Eni: پروژه جذب و ذخیره CO2 راونا سهم مهمی در انتقال انرژی دارد

در مورد اطلاعات نادرست و گمراه کننده بی شماری که طی روزهای اخیر توسط برخی رسانه ها در رابطه با فرآیند جذب ، استفاده و ذخیره سازی CO2 و به ویژه در مورد پروژه جذب و ذخیره سازی CO2 Eni در Ravenna (CCS) گزارش شده است ، این شرکت مشتاق است برای تکرار برخی از نکات عینی و اساسی.

  • این پروژه می تواند بلافاصله به کاهش قابل توجهی در انتشار آلاینده های محیط Eni مانند تولید برق از نیروگاه های گاز و سایر بخشهای صنعتی با انتشاراتی که از نظر فنی کاهش دارند کمک کند (اصطلاحاً کاهش آن ، مانند فولاد ، شیمی ، کارخانه های سیمان ، صنایع کاغذ و شیشه و غیره) ، که تا به امروز برای آنها و در کوتاه مدت و میان مدت هیچ راه حل موثر و کارآمدی وجود ندارد. این بخشها به میزان قابل توجهی به انتشار کلی در جو کمک می کنند: به ویژه در ایتالیا ، در سال 2019 ، میزان انتشار CO2 در بخشهای سختگیرانه تقریباً 67 میلیون تن از کل 340 میلیون یا 20٪ کل ملی بود. و 42٪ از بخش صنعت به تنهایی مسئول انتشار 158 میلیون تن CO2 است (داده های ISPRA 2021). پروژه Eni Ravenna قصد دارد فعالیت های ذخیره سازی خود را برای حمایت از صنعت کشورمان با ظرفیت اولیه کاهش CO2 4 میلیون تن دی اکسید کربن در سال گسترش دهد ، بنابراین یکی از مهمترین کمک ها به کاهش انتشارها است که ایتالیا می تواند از سال 2026 اجرا کند. برای جلوگیری از انتشار مقادیر زیادی CO2 در جو که می تواند دستیابی به اهداف تغییرات آب و هوایی تعیین شده در Cop21 در پاریس را به خطر بیندازد ، اقدامات فوری برای مقابله با انتشار بخشهای سخت صعود کننده لازم است. پروژه راونا منحصراً از ارزش زیست محیطی برخوردار است.
  • فرآیند جذب و ذخیره CO2 از نظر فنی ایمن و بالغ است و مبتنی بر فن آوری های تلفیقی است: در واقع این امر براساس تجربه به دست آمده از فعالیت ذخیره سازی گاز طبیعی از سال 1915 (از دهه 60 در ایتالیا) ، و کاربرد آنها توسط گیاهانی که برای چندین دهه فعالیت کرده اند ، نشان داده شده است. CO2 یک گاز ذاتی ایمن است ، قابل اشتعال نیست ، مواد منفجره یا سمی نیست. به عنوان بخشی از فعالیت های مربوط به پروژه های ضبط و ذخیره سازی انجام شده ، در طول دهه های گذشته ، به طور مشابه با بخش ذخیره گاز طبیعی ، هیچ گونه نشتی از سایت های عامل رخ نداده است. فقط به کارخانه اسلایپنر در نروژ فکر کنید که انی یکی از شرکای آن است که از سال 1996 حدود 16 میلیون تن دی اکسید کربن را با ایمنی کامل ذخیره کرده است. در حالت خاص مخازن تخلیه شده ، وجود خود مخزن اثبات این است که تشکیل زمین شناسی قادر است حجم مشخصی از گاز تحت فشار را برای مدت نامحدود و بدون خطر نشتی در خود جای دهد. بعلاوه ، این پروژه بدون اشغال زمین جدید به لطف امکان استفاده مجدد از بخشی از زیرساخت ها که دیگر در منطقه تولید نمی شوند ، همچنین کاهش هزینه ها و زمان ساخت انجام خواهد شد.
  • علاوه بر ارائه سهم مهم در خنثی سازی انتشار گازهای گلخانه ای از صنایع سخت گیر ، پروژه Eni در راونا می تواند ایجاد یک زنجیره تأمین ملی با فن آوری بالا در بخش گسترش سریع کربن زدایی در اروپا را تشویق کند و در سراسر جهان این پروژه اطمینان از رقابت سیستم ایتالیایی و ترویج یک زنجیره تأمین قادر به راه اندازی مجدد اقتصاد و اشتغال با ایجاد مشاغل جدید مستقیم و غیرمستقیم ، و همچنین افزایش مهارت ها و توانایی های تولیدی موجود در کشور ما ، شناخته شده و قدردانی از همه در سراسر جهان.
  • اروپا قهرمان اصلی در اعمال فرایند CCS در مقیاس وسیع است و قاره ای است که امروز بیشترین تعداد پروژه ذخیره سازی جدید را ارائه می دهد. بسیاری از کشورها ، اروپایی و غیراروپایی ، حمایت از توسعه فناوری CCS را برای ایجاد شرایط توسعه پایدار از دیدگاه زیست محیطی ، اقتصادی و اجتماعی ضروری می دانند. رهبران این دیدگاه نروژ ، هلند و انگلیس هستند که به طور فعال از توسعه پروژه ها در قلمرو خود حمایت می کنند. در انگلستان ، CCS با چهار پروژه مهم كه توسط دولت پشتیبانی می شود ، نقش تعیین كننده ای در برنامه 10 ماده ای كه توسط "انقلاب صنعتی سبز" به اجرا درآمد. مثال قابل توجه دیگر ، نمونه هلند است که به صورت مناقصه تصمیم گرفت از فوتوولتائیک و CCS به اندازه مساوی پشتیبانی کند ، تأیید ارزش آنها برای فرآیند کربن زدایی و اثربخشی از نظر رقابت. آلمان همچنین برنامه پشتیبانی از CCUS را اعلام کرده است. UNECE در مارس 2021 خود را برای تسریع در اجرای CCUS که برای دستیابی به اهداف توافق نامه پاریس و دستور کار 2030 بسیار مهم تلقی می شود ، دعوت می کند (منبع: "UNECE - مختصر فناوری: جذب ، استفاده و ذخیره سازی کربن (CCUS)").
  • اجرای پروژه CCS به موازات فعالیت های خارج از کار ساختارهای فراساحلی که دیگر مثمرثمر نیستند پیش خواهد رفت. بعلاوه ، پروژه CCS تاثیری در برنامه خارج شدن از کار نخواهد داشت زیرا این امر کمتر از 10٪ از کل ساختارهای دریایی را تحت تأثیر قرار می دهد در حالی که 90٪ باقیمانده مشمول مداخلات پیش بینی شده مطابق با قوانین فعلی خواهد بود. تمام چاههای گازی که دیگر تولیدی نیستند ، حتی در مزارع مورد استفاده برای ذخیره CO2 ، به صورت معدنی و برای همیشه بسته می شوند. CCS جایگزینی برای از کار افتادن نیست

