لیبی ناظر گزارش داد که سازمان بهداشت جهانی (WHO) توزیع محموله داروها و تجهیزات پزشکی را دوشنبه گذشته سازماندهی کرد ارائه شده توسط دولت فرانسه به تعدادی از بیمارستان ها و مراکز بهداشتی در منطقه جنوبی در همکاری با سیستم تأمین پزشکی فاضل.
یک مقام مسئول در سیستم خرید پزشکی فزان اظهار داشت که WHO محموله های قبلی دارو را در ماه جولای به تعدادی از بیمارستان ها و مراکز بهداشتی در منطقه جنوب توزیع کرده است.
بسیاری از بیمارستان ها و مراکز بهداشتی در معرض کمبود شدید دارو و مواد مخدر هستند که چندین بیمارستان را برای بستن بخش های مختلف مجبور کرده اند.
عجیب است ، اما مگر قرار نبود فضزان یکی از مناطق مورد علاقه ایتالیا باشد؟ ایتالیا برای کمک به منطقه مورد علاقه استراتژیک برای مدیریت جریان های مهاجرتی چه کاری انجام می دهد؟ روابط بین ایتالیا و منطقه فزان به موافقت نامه امضا شده توسط مینسترو مینیتی باز می گردد که ظاهرا امروز ذوب شد ، بدون اینکه کسی چشمش را خم کند. آنها کمک ما را نمی خواهند.
توافق نامه فیزان در سال گذشته توسط ریاست جمهوری مینیتی در رم امضا شده است، فرانسه بار دیگر موفق به شکست یک موفقیت کوچک "ایتالیایی" در منطقه شد. سرمقاله "لا Stampa" به طور کامل تجزیه و تحلیل وضعیت به روز شده در زمینه. عنصر تازۀ این بود که نفوذ قبایل لیبی تیبو توسط عناصر یک گروه قومی از نیجر و چاد، تمایل به یک درگیری جدید برای به دست آوردن قدرت و منابع است. ژنرال خلیفه هفتار و فرانسوی از تنش ها بهره مند می شوند. منطقه جنوب غربی لیبی مرکز قاچاق انسان است اما همچنین دارای غنی در زمینه های نفتی، از جمله بزرگترین انی در لیبی است. سقوط قذافی توسط محمد معمر قذافی در 2011 به این معنی بود که سه گروه برای قدرت در فیzzan مخالفت کردند. Tuareg، یک جمعیت بربر است که همچنین در مرز با الجزایر زندگی می کند، قبیله عرب ولد سلیمان، و در نهایت Tebus، جمعیت قومی و زبان آفریقایی است. پایان دیکتاتوری رقابتهای بومی را که قبلاً در جنگ چاد در دهه XNUMX دیده شده بود ، هنگامی که تبوس با قذافی و توارگ علیه بودند ، نشان داد. وساطت ایتالیایی در 2015 تحت نظارت جامعه Sant'Egidio شروع شد، او توسط وزیر کشور سابق کلودیو Minniti 3 آوریل نهایی شده است. این توافق بیشتر از همه توانست تا تیبو را در نزدیکی رم قرار دهد و علاقه مند به بستن مرز با نیجر برای جلوگیری از جریان مهاجران باشد. شبه نظامیان Tebu کنترل پست های مرزی را آغاز کرده بودند و موازنه های جدید باید توسط یک مأموریت نظامی ایتالیایی در نیجر تکمیل می شد ، که هرگز شروع نشد زیرا توسط دولت های نیجریه و فرانسه هضم نشد. از این بهار ، موقعیت های ایتالیا بیشتر و بیشتر ضعیف شده است. اولین شلیک یک جلسه بین قبایل فیzzan در نعیمی، تحت فرمان فرانسه، آخرین 12 آوریل بود. در پایان این اجلاس رهبران AULAD سلیمان، سنوسی عمر مسعود، دولت وحدت ملی طرابلس به رهبری فایز-سراج، از جمله ایتالیا، «جاده از رم احترام نیست"، که "به پایان رسید متهم ». ولد سلیمان همیشه با قذافی خصومت داشت و اکنون به هارتار و تا کنون آنها را به دولت الصارج نزدیک تر کرده است. Tuaregs همواره متحدان فرانسه است. بنابراین آخرین کارت در دست ایتالیا باقی ماند. در اینجا دو تداخل جدید وارد شده اند. اولین نتیجه حاصل از نبرد بین هافت و الصراج برای کنترل چاه های نفتی است که در اوایل سال جاری مجددا احیا شده است. مرکز درگیری در ساحل، به اصطلاح Mezzaluna del Petrolio است، اما این نیز پیامدهای در Fezzan دارد. میدان در این ناحیه مورد بحث قرار گرفته است، فیلد حلف، که توسط Tebus در 2015 تسخیر شده و سپس توسط سپاه نفتی متفقین طرابلس تسخیر شده است. اکنون ، در حالی که هفتار در حال آماده سازی حمله جدیدی برای پس گرفتن هلال نفت است ، عناصر درون Tebu دوباره مشتاق اتحاد با ژنرال هستند ، حتی به امید تأمین سهمی از منابع نفتی. پسر رئیس قبیله ، ابوبکر ، به روزنامه "عرب جدید" گفت که "اسلام گرایان شکست خورده اند ، لیبی ها خواهان ثبات هستند ، به همین دلیل آنها" هفتار "را ترجیح می دهند ، اعلامیه اتحاد. اما Tebus با عنصر دیگری از بی ثبات سازی، نفوذ مبارزان قومیت خود، اما ملیت چاد و نیجریه به مبارزه می پردازند. آنها شبه نظامیانی هستند که به گفته منابع محلی ، قبلاً مکان های مختلفی مانند قطرون ، مورزوک (جایی که نفت وجود دارد) ، ترااگین و ام آرامیب را در اختیار گرفته اند ، اما مشخص نیست که به چه کسانی خدمت می کنند. اعراب Tebus را متهم می کنند که "این مزدوران را میزبانی می کنند تا تمام فضان را بگیرند". رهبری تیمو ادعا می کند که در کنار هفتار درگیر درگیری ها هستند. هرج و مرجي كه خوش نشان نمي دهد. بنابراین شبه نظامیانی که کشور Tebu را تقسیم می کنند ، مردمی با قومیت آفریقایی هستند که به یک زبان نیلوساهایی صحبت می کنند و به گویشهای مختلف تقسیم شده اند. آنها بین نیجر، چاد، لیبی و سودان زندگی می کنند. کل جمعیت در حدود 800 هزار نفر، 70 هزار نفر در لیبی، 400 هزار نفر در چاد است. آنها نیز "عشایر سیاه" نامیده می شوند، در حالی که اعراب آن ها گاهی اوقات با اصطلاحی نامطلوب "موری" تعریف می کنند. قذافی آنها را به عنوان مزدوران علیه قبایل Berber و Tuareg مورد استفاده قