وزارت دفاع آلمان به طور رسمی جنگنده F-35 را از مسابقه حذف کرد و جایگزین ناوگان تورنادو آن شد. این توسط News Defense گزارش شده است.
یک مقام وزارت تأیید کرد که F-35 در این رقابت برای جایگزینی هواپیمای 90 Tornado انتخاب نشده است. این خبر همچنین برای اولین بار توسط سایت آلمانی AugenGeradeaus گزارش شد.
خبر کاملاً تعجب آور نیست. مدت هاست که برلین علاقه بیشتری به نسخه به روز شده نسل چهارم Eurofighter Typhoon دارد که توسط کنسرسیومی از ایرباس ، لئوناردو و BAE Systems ساخته شده است. علاقه اصلی این است که از شرکت های اروپایی در ساخت هواپیماهای جنگنده حمایت کنیم و ، شاید مهمتر از آن ، مطابق با حرکت فرانسه و آلمان ، پس از توافق نامه های آخن ، در همکاری در بخش صنعت. برای دفاع
با این حال ، این تصمیم موضوع صدور گواهینامه برای سلاح های هسته ای را باز می گذارد. Typhoon مجاز به حمل بمب های هسته ای ساخت آمریکا نیست که آلمان به دلیل موقعیت استراتژیک خود قادر به تهیه آن است.
پیش از آنکه وزارت دفاع آلمان عدم علاقه به F-35 را تأیید کند ، رویترز گزارش داد که این وزارتخانه در حال بررسی تقسیم خریدها بین Typhoon و F-35 یا Super Hornet است.
سفارش Typhoon و یک هواپیمای آمریکایی ادامه کار مأموریت هسته ای ناتو را آسان می کند و همچنین از پایگاه صنعتی اروپا پشتیبانی می کند. با این حال ، مشکلات در بخش تدارکات به وجود می آید زیرا نیروی هوایی آلمان انتظار می رود دو زنجیره تأمین را در محل خود حفظ کند.
کارل-هاینز کامپ ، رئیس آکادمی فدرال برای سیاست های امنیتی ، در اوت سال گذشته ، به دفنس نیوز گفت ، به همین دلیل ، آلمان در حال بررسی برخی گروههای تورنادو است که فقط برای توانایی هسته ای است. . "به همین دلیل آنها علی رغم هزینه زنده نگه داشتن آنها ، همچنان به پرواز Tornadoes ادامه خواهند داد. در همین حال ، ما از واشنگتن درخواست صدور گواهینامه هسته ای برای یوروفایتر کرده ایم".
با این حال ، تصمیم آلمان غافلگیر کننده سازنده F-35 لاکهید مارتین بود ، که به هیچ وجه تحت تأثیر وزارت اعلامیه بعدی قرار نگرفت.
مایک فریدمن سخنگوی لاکهید در پاسخ ایمیل خود گفت: "ما به طور رسمی از تصمیم در مورد جنگنده آینده آلمان مطلع نشده ایم." "F-35 در حالی که بهترین فرصت های صنعتی و اقتصادی طولانی مدت را نسبت به سایر جنگنده های موجود در بازار ارائه می دهد ، به عنوان بهترین هواپیمای کم عملکرد و کم هزینه ، از ارزش بی نظیری برخوردار است. F-35 به عنوان پایه و اساس نسل بعدی نیروی هوایی ناتو ، امروزه پیشرفته ترین هواپیمای جهان است و قابلیت های حمله الکترونیکی بسیار بیشتری نسبت به هواپیماهای نسل چهارم را شامل می شود. "
F-35 در ایتالیا
در مواجهه با مشارکت فعال در این برنامه، بخشی از M5S، که، همانطور که اشاره شد، همیشه بر پایه مبارزات انتخاباتی خود، خروج ایتالیا از برنامه قرار گرفته است، تمایلی خاصی وجود دارد. انتخاب انتخابی که در آن زمان با واقعیت مواجه شد. بدین ترتیب مناسب تر بود تا برنامه جنگنده نسل پنجم را که قبلا توسط نیروی هوایی ایتالیا مورد استفاده قرار می گرفت، مورد بررسی قرار داد. راه حل پیشنهاد شده توسط وزیر دفاع Elisabetta Trenta این است که برنامه را با افزایش زمان تحویل کسانی که قبلا خریداری کرده اند، بررسی کنند.
