قاشق را از تولید روغن سویا بردارید که معمولا برای تغذیه خوک ها استفاده می شود، آنها را فشار داده و آنها را با یک آرد شیزنگ، سپس با برنج و سس چیلی، بشویید.
نام ظرف "injogogi"به معنای گوشت مصنوعی است.
در کره شمالی سالها دستورالعمل برای بقا بوده است. امروزه غذای خیابانی محبوب است که در کنار کالاهای دیگر در بازارهای خیابانی فروخته می شود.
ایجاد و تجارت مواد مخدر و دیگر غذاهای مشابه، پنجره ای از اقتصاد مبادله ای را فراهم می کند که جمعیت کره شمالی را در پی دارد، علی رغم سال های انزوا، سوء استفاده و تحریم ها.
چو یو سونگ ، سالخورده کره شمالی ، گفت: "در طول روز ، مردم مجبور بودند غذایی تهیه کنند تا پروتئین های گوشت را جایگزین کنند. "اکنون مردم آن را به دلیل طعم خاص آن می خورند."
کره شمالی با حمایت اتحاد جماهیر شوروی به عنوان یک کشور سوسیالیست متولد شد. فروپاشی شوروی در سال 1991 اقتصاد کره شمالی را فلج کرد و سیستم متمرکز توزیع مواد غذایی آن را سقوط داد. حداقل سه میلیون نفر جان خود را از دست داده اند. کسانی که جان سالم به در بردند مجبور به علوفه ، مبادله کالا و اختراع وعده های غذایی از آنچه داشتند و هر از گاهی پیدا کردند.
از آنجا که مردم شروع به استفاده از ابتکار و ابتکار خود کرده اند ، برخی از مطالعات توانایی مردم در ابتکار عمل را نشان داده اند. غذا و پوشاک مخرج مشترک در زمینه اختراع میلیون ها کره ای است.
اما انبوه بازارهای خیابانی و غیرقانونی درک دقیق وضعیت اقتصاد کره شمالی را دشوار می کند. و این سنجش میزان موثر بودن تحریم ها را دشوار می کند ، که در هر صورت برای واردات مواد غذایی اعمال نمی شود.
پیونگ یانگ همواره گفته است که محدودیت تحریم ها، بقای فرزندان خود را تهدید می کند.
محصول ضعیف ذرت امسال مشکل تغذیه مردم در مناطق روستایی داخلی را فراهم کرده است.
پیونگ یانگ می گوید که 70 درصد کره شمالی هنوز از سیستم توزیع مرکزی این ایالت به عنوان منبع اصلی درآمد خود استفاده می کنند ، همان تعداد افرادی که برآورد سازمان ملل برای استفاده از "غذای ناامن" (که مربوط به برای روشن شدن بازارها)
طبق آژانس تغذیه سازمان ملل ، سیستم مرکزی کره به طور مداوم داده هایی را در مورد مصرف مواد غذایی کمتر از هدف روزانه دولت ارائه می دهد.
سازمان ملل متحد از این اطلاعات برای دعوت از کشورهای عضو برای تأمین کمک غذایی کره شمالی - 76 میلیون دلار برای آخرین درخواست "حمایت تغذیه ای" خود استفاده می کند - که فقط 42 میلیون دلار آن را دریافت کرده است.
اما تحقیقات و سپس شواهد نشان می دهد که بازارهای خصوصی غیرقانونی و غیر قانونی منبع اصلی عرضه اکثر کره شمالی هستند.
بنیامین سیلبرستاین ، دانشمند دانشیار پژوهشگاه تحقیقات در زمینه اقتصاد کره شمالی ، گفت: "تجزیه و تحلیل توزیع مواد غذایی در کره شمالی با تمرکز بر یک سیستم باستانی که اهمیت خود را از دست داده است ، خنده دار است."
WFP و آژانس دیگر کمک های غذایی سازمان ملل متحد ، سازمان غذا و کشاورزی ، گفتند که سازمان ملل به کلیه اطلاعات و ورودی های موجود ، از جمله آمار رسمی متکی است. این آژانس ها دفتر دائمی در پیونگ یانگ دارند و به طور منظم از مراکز توزیع عمومی ، مزارع و گاه بازارهای کره شمالی بازدید می کنند.
آژانس های سازمان ملل در بیانیه مشترکی با اشاره به داده های رسمی دولت کره شمالی گفت: "ما می دانیم که داده ها و منابع آنها محدود است اما این بهترین راهی است که ما در حال حاضر داریم."
این آژانس ها همچنین گفتند که آنها هرگز هیچ نشانه ای از افزایش غذا در رژیم های غذایی کره شمالی مشاهده نکرده اند. "مشکل اصلی این است که رژیم یکنواخت است: عمدتا برنج / ذرت ، کیمچی و رب لوبیا - فاقد چربی ها و پروتئین های اساسی."
ماموریت دیپلماتیک کره شمالی در ژنو در مورد چگونگی تحریم های بین المللی می تواند در دسترس بودن مواد غذایی را تحت تاثیر قرار به پرسشها پاسخ داده نشده است و اگر آژانس های سازمان ملل دسترسی به بازار کره شمالی به حال برای ارزیابی محصولات ما است.
توسط Massimiliano D'Elia