(توسط جان بلکای) این صبح رم خود را با ظاهر معمولی خود با یک گراند Raccordo Anulare که هنوز قفل نشده بود ، معرفی کرد اما با اتومبیل های بسیار بیشتری نسبت به نمونه هایی که هفته گذشته دیده شده بود با سرعت بسیار زیاد سفر کرد.
به نظر می رسد پیش شرط هایی برای چرخاندن کشور و شروع از فاز 2 وجود دارد که منجر به بازگشایی کلیه فعالیت های تجاری خواهد شد.
آنچه باید از کسانی که پیش بینی های خوش بینانه ای داشتند نجات داده و آنهایی که فکر می کردند کافی است چراغ سبز به بازرگانان بدهند تا همه پنجره های روشن و جلا داده شده را بررسی کنند ، این است که بدون حمایت دولت بسیاری از فعالیت ها شرایط را پیدا نکرده اند و قدرت بازگشایی
مصاحبه منتشر شده در تلویزیون مزین کننده بود جیانفرانکو ویسانی وی اظهار داشت که حتی از 18 مه او نمی تواند رستوران خود را مجدداً بازگشایی کند زیرا هجده آشپز او از یک طرف نمی توانند فاصله ایمنی را رعایت کنند اما حتی بیشتر او نمی تواند بدون جمع آوری هر چیزی ، دستمزد خود را بپردازد.
به نظر می رسد که دولت به اندازه ای که بنظر می رسید ، به آن نزدیکی نداشته باشد ، با گوش دادن به کنفرانس های مطبوعاتی متعددی که توسط نخست وزیر صادر شده بود ، دقیقاً به این دلیل که در مواجهه با فعالیت تجاری بسته شده تقریباً سه ماهه ، ویسانی دید که خودش تحویل خانه شده است. ، با دقت بالایی ، تمام مالیات هایی که حتی با بسته بودن رستوران باید پرداخت شود.
به نظر می رسد که تمام یا تعداد زیادی از همبستگی تبلیغ شده توسط دولت به معنای خاصی ترجمه نشده است.
بنابراین اتفاق می افتد که امروز صبح در رم ، هنگامی که من Grande Raccordo Anulare را پشت سر گذاشتم و یک پارکینگ پولی را پیدا کردم که برای پر کردن تابوت یک شهرداری که همیشه در حال گریه بدبختی است ، خدمت می کنم ، که تقریباً یک کیلومتر در خیابان های مرکز انجام داده ام ، توانستم توجه داشته باشید که بسیاری از آن دسته از کافه هایی که من انتظار می رود آنها را باز کنم و افرادی که در انتظار صبحانه غنی ایتالیایی بودند ، در واقع بسته بودند.
باید چیزی اشتباه پیش رفته باشد. بدیهی است که کسی باید اشتباه کرده باشد باید معیارها را برای احیای کشور اشتباه حساب کرده باشد. یک بار دیگر ، واقعیت سیاسی همانطور که هست تجلی پیدا کرده است ، یعنی خیلی از واقعیتی که شهروندان تجربه کرده اند. برخورد با بازرگانان و صنعتگران به عنوان شماره های آماری که به خوبی در فاکتورهای بهبودی وضعیتی که خیلی از مردم فاصله دارد ، باید نتیجه نادرست داشته باشد.
بسیاری از میله ها همچنان بسته نشده اند و اطلاعات خبری منتشر شده از اخبار ملی نشان می دهد جامعه ای با سرعت کامل در کنار افرادی که در شهرهای شلوغ یک غذای نعناع مصرف می کنند.
واقعیت دیگری است. این بیماری همه گیر ، تجارت را به زانو در آورده است و بهبودی باید بر روی کمکهای بتونی که قبلاً داده شده بود ، تکیه کند و نه به اقداماتی که تقریباً بدون تعداد وعده های کامل از یکدیگر تبعیت می کنند.
واقعیت دیگری است. بسیاری از رستوران ها نیز همین سرنوشت را دنبال کرده اند. آنها هر دو بسته هستند زیرا مشتری مفقود است و چون باز کردن به معنای شروع پرداخت حقوق کارمندان و پرداخت بدون وجه نقد یکی از اصولی است که شما را به ورشکستگی سوق می دهد.
آنچه به نظر می رسید مانند سکته مغزی جادویی است که از 18 مه باید ما را به یک ملت خندان و سرسخت در اقتصاد خود بازگرداند ، در حال تبدیل شدن به ضرب و شتم است بدون اینکه به کسی نگاه کنیم ، در صورت عدم کمک خاص ، تقریباً برای بسیاری از کارآفرینان کوچک تقریباً جمله ای قطعی به نظر می رسد.
البته این ویروس دولت را به ایتالیا نمی آورد. پشت این درام وجود دارد چین با این حال همه دستگاه ها در دفاع از ناشناس ماندن ارزش روابط اقتصادی خوب با یک غول اقتصادی که از یک سو درآمد کسب می کند و از طرف دیگر هیچ صلاحیتی در ساخت خانه شما ندارد. در نهایت ، اگر دولت هیچ تقصیری در رابطه با بیماری همه گیر نداشته باشد ، برخی احتمالاً به مدیریت آن ارجاع داده اند. بسیاری از کنفرانس ها و کلمات بسیاری باید به واقعیت تبدیل می شدند و این امر باعث می شد بسیاری از کرکره ها با انتصاب فاز 2 که در حال حاضر هیچ چیزی نمی داند ، خود را باز و آماده کنند.
