(توسط مارکو زاکرا) کاملاً شنیده نشده ، من همچنان یک ایده ساده اما مهم را برای میلیون ها کسب و کار و خانواده پیشنهاد می کنم: جلوگیری از حداکثر نرخ های بانکی برای پیش پرداخت های حساب جاری و وام ها ، معتبر برای وام های داخلی و شرکت ها. به خصوص برای خانواده ها ، شرکت های معمول مالی بی پروا قانون را دور می زنند و غالباً نرخ ربا را اعمال می کنند و در صورت عدم پرداخت (با توجه به بحران ، موارد زیادی وجود دارد) سپس مارپیچ بدهی های غیرقابل درمان ، فجایع خانوادگی ، توقیف دارایی ها ، سلب مالکیت ایجاد می شود و غیره. اما چرا ما با جلوگیری از منافع "رباخواری" دخالت نمی کنیم ، و آنها را به حداکثر می رسانیم ، به عنوان مثال ، زیر 10٪ در سال "همه شامل"؟ علاوه بر این ، این وام ها اغلب توسط شرکت های مالی با شفافیت مشکوک اعطا می شوند ، اما این یک فصل است که به نظر نمی رسد مورد علاقه دولت و مخالفان باشد.
اما در این مرحله ، از آنجا که پرداخت وام های رهنی و وام ها نمی تواند به طور نامحدود به تعویق بیفتد ، باید "سقفی" نیز برای بانک ها در نظر گرفته شود. به عنوان مثال ، با تصمیم گیری درباره محدودیت در نرخ قابل استفاده برای پیش پرداخت در حساب های جاری "پول نقد" شرکت و بیش از همه در مورد "اقلام" مختلف کم و بیش پنهان که به دلایل مختلف و خیالی بر حساب های جاری سنگینی می کنند.
آیا کاهش نرخ واقعی در حدود پنج برابر نرخ تورم بیش از حد منطقی نخواهد بود؟ در اینجا ایده ای وجود دارد که می تواند به بقای مشاغل و خانواده ها امکان بقا بدهد و بانک ها (بانک های جدی) شکست نخورند.