به گفته موافقان، قرعه کشی وجه نقد و رسید باید ضربه مهلکی به طفره رفتن وارد کند یا حداقل به دلیل حذف صورتحساب که نسبت به کل آن تأثیر مهمی دارد، آن را به شدت کاهش دهد. به یاد می آوریم که طبق گزارش MEF، کل فرار مالیاتی در ایتالیا به 105 میلیارد یورو در سال می رسد. متأسفانه هر دو اقدام یک شکست بود، کارساز نبود. یا بهتر است بگوییم نتایج مطلوبی را به همراه نداشتند. اگر بگوییم این دفتر مطالعات CGIA است.
برای مثال، Cashback حتی توسط دولت دراگی "بایگانی" شد و از ژوئن 2021، اعمال آن را به حالت تعلیق درآورد. اساساً به این دلیل که هیچ رابطه علّی روشنی بین مشوق‌های ارائه شده توسط بازپرداخت نقدی و کاهش فرار مالیاتی وجود نداشت. ثانیاً، زیرا به نظر می رسد هزینه این اقدام، معادل 4,75 میلیارد یورو، به طور قابل توجهی بالاتر از پتانسیل بازیابی از فرار است.
به نظر نمی رسد که قرعه کشی رسید که از اول فوریه سال گذشته لازم الاجرا شد، علاقه زیادی را در بین مالیات دهندگان / مصرف کنندگان برانگیخت. بر اساس داده های سازمان گمرک و انحصارات، اگر در مارس 2021 دریافتی های ماهانه مرتبط با قرعه کشی به حداکثر 25 هزار واحد رسیده بود، متعاقباً یک انقباض ثابت وجود داشت. پاییز گذشته، تعداد ماهانه به بیش از 5 کاهش یافت. لازم به ذکر است که در سال 2020 تنها از مواد غذایی و نوشابه، خانواده ها ماهانه 12 میلیارد یورو خرید کرده اند.
• 162 پایگاه داده وجود دارد: مأمور مالیات باعث تعامل آنها می شود
از دیدگاه صرفاً نظری، گویی تأیید کردیم که مقامات مالیاتی ما 162 کارت دارند که ظرفیت درآمد، مصرف و سطح ثروت هر ایتالیایی را صادقانه گزارش می‌کنند. به عبارت دیگر، مقامات مالیاتی مطمئناً اطلاعاتی در مورد مالیات دهندگان ایتالیایی ندارند. در واقع، اداره مالی روزانه میلیاردها اطلاعات را در 162 پایگاه داده دریافت و فهرست‌بندی می‌کند که با این حال، تنها بخش کوچکی قادر به «استفاده» به‌ویژه برای مبارزه با فرار مالیاتی است.
درست است که این پایگاه های اطلاعاتی باید به زودی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، یعنی قابلیت همکاری داشته باشند. با این حال، اگر هر سال افراد فرارهای مالیاتی 105 میلیارد یورو از مقامات مالیاتی کم کنند و 007 های ما موفق به بازیابی آن شوند، در دوره قبل از کووید، بین 18 تا 20، به این معنی است که به طور بالقوه، ما زندگی، مرگ و معجزه را می شناسیم. در مورد اینکه چه کسی برای مقامات مالیاتی شناخته شده است، در حالی که ما در تاریکی به سراغ کسانی می رفتیم که نیستند، در نتیجه فرار مالیاتی رشد می کند و کسانی را که تا آخرین سنت مالیات می پردازند جریمه می کند.
بیایید واضح بگوییم: این پایگاه‌های اطلاعاتی تنها هدفشان اجازه دادن به اداره مالیات برای مبارزه مؤثرتر با خیانت مالیاتی نیست. آنها ابزارهایی هستند که همچنین برای تشریح تحلیل‌های اقتصادی و آماری بسیار پیچیده، تخمین اثرات سیاست‌های مالی در حال پیشرفت در سناریویی که با پدیده‌های به هم پیوسته فزاینده مشخص می‌شود، خدمت می‌کنند. با این حال، اگر فرار مالیاتی یکی از مشکلات اصلی کشور باشد، واضح است که این ابزارها باید جعبه ابزار ضروری برای دستیابی به مالیات عادلانه تر و عادلانه تر باشد.
• ابزارهای موجود برای مبارزه با فرار مالیاتی
علاوه بر 162 بانک اطلاعاتی مالیاتی، در سال های اخیر سازمان امور مالیاتی ما شاهد افزایش قابل توجهی در تعداد ابزارهای موجود برای مبارزه با فرار مالیاتی بوده است. به طور خلاصه، اقدامات اصلی در دسترس مقامات مالیاتی عبارتند از:
- لغو پنهانکاری بانکی؛
- رجیستری گزارشهای مالی که با ارسال دوره ای گزارش های مالیاتی به سازمان ثبت مالیات تأسیس می شود.
- با 22 هزار گزارش در ثانیه، سرپیکو، فوق العاده باهوش در راس SOGEI، اطلاعات بی شماری را از مالیات دهندگان (پرداخت ها، تراکنش های بانکی و غیره) جمع آوری می کند. آژانس درآمد همچنین از فناوری های پیشرفته برای پردازش آنها استفاده خواهد کرد و از ارتباطات متقابل بین داده های موجود در رجیستری گزارش های مالی و سایر پایگاه های داده در اختیار بهره می برد.
