(توسط Pasquale Preziosa) جامعه اروپایی در زمان دونالد توسک "هشدار" به ترکیه برای احترام به حاکمیت ملی را آغاز کرده بود ، پس از اینکه کشتی های نیروی دریایی ترکیه مانع از ادامه کشتی اجاره شده توسط ENI ما شدند مسیر رسیدن به منطقه انحصاری اقتصادی متعلق به یونان قبرس ، برای کشف وجود احتمالی گاز زیردریایی.
یونان با احترام به احترام به قوانین بین المللی واکنش نشان داد و طرف دیگر را از هر اقدام نیرویی دعوت کرد.
برای تاریخ، بخش ترک قبرس از این جزیره تا تنها به رسمیت شناختن ترکیه، در حالی که قبرسی های یونانی به رسمیت شناختن اکثر کشورهای جهان بود و بخشی از اتحادیه اروپا است: در 1974 ترکیه نیروهای نظامی خود را به قبرس فرستاده در حمایت از گروه قومی ترکیه (22٪) پس از کودتای که آرک اسقف اعظم Makarios ارتدوکس یونان را انکار کرد و "پیمان خوب" را شکست داد.
برای تاریخ اخیر، ترکیه، پس از اقدام به کودتا از 2016، اساسا تغییر سیاست خارجی خود، با ایجاد روابط حسنه قابل توجهی با روسیه، ایران و سوریه، و یک فاصله عربستان سعودی و ایالات متحده آمریکا: با این رژیم نیست که اتحادیه اروپا بتواند خود را مقابله کند.
اردوغان خواستار حمایت مالی بیشتری برای پناهندگان سوری در خاک خود شده و در حال بازی کردن پر انرژی در مدیترانه است.
اردوغان ترکیه روند نوسازی انجام شده توسط آتاتورک، دومی نزدیک وارونه شده است، در غرب، این رقم از ژنرال دوگل فرانسه (گراسی فابیو-بنیانگذار ترکیه مدرن).
جایگزینی نهادهای مذهبی مسیحی با نهادهای سکولار منجر به انقلاب صنعتی در اروپا شد (آریل دورانت - درس تاریخ).
اقدام ترکیه نسبت به قبرس ما را به عقب برمی گرداند، در دوران سیاست توپچی ها: یک حرکات تاکتیکی کامل، اما از لحاظ استراتژیک اشتباه است زیرا باعث ایجاد اعتماد بین دیپلمات ها می شود.
تلاش برای پیوستن به دو جزء قومی جزیره قبرس، بارها و بارها انجام نشده است، آخرین در ژانویه 2017 در ژنو به پایان رسید.
به نظر می رسد مسئله غیر قابل پیش بینی حفاظت از حقوق برابر برای اقلیت های قفقاز ترکیه و جبران زمین و اموال رها شده در زمان حمله به جزیره است.
نه تنها این، برای ترکها: قبرس و جامعه ترکیه یک نقطه افتخار برای حفاظت از شهرت کشور است.
برای روسیه که در ژنو حضور نیافت، اتحاد مجدد دو جوامع قبرس مثبت نیست، زیرا این امر پیروزی اتحادیه اروپا را نشان خواهد داد و از ورود این جزیره به ناتو حمایت خواهد کرد. برای سال مرکز مالی قبرس استفاده نمی شود برای روشن شدن فعالیت های مالی از شرکت های روسی (مطمئن بهشت)، روسیه نیز درک قبرس به عنوان یک نقطه کانونی برای کنترل نظامی از دریای مدیترانه و به استراتژی توزیع گاز طبیعی.
از دیدگاه انرژی، گازپروم در حال تلاش برای تسریع خط لوله TurkStream است تا برای ترک گاز و ترکیه به اروپا بپردازد تا خود را در رقابت بعدی در زمینه منابع انرژی قرار دهد.
اسرائیل با Zohr تثبیت حلقه چاه، مصر، اسرائیل تامار و لویاتان و قبرس با آفرودیت و کالیپسو عمده زمینه گاز طبیعی در دهه گذشته با ذخایر اثبات شده 3500 میلیارد متر مکعب را کشف کرده اند، و به 10 برآورد mila bcm (منبع لیمو) که می تواند هر دو در ترکیه و جنوب شرقی اروپا تغذیه کند.
جزیره کوچکی از قبرس یکی از بزرگترین بازی های انرژی در تئاتر جنوب اروپا است و قبلا با مصر و اسرائیل به منظور ایجاد یک شبکه بزرگ یکپارچه از خطوط لوله گاز زیرزمینی یکپارچه را به پایان رسانده است.
