(توسط امانوئلا ریچی) امروزه ، سرعت و جستجوی سنتز باعث می شود که افراد کم عواطف و احساسات کمتری داشته باشیم. دیگر فرصتی برای انعکاس و تغذیه روح "چیزهای کوچک" نیست ، چیزهایی که واقعاً ما را خوشحال می کنند.
من اغلب تصمیم می گیرم که دوشاخه را بکشم. من به دنبال متن و نوشتارهایی می روم که می توانند روحیه و همه حواس را به شکلی آوازی تغذیه کنند. داستان های زندگی واقعی و افسانه ها خوانش های جذابی است ، جایی که آنها می توانند شدت "روح عمیق" نویسنده را بازگردانند.
Francescomaria توچیلو
در طول هفته من ترکیبی واقعاً "از نوع" را که خواندم ، واقعاً با لذت فوق العاده بلعیده ام کشف کردم:خاطرات یک بازنده 40 ساله"از Francescomaria توچیلو، کسی که ، به گفته وی ، " گاهی اوقات می نویسد".
همانطور که گفتم ، کار را در عرض چند دقیقه بلعیدم ، زیرا جذاب ، روان و پر از معنی بود. احتمالاً نویسنده مهمترین مراحل "زندگی شدید" خود را که در جوانی در ناپل و پس از تحصیل در دانشگاه و یک فعالیت مختصر حقوقی در خارج از کشور در کشورهای مختلف جهان گذرانده است ، ردیابی می کند. سرانجام خانه دوم او در نایروبی در کنیا ، جایی که در میان هزار مشکل زیست محیطی و فرهنگی ، خوشبختی تولد پسرش "آسکانو" را تجربه کرد. بازگشت به ایتالیا احساس بزرگ دیگری ، جولیا.
نویسنده در بیش از 40 صفحه ، با اشتیاق و درون نگری تحسین برانگیز ، زندگی "حادثه ای" را که توسط کلمات حک شده توسط پدرش مشخص شده ، در تبادل نظرات کوتاه اما قابل توجه بازگو کرده است.
در برخی از نقطه در داستان، او دو داستان، "قدیمی استاد" و "پسر در تیرکمان بچه گانه" می گوید. داستان های زیبا که به از مشکلات یک پسر جوان که "لابیرنت" از جهان با آن مواجه شود، در مقابل احساسات از شادی و غم، در شدید و معنی دار است.
خواندن "خاطرات یک بازنده چهل ساله”کاملا فرصتی است که نباید از دست داد.
https://itunes.apple.com/it/book/diario-di-un-quarantenne-perdente/id918893930?mt=11