پیچیدگی بزرگ انتقال انرژی در نیاز به تبدیل سریع مدلهای تولید انرژی تلفیقی برای دهه ها به مدلهای جدید و پایدارتر است ، در حالی که همچنان تمام انرژی مورد نیاز جهان را تأمین می کند و از سطح اشتغال و توسعه سرزمین محافظت می کند. در حال حاضر به انرژی سنتی تبدیل می شود مدل ها. مفهوم پایداری فراهم می کند که زمینه های زیست محیطی ، اجتماعی و اقتصادی باید به اندازه مساوی در نظر گرفته شوند ، که باید دست به دست هم دهند و به همین دلایل مدل ها و سیستم های تولید سنتی را نمی توان یک شبه حذف کرد اما لزوما باید بخشی از انتقال و فرآیند تحول. انی معتقد است که رویکردهای مبتنی بر طبقه بندی بین "خوب" و "بد" ، اغلب ابزاری ، متعلق به دنیای منافع حزبی است و نه جستجوی راه حل های مشترک ، که باید مبتنی بر استفاده از همه راه حل های فوری موجود باشد ، اگر ایمن ، م effectiveثر و زنده مانند آنچه که توسط پروژه راونا پیشنهاد شده است و سرمایه گذاری های مداوم در تحقیقات و نوآوری های فناوری برای افزایش و بهبود ابزارهایی که در اختیار داریم.

Eni: پروژه جذب و ذخیره CO2 راونا سهم مهمی در انتقال انرژی دارد