- تعهد به گزارش جابجایی ماهانه پول نقد برابر یا بیشتر از 10.000،XNUMX یورو به FIU (واحد اطلاعات مالی).
- شاخص های ترکیبی قابلیت اطمینان مالی (مطالعات بخش سابق)؛
- profitometer (ارزیابی خلاصه بر اساس مقایسه بین درآمد اعلام شده و هزینه های انجام شده)؛
- روشهای کنترل برای کارآفرینان کارآفرین و متوسط و کارگران؛
- 117 (شماره خدمات عمومی Guardia di Finanza)؛
- انتقال الکترونیکی هزینه ها به درآمد داخلی؛
- فاکتور الکترونیکی؛
- پرداخت تقسیم شده در صورت صدور صورتحساب به ادارات دولتی ، این مواردی هستند که مالیات بر ارزش افزوده را حفظ می کنند و مستقیماً آن را به مقامات مالیاتی پرداخت می کنند.
- مکانیسم شارژ معکوس که طبق آن خریدار یا مشتری است که مالیات بر ارزش افزوده را پرداخت می کند.
- محدودیت استفاده از پول نقد معادل 1.999 یورو؛
- تعهد پرداخت با وسایل قابل ردیابی از هزینه های کسر برای اهداف مالیات بر درآمد شخصی (به استثنای هزینه های بهداشتی) برای اینکه بتوانند در اظهارنامه مالیاتی کسر کنند.
- کنترل خودکار اظهارنامه مالیاتی و پرداخت صحیح عوارض تمبر؛
- در مورد کارهایی که بیش از 200.000،XNUMX یورو دارند ، مشتری موظف است مبلغ صحیح مالیات های نگهدارنده کارکنان شرکتهای پیمانکاری را بررسی کند.
- امتناع مالیات در نقل و انتقالات بانکی برای پرداخت هزینه های مربوط به مداخلات در ساختمان و صرفه جویی در مصرف انرژی؛
- برای جبران بدهی های مالیاتی با اعتبارات بیش از 5.000 یورو، گواهی اعتبارات توسط یک متخصص لازم است.
- esterometer: انتقال الکترونیکی (سه ماهه) داده های مربوط به عملیات اقتصادی با افراد غیر مقیم به آژانس درآمد.
- اطلاعات سه ماهه مربوط به داده های مربوط به پرداخت دوره مالیات بر ارزش افزوده به آژانس درآمد.
- آیا ما اهل فرار مالیاتی هستیم؟ در اینجا آمده است که چه کسی مالیات بر درآمد شخصی را پرداخت می کند
تخمین زده می شود که فرار مالیاتی در ایتالیا بالغ بر 105 میلیارد یورو در سال است و مالیات بر درآمد، مالیات اصلی که ایتالیایی ها پرداخت می کنند، برای بسیاری "ابزاری" برای "اندازه گیری" دسته هایی است که کمتر به مقامات مالیاتی وفادار هستند. به عنوان مثال، در بحث سیاسی - صنفی، اکنون به عنوان یک شعار تکرار می شود که تقریباً 90 درصد مالیات بر درآمد شخصی توسط بازنشستگان و کارمندان پرداخت می شود. ما اشاره می کنیم که این بیانیه کاملاً گمراه کننده است، زیرا نشان می دهد که در ایتالیا برای پرداخت تقریباً تمام مالیات بر درآمد شخصی فقط دو دسته از مالیات دهندگان هستند: کسانی که در بالا ذکر شد. در واقع، کسانی که این بدیهیات را مدام تکرار می کنند، «قربانیان» یک اشتباه آماری/تفسیری جدی هستند. اگر در واقع مشخص است که بیش از 82 درصد مالیات بر درآمد شخصی (و نه 90 درصد) توسط بازنشستگان و کارمندان به مقامات مالیاتی پرداخت می شود، به این دلیل است که این 2 دسته تقریباً 89 درصد از کل را تشکیل می دهند. از مالیات دهندگان بر درآمد شخصی حاضر در ایتالیا. اگر می خواهید عدم تعادل بار مالیاتی مرتبط با مالیات بر درآمد شخصی را نشان دهید، روش "صحیح" شامل محاسبه میانگین مبلغ پرداختی توسط هر مالیات دهنده متعلق به هر یک از 3 نوع اصلی است که مالیات بر اشخاص حقیقی را پرداخت می کند: خود شاغلین، کارمندان و بازنشستگان. با استفاده از این روش، از آخرین داده‌های درآمد موجود برای سال 2018 (منبع: وزارت اقتصاد و دارایی)، مشخص می‌شود که به‌طور میانگین، بازنشستگان سالانه مالیات بر درآمد خالص 3.173 یورو، کارمندان 4.006 یورو و کارآفرینان/خوداشتغال‌ها پرداخت می‌کنند. کارگران 5.741 یورو. اجازه دهید واضح بگویم، فرار مالیاتی در ایتالیا وجود دارد و در همه رده‌های حرفه‌ای وجود دارد، بنابراین، در بین خوداشتغال‌ها و کارآفرینان نیز وجود دارد. خدا نکند. با این حال، باید در هر کجا که در کمین است با آن مخالفت کرد، بدون اینکه اتهامی پیش داوری به کسی وارد شود.