به گفته "La DIRECT 1993"، "مالیات وب باید برای کسب درآمد فرهنگی داده شود. در بحث عمومی بایستی تقریبا گذشته را در نظر بگیریم. همه ما در مورد نیاز به بررسی قوانین اتحادیه اروپا در عدم استقرار دائمی به پرداخت مالیات شرکت های چند ملیتی وب، در حال حاضر دوری، در کشورهایی که به سود است. ایتالیا یک پیروزی بزرگ است و مالیات اینترنتی اینترنتی در حال حاضر در حال تحقق است و این نشان می دهد که اکنون توپ به اتحادیه اروپا می رسد. امروز، با ارائه چالش اقتصاد دیجیتال، و پس از پنج سال کار مجلس، ایده آل ما می خواهیم انجام این انتقال بین پارلمان ایتالیا و پارلمان اروپا، به فراتر از مفهوم قدیمی مقر دائم است. "
بنابراین فرانچسکو بوچیا، رئیس کمیته بودجه، ارائه آخرین کتاب خود، «چالش های اقتصاد دیجیتالی"، all'Auletta از گروه های پارلمانی همراه با رئیس اتاق، لورا Boldrini، و رئیس پارلمان اتحادیه اروپا، آنتونیو تاجانی.
تاجانی گفت: "من موافقم که غول های وب باید مالیات بگیرند. غیرقابل قبول است که شرکتهای بزرگ 4٪ بپردازند ، به علاوه آنها اشتغال ایجاد نمی کنند و حتی به اقتصاد ما آسیب می رسانند. به همین دلیل ، هیچ هماهنگی مالیاتی در سطح اروپا وجود ندارد. "ایتالیا باید قهرمان اصلی باشد ، و این باید وظیفه همه باشد ، بدون تمایز مرکز میانه ، چپ میانه یا بالا. ایتالیا باید در مرکز تغییرات بزرگ ، از جمله تغییر دیجیتال باشد ، زیرا مربوط به منافع ملی است ".
"اقتصاد دیجیتال - اضافه شده Boccia - رقابت، کار، امنیت و حریم خصوصی تحریف شده است. سیاست و نهادهای ملی و بین المللی مسئولیت تنظیم انقلاب دیجیتال، قرار دادن جهان آنلاین و جهان آفلاین در همان سطح است. "
"فقدان قوانین - رئیس جمهور بولدرینی ادامه داد - ماهیت آزاد و قانونی اینترنت را به خطر می اندازد. شکی نیست که انقلاب دیجیتال فرصت های بزرگی را ارائه می دهد ، اما از قوانین برای جلوگیری از به خطر انداختن آن حقوق و اصولی که بر پایه آنها است استفاده می شود. جوامع و قوانین اساسی خود را بسازیم ، در غیر این صورت به "شبکه دور" می رسیم ".
امروزه ، چالش های سیاست ها و نهادهای ملی و اتحادیه اروپا با قابلیت جابجایی داده ها ، ایجاد یک ابر عمومی که اطلاعات حساس جمهوری و شهروندان را جمع آوری می کند ، مرتبط هستند. "در مورد قابلیت جابجایی داده ها - اضافه شده بوكیا - ما تعجب می كنیم كه آیا آنها متعلق به كسی هستند كه آنها را تولید می كنند یا چه كسی آنها را مدیریت می كند. من می گویم که آنها متعلق به کسانی هستند که آنها را تولید می کنند. بنابراین من تعجب می کنم که آیا برای جمهوری ایتالیا کار برای داشتن "ابر" عمومی امکان پذیر نیست؟
من نگران هستم که داده ها در داخل محیط بیرون سفر بدون کنترل بر آنکه آنها را مدیریت کند. من می خواهم این حوزه را تحت کنترل جمهوری، تضمین کند که شهروندان اطلاعات خود را به جای خصوصی نگه دارند.
همانطور که باید در مورد خدمات پستی جهانی تجدید نظر کنیم: تجارت آنلاین شهرهای ما را با بسته هایی (حداکثر 5 کیلوگرم) ، میلیون ها و میلیون ها بسته پر کرده است ، من فکر می کنم بحث در مورد تغییر در خدمات جهانی نیز برای اطمینان از این کار بدعت نیست. شهرداران تصمیم می گیرند چه کسی وارد شهر شود و چگونه یک بسته کوچک تحویل دهد (کار مناسب حمل و نقل ، تدارکات و آلودگی در معرض خطر است) ، و چه کسی مدیریت تدارکات در حومه شهر را بر عهده دارد. فکر می کنم این روی عملکرد آینده Poste Italiane نیز تأثیر بگذارد.
"چالش اقتصاد دیجیتال" ، تدوین شده به همراه رابرت لئوناردی ، ویرایش شده توسط پالگراو مک میلان و توزیع شده در بازار انگلیس و آمریکا ، نتیجه کار مشترک با 4 نویسنده ملی و بین المللی دیگر است: آنتونیو اوریچیو ، رئیس دانشگاه باری ، رافائل روسو از OECD ، مایکل پاگانو از دانشگاه ایلینوی و سالواتوره بیاسکو دلا ساپینزا. مشارکت در بحث جهانی مداوم در اروپا و سراسر جهان در مورد بزرگترین انقلاب سرمایه داری که ما تجربه می کنیم.