(توسط Francesco Materaدر کنفرانس بین المللی بیستمین سالگرد کنوانسیون سازمان ملل متحد علیه جرایم سازمان یافته، آلفردو مانتووانو, کارلو نوردویو e ماتئو پیانتدوسی آنها این طرح را به 34 هیئت خارجی نشان دادند. وزرای کشور آلمان نیز حضور داشتند نانسی فازر فرانسوی است جرارد دارونین که با آن ایتالیا توافق نامه ای برای ایجاد یک اتاق کنترل مشترک امضا کرد.

معاونت ریاست شورا آلفردو مانتووانو او از رویکرد نه استعماری و نه پسااستعماری برای توسعه آفریقا و تنظیم جریان ها صحبت کرد. مانتوانو با وزیر کشور آلمان، وزیر دادگستری الجزایر، معاون وزیر کشور انگلیس، وزرای کشور فرانسه و تونس و چند معاون وزیر کشور ترکیه و دادگستری دیدار کرد.

مانتوانو معاون وزیر در طول سخنرانی خود علیه سازمان های غیر دولتی که به گفته او،هدف آن ها نجات جان انسان هاست اما عاملی موثر در فعالیت قاچاقچیان و باعث مرگ می شوند.".

موضوع مشترکی که در همه جلسات برجسته شده این است که همه باید با یک دید مشترک به مشکل رسیدگی کنند.

حتی وزرای کشور ماتئو پیانتدوسی و عدالت کارلو نوردویو جلساتی داشتند در مقابل با همتایان مربوطه خود که در کنفرانس حضور دارند.

حافظ مهرها معاهداتی را با نمایندگانی امضا کرد الجزایر e لیبی در مورد همکاری قضایی و انتقال زندانیان از این ایالت ها.

کاشته شده با همکار فرانسوی خود ملاقات کرد جرارد دارونین او بر اشتراک دیدگاه‌ها تأکید کرد، حتی اگر اعصاب‌ها بر سر رد مخالفت‌های فرانسوی‌ها در مرز Ventimiglia باقی بماند. نوردیو، با این حال، بر تقویت همکاری در تحقیقات در مورد قاچاقچیان انسان تاکید کرد.

با این حال، روحیه ای که در طول این جلسات پدیدار شد، تلقی با پدیده مهاجرت به عنوان یک مشکل مشترک برای اروپا و آفریقا و تلاش برای مشارکت نهادهای جهانی مانند سازمان بین المللی مهاجرت و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل است.

پیانتدوسی بر کمک به بازگشت داوطلبانه توسط اتحادیه اروپا و با همکاری آژانس های سازمان ملل متحد، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) و سازمان بین المللی مهاجرت (IOM) برای کاهش فشار بر سواحل شمال آفریقا اصرار دارد.

"کمک به بازگشت به کشور - پیانتدوسی توضیح می دهد - این به معنای همراهی مهاجران به کشور مبداشان، ارائه چشم اندازهای مشخص برای شمول اجتماعی و کاری است.". این پروژه ای است که سازمان بین المللی مهاجرت چند سالی از آن حمایت کرده است. پیانتدوسی می‌خواهد آن را با رهگیری مهاجران در مسیرهای زمینی دوباره راه‌اندازی کند. "این است - می گوید پیانتدوسی - تدوین برنامه ای با هدف مدیریت منظم جریان ها در طول مسیرهایی که از کشورهای جنوب صحرا به سواحل مدیترانه منتهی می شود. نقاط قوت آن می تواند شامل ایجاد کریدورهای حفاظتی برای کسانی باشد که به آنها نیاز دارند، در توسعه اجتماعی-اقتصادی مناطق ترانزیتی، و در تقویت سیستم بازگشت همراه به کشورهای مبدا. حضور گسترده مقامات و سازمان های ملل متحد در امتداد مسیرها به مهاجران جایگزینی واقعی برای مهاجرت غیرقانونی ارائه می دهد و اکسیژن را از شبکه های جنایی می گیرد.".

گره تونس

یکی از مشکلات حل‌نشده‌ای که شایسته توجه بیشتر در سطح جامعه است، موضوع تونس است زیرا 70 درصد از ورود به ایتالیا در سال 2023 از این سواحل خواهد بود. تعداد بسیار کمی از تونسی‌هایی هستند که سفرهای امید را انجام می‌دهند، اکثریت آنها از سرزمین‌های ساحل خشمگین از جنگ و قحطی می‌آیند. وضعیتی متناقض مطلوب برای سعید، رهبر تونس که در مواجهه با ورشکستگی کشورش، از اروپا نه تنها برای وضعیت اضطراری مهاجران، بلکه برای مدارس، سرمایه گذاری ها و کشاورزی حمایت می خواهد. تصادفی نیست که هفته گذشته اتحادیه اروپا برای ارسال اولین سیگنال به تونس تصمیم گرفت اولین سیگنال را اختصاص دهد. قسط از وجوهی بالغ بر 127 میلیون یورو، غلبه بر مقاومت برخی از کشورهای عضو که به سیاست های رئیس جمهور تونس نگاه مثبتی ندارند، دیکتاتوری و به دور از رعایت حقوق بشر تلقی می شود.

Repubblica می نویسد که در آن زمان، Nerl در Palazzo Chigi به یک کمک ویدیویی برای پخش مجدد در تلویزیون تونس فکر می کند، جایی که نخست وزیر ایتالیا جورجیا ملونی از مردم دعوت می کند که آن را ترک نکنند. ویدئوی مشابهی در سایت های سفارتخانه های ایتالیا در تونس، الجزایر و مصر منتشر شده است.

عامل مهاجرت، اولویت برای ایتالیا و همچنین برای اتحادیه اروپا و آفریقا