معاون نخست وزیر لوئیجی دی مایو، چند روز پیش، همچنان تمام افراد خود را در تعلیق نگه می دارد
"چیزی در مورد F35 قاطع وجود ندارد، ما در M5s معتقدیم که هزینه ها بی فایده است و من در اینجا می گویم همانطور که در ماه های اخیر گفته ایم ". لوئیجی دی مایو، معاون نخست وزیر، به کسانی اشاره کرد که او را متهم به وعده خود مبنی بر توقف خرید جت های نظامی نکرده است. "هر روز یک پس زمینه است که در مورد شکست F35 می گوید، اما من اطمینان می دهم که هیچ تصمیمی گرفته نشده است".
خرید F-35 جدید باید با دقت مورد ارزیابی قرار گیرد. این توسط وزیر دفاع اعلام شد، Elisabetta Trenta، در قسمت برنامه "Otto e Mezzo" که از La7 پخش شد ، مداخله کرد. "این یک برنامه بیست ساله است و ارزیابی های لازم باید با مسئولیت زیادی انجام شود. از جمله ، تأثیر بر اشتغال و کارآفرینی باید مورد توجه قرار گیرد "، ترنتا گفت ، با تأکید بر اینکه گفتگو درباره این موضوع ادامه دارد و طبق برنامه پیش بینی شده پیش می رود. "تا زمانی که ما تصمیم رسمی نگیریم ، حتی یک یورو نیز هزینه نخواهد شد".
این برنامه توسط دولت های قبلی تصویب شد و پس از چندین مرحله در کمیسیون های دفاع، در پارلمان تصویب شد. اساسا ما در مورد جایگزینی با 90 F-35 قابلیت های عملیاتی که امروز بیان می کنیم صحبت می کنیم درباره هواپیمای 250 بین گردباد درصد شده که هنوز در پنج سال 52 2020-2025 (سال که انتظار می رود بازنشستگی) AMX 132، 60 که هنوز در خدمت در 2020، 18 و در نهایت Harrier II را می خواهد عامل است. در سال 2009 ، با آگاهی از اینکه خط هواپیماهای حمله زمینی ما طی یک دهه منسوخ می شود ، کمیسیون دفاع هواپیما را تصویب کرد برنامه خرید برای هزینه 131 F-35 (69 F-35A و 62 B) برای هزینه کل 12,9 میلیارد یورو. همانطور که توسط چشم های جنگ گزارش شده است.
این عدد پس از آن به 90 کاهش می یابد دولت مونتی (60) با نتیجه کاهش هزینه ها در برنامه ریزی سند Pluriannual دفاع (DPP) آماده برای دوره (35 F-30A و 15B 2012 برای AM نامیده می شود) 2013- 2015. برآورده شدن به جزئیات، برآورد شده است:
- یک میلیارد دلار برای توسعه و تظاهرات سیستم ها (Sdd) مرحله.
- 900 میلیون ها دلار برای مرحله بعدی تولید، تکمیل و توسعه (Pfsd) تا 2047 اختصاص می یابد
- 465 میلیون یورو برای فعالیت های آماده سازی ملی (انطباق زیربنایی)
- 795,6 میلیون ها یورو برای ساخت Faco (Assembly Final و Check out line) Cameri (No)
- 10 میلیاردها یورو برای ایجاد پشتیبانی و خرید تدارکات شبکه
F-35 در حال حاضر واقعیت در ایتالیا است
اولین دو واحد F-35A به نیروی هوایی در 2016 تحویل داده شد، در حالی که اولین F-35B به تازگی به نیروی دریایی تحویل داده شد. ایتالیا در 2018 دارای هواپیمای 10 است: نه F-35A و تنها یک F-35B. در نسخه A تنها پنج نفر در ایتالیا مستقر در Amendola مستقر هستند، در حالی که چهار نفر در پایگاه نیروی هوایی آمریکا از لوک (آریزونا)، مرکز بین المللی برای آموزش ناوگان رعد و برق II مستقر هستند.