اروپا، از جمله ایتالیا، بسیار علاقه مند در گاز که از شام است برای تنوع بخشیدن به عرضه، امروز به طور عمده از روسیه (350 میلیارد متر مکعب / سال) و برای پوشش کاهش تولید در نروژ، هلند، و انگلستان، هم برای افزایش تقاضای داخلی به دلیل رشد اقتصادی (40 / 60bcm / سال اضافی).
ترکیه دارای منافع قوی در گاز قبرس، در حال حاضر واردات 48 میلیارد متر مکعب / سال، تنها 600 کیلومتر از منطقه مورد علاقه و پروژه های خط لوله در حال تکمیل (جمهوری آذربایجان، ترکیه، تانا از طریق ترکیه به خودی خود، روی ضربه بزنید به سمت وجود دارد ایتالیا و روسیه که دوست دارند از طریق TurkStream در آینده متصل شوند.
این یک مرجع پیچیده بسیار پیچیده است که مستحق توجه کسانی است که دارای علت هستند.
توزیع منابع بین دو جوامع قبرس یکی از عواملی است که منجر به اختلاف در حال انجام است، همراه با مسیرهای ترانزیت خطوط لوله.
رفتار آشفته اردوغان در منظر ژئوپلتیک مناطق مدیترانه و خاورمیانه جدید نیست.
با روسیه، در 2015، ترکیه با شکستن یک هواپیمای Su-24، با شکستن یک هواپیمای Su-1952 آغاز شد، این رویداد موجب نگرانی شدید در سطح ناتو شد. از XNUMX این بود که هیچ کمکی به هواپیماهای روسی وجود نداشت.
نامه های یونان با یونان در دستور کار هر دو در دریا و در فضای صلاحیت هستند.
روابط با آمریكا نیز در جریان رویدادهای افریون و برای امام در تبعید، گولن، در حال گریه است (Cavusoglu).
در سوچی، در روسیه، ترک ها با پوتین و رحمانی، رئیس جمهور ایران، ملاقات کردند تا درباره آینده سوریه صحبت کنند: حرکتی که توسط سنی ها که توسط عربستان سعودی رهبری می شود، مشترک نیست.
به رسمیت شناختن اورشلیم به عنوان پایتخت اسرائیل توسط ایالات متحده موجب واکنش اردوغان شد: "اورشلیم خط قرمز برای مسلمانان است".
این اختلافات سیاسی مکرر باعث پیوند با ناتو هر روز ضعیف تر می شود.
ورود ترکیه به اتحادیه اروپا در دستور کار نیست.
بنابراین ، همه عناصر ایجاد یک "آتش سوزی ژئوپلیتیکی" در منطقه مدیترانه و خاورمیانه وجود دارد.
ترکیه شخصیت ژئوپلیتیک بد را با ریاست اردوغان، کمتر دیپلماتیک و بیشتر برای پیروزی در انتخابات رأی داده است.
در خارج از ایالات متحده و روسیه، امروز هیچ رهبری قادر به انجام آزمایش قدرت نیست که اردوغان می خواست.
کشورهای اروپایی در پیام هایشان متحد هستند ، اما در رفتار خود ملی گرا هستند. قبرس قادر نخواهد بود مشکل منطقه انحصاری اقتصادی را مدیریت کند.
قبل از اینکه اختلاف را روشن کند ، انی نمی تواند حرکت کند. ایتالیا همیشه در یک مبارزات انتخاباتی مداوم است و بنابراین در یک لحظه ضعف سیاسی به نظر می رسد و آینده به دلیل عدم وجود ویژگی های سیاست خارجی و دفاعی معتبر و بلند پروازانه در برنامه های انتخاباتی ، گلگون به نظر نمی رسد.
از نقطه نظر تاریخی ژئوپولیتیک، ایتالیا همیشه مذاکره کرده و هرگز اقدامات مختلفی را برای به رسمیت شناختن حقوق آن (موشک های Lampedusa، کشتی های STX، ... ..) انجام نداده است.
اروپا و به همین دلیل نیز ایتالیا به نظر می رسد در یک واقعیت موازی تاریخی به یکی از واقعی زندگی می کنند، جغرافیای سیاسی است که در سرعت بالا قابلیت انتشار اما ما حرکات ژئوپولیتیک تنبل به نظر می رسد بی دقت از مشکلات بزرگ است که ما را احاطه کرده.