(توسط Massimiliano D'Eliaملتها در شرایط عادی رشد می کنند با این اعتقاد که نهادهای آنها قادر به مدیریت بلایا ، متوقف کردن تأثیر آنها و بازگرداندن ثبات هستند.
هنگامی که همه گیری ناشی از Covid-19 پایان یابد ، نهادهای بسیاری از کشورها دچار بحران خواهند شد زیرا آنها می دانند که آنها در ماموریت خود شکست خورده اند.
واقعیت این است که جهان پس از کورو ویروس هرگز یکسان نخواهد بود. Coronavirus بدون هیچ گونه تمایزی بر همه کشورهای جهان بی تفاوت بوده است.
شیوع Covid-19 چنان نمایی است ، موارد هر پنج روز دو برابر می شود ، به طوری که تجهیزات پزشکی و همچنین واحدهای مراقبت های ویژه (حتی در کشورهای غربی که دارای سیستم های بهداشتی عالی هستند) ناکافی هستند. روش مورد استفاده برای انجام آزمایشات (در همه موارد) برای شناسایی دقیق میزان گسترش عفونت ناکافی است. متأسفانه ، ممکن است یک واکسن فقط در 12 تا 18 ماه آماده شود.
در افق ، اورژانس دیگری از قبل دیده شده است ، اقتصادی که اثرات آن می تواند برابر با یک سونامی باشد. به همین دلیل ، اکنون لازم است که در دوره بعد از ویروس کار شود. رهبران جهان و اروپا به طور خاص ، روبرو شدن با بحران هنوز در یک بستر کاملاً ملی. این اثرات ، عرضی است و هیچ مرزی نمی داند و می تواند "اختلال" سیاسی و اقتصادی را برای کل نسل ها به وجود آورد. از همین حالا لازم است که یک چشم انداز دقیق در مورد یک برنامه جهانی و ساختاری داشته باشیم.
از مقاومت جهانی در برابر بیماریهای عفونی باید حمایت شود. پیروزی های علوم پزشکی مانند واکسن فلج اطفال ، پیروزی در برابر آبله و تشخیص پزشکی از طریق هوش مصنوعی ، ما را به یک آرامش خطرناک تبدیل کرد ، به نظر می رسید که ما شکست ناپذیر شده ایم.
Covid-19 ما را از خواب غفلت بیدار کرد و باعث شد ما متوجه شویم که باید تکنیک ها و فن آوری های جدیدی را برای کنترل و پیشگیری از عفونت های جدی و تولید "سریع" واکسن ها توسعه دهیم.
شهرها ، مناطق و ایالت ها باید مدام با یکدیگر روبرو شوند تا بتوانند از شهروندان خود حتی در برابر عفونت های جدی محافظت کنند. در این موارد ، سیاست باید رنگ خود را کنار بگذارد. همه با هم ، برای تمرکز تلاشها و منابع در مرحله قبل از اضطراری برای اطمینان از آموزش ، تدارکات و برنامه ریزی برای نیروهای مستقر ، نیروهایی که قبلاً شناسایی شده و انتخاب نشده اند.
در شرایط اضطراری کامل ، لازم است که به یک ساختار بحران ملی با اختیارات خارق العاده (فارغ از نفوذ سیاست) که در آن منحصر به فرد فرماندهی اعمال می شود ، فکر کرد. سازمان بحران باید از دور آغاز شود و باید با یک جامعه علمی سطح بالا ، آماده مدیریت فجایع با ویژگی های معلق ، همکاری نزدیک داشته باشد. تعداد زیادی از استادانی که به نوبت تلویزیون می گرفتند ، پایان نامه های خود را بر اساس دانش ، دقیقاً دانش ، توضیح می دادند. Covid-19 ناشناخته است.
اقتصاد. اگرچه رهبران جهان چیزهای زیادی از اشتباهات رخ داده در بحران اقتصادی 2008 آموخته اند ، اما به نظر می رسد که آنها آمادگی مقابله با بحران اقتصادی فعلی را ندارند ، که پیچیده تر و در زمینه دانشگاهی منحصر به فرد است. تجارت جهانی هرگز متوقف نشده بود. انقباض ناشی از شیوع جهانی ویروس کرونا ، اقدامات لازم بهداشت عمومی مانند فاصله اجتماعی و تعطیلی مدارس و مشاغل ، بحرانی را ایجاد کرده است که قبلاً در تاریخ بشر شناخته نشده است. این اثرات فقط می توانست با اثرات بعد از جنگ جهانی دوم در اروپا مطابقت داشته باشد. به همین دلیل سران دولت ها و دولت ها باید به سمت یک همگرایی کنند برنامه نجات جهانی برای یک بازسازی اقتصادی معتبر و پایدار ، در صورت عدم موفقیت ، توازن جهانی شکننده و خطرناک در معرض خطر خواهد بود.