برنامه F-35
سه نیروی هوایی ایالات متحده از ایالات متحده آمریکا به راه انداختند شکار نیروی نظامی توسط پشتیبانی تاکتیکی، هواپیما F-35 رعد و برق II - که سپس JSF (Joint Strike Fighter) نامیده می شد - به دلیل ویژگیهای عملیاتی و ارزش برنامه صنعتی ، خیلی زود مورد توجه سایر کشورها قرار گرفت. هشت ملت بنابراین آنها تصمیم گرفتند در توسعه شرکت کنند: بریتانیا، ایتالیا، هلند، کانادا، استرالیا، ترکیه، دانمارک و نروژ و دو کشور دیگر، ژاپن و اسرائیل، تصمیم گرفتند که برخی از نمونه ها را سفارش دهند.
فعالیت های برنامه در ایالات متحده آمریکا آغاز شد 1994 در پروژه JAST (فناوری اعتصاب پیشرفته مشترک) کدام برای توسعه یک هواپیمای جنگنده نسل بعدی، که قادر به ترکیب یک تکنولوژی است که یک اشتغال بلند مدت با امکان جایگزینی تضمین، با هوا تنها توسعه یافته در چندین نسخه، طیف گسترده ای از هواپیما بود ارائه از ناوگان نظامی آمریكا.
در مرحله اول اکتشاف فناوری (اکتشاف مفهوم)، و سپس فاز تظاهرات مفهومی (از 1996 تا 2001) ، که ایتالیا از سال 1998 به آن پیوست. در این مرحله از تعریف ، فن آوری های اساسی شناسایی شد ، تا در فعالیت بعدی ساخت نمونه های اولیه مورد مطالعه و توسعه قرار گیرد و سازنده انتخاب شود. مقصد برای ادامه برنامه. در واقع ، در سال 2001 قرارداد به عنوان "پیمانکار اصلی" اهدا شد, به لاکهید مارتین، که با F-35 خود، مسابقه را به دست آورد. منجر به یک کنسرسیوم که آنها بخشی هستند، به عنوان شرکای اصلی، نورث روپ گرومن e سیستم های BAE e پرات و ویتنی برای بخش موتور.
ایتالیا دومین شریک بین المللی مهم است، بعد از انگلستان. کشور ما 4,1٪ به مراحل طراحی و توسعه F-35 کمک می کند. در ایتالیا ، در پایگاه نیروی هوایی کامری (نوارا) ، یک مرکز مستقل تولید و پشتیبانی برای F-35 که در آینده بخشی از ناوگان ایتالیایی خواهد بود. این کارخانه صنعتی ، که در حال حاضر تنها کارخانه خارج از مرزهای آمریکا است ، از یک خط مونتاژ و آزمایش نهایی تشکیل شده است (FACO - Final Assembly and Check Out) که شامل یک مرکز لجستیک برای نگهداری، تعمیر و ارتقاء F-35 ها در اروپا می باشد (MRO & U)
Leonardo - Finmeccanica ، به نمایندگی از Alenia Aermacchi ، Selex ES و Oto Melara ، بازیکن اصلی صنعت در برنامه ایتالیا برای F-35s است و همراه با Avio - یک شرکت ملی پیشرو در اتومبیلرانی و سایر شرکت های خارج از گروه - آماده شده است که برای حمایت از کل چرخه زندگی JSF با درگیری طولانی مدت صنعتی روبرو شود.
Alenia Aermacchi مسئول تولید بال F-35 بعنوان دومین خط تولید علاوه بر یک لاکهید مارتین است و تولید اجزای خط مونتاژ نهایی هواپیما را در ایالات متحده آمریکا و ایتالیا آغاز کرده است.. بر اساس تعداد کل هواپیماهای فعلی که انتظار می رود سفارش داده شوند ، تخمین زده می شود که حجم بالهای تولید شده در بازه زمانی 800-2014 حدود 2028 بال کامل باشد ، با تحویل اجزای با دقت بالا از سال 2009 آغاز شده است ، و تحویل اولین مونتاژ بخش بدنه در ابتدای سال 2012. در مرکز عملیات در کامری (نوارا) تمام زیرساخت ها ، ماشین آلات و تجهیزات مورد نیاز برای مونتاژ هواپیمای F-35 ساخته شده است. فعالیت های مونتاژ و آزمایش توسط Alenia Aermacchi در همکاری نزدیک با لاکهید مارتین و نیروی هوایی ایتالیا انجام می شود تا از تجربه ترکیبی لازم برای انجام فعالیت های بعدی نگهداری ، تعمیر و به روزرسانی در طول عمر عملیاتی ناوگان استفاده شود. .