(توسط فرانکو ایاک) دیدن برخی از تاکتیکهای نامتقارن که سالها پیش تصور می کردم در این ساعتها در نوار غزه با هواپیماهای بدون سرنشین کم رده استفاده شده توسط اسرائیل برای پرتاب گاز اشک آور به سمت تظاهرکنندگان عجیب است ، عجیب است. فلسطینی ها به نوبه خود بادبادک های آتش زا را به راه انداختند ، اموال بداهه ای که تقریباً غیرممکن است برای ساقط کردن (آتش سوزی در جنگل Beeri به ویژه ویرانگر بود). آنچه من آن را بیش از حد عظیم می نامم یک استراتژی فرسایش است که شامل سازگاری فن آوری مدنی ارزان قیمت و در دسترس برای پرتاب در سیستم های گران قیمت پیشرفته طراحی شده برای جنگ های مرسوم بین دولتی است. از بمب گذاری وسایل نقلیه در نبردهای شهری گرفته تا حمله به هواپیماهای بدون سرنشین قابل مصرف که می توانند پدافند هوایی سنتی را که هرگز برای دفاع در برابر چنین اهداف ریز طراحی نشده بودند ، غلبه دهند ، دوران جنگ هواپیماهای بدون سرنشین فرا رسیده است. و تکامل خواهد یافت. اما مراقب باشید و من سالهاست که آن را می گویم: این فقط آغاز است. تهدید هوای بداهه نیازی به مسلح شدن ندارد. اجرای مواد منفجره در دستگاه های ارزان قیمت در برخی موارد فقط جزئیات است.
من یک نقطه را به عنوان یک مثال عالی از تاکتیک های لجستیک / انطباق نامتقارن شناسایی می کنم. اسرائیل قطعا برای چهارچرخهای ورشکسته نخواهد شد: برای مثال، می توان سیستم دفاع ABM علیه موشک های قاسم را به پیش برد، اما این موضوع دیگری است. ABM برای جنگ بین حالت های برجسته طراحی شده است: از لحاظ اقتصادی قابل استفاده نخواهد بود برای استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین کم پایان (کشورهایی هستند که پاتریوت را برای شکستن یک هواپیمای تجاری استفاده می کنند). در این زمینه خاص، اسرائیل از هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می کند تا از بادبادک های آتش زا استفاده کنند. با این حال، فلسطینی ها یک بار دیگر یک ظرفیت باورنکردنی برای انطباق را نشان می دهند. اگر ما هزینه یک چهارگوشه دار را به یک بادبادک مقایسه کنیم، ما سازگاری فلسطینی هایی را که با مواد غیرممکن به ممنوعیت ممنوعیت را ایجاد می کنند، متوجه یک مشکل تاکتیکی واقعی برای اسرائیل می دانیم.

درگیری اسرائیل و فلسطین: بادبادک های آتش زا و هواپیماهای بدون سرنشین گاز اشک آور را راه اندازی می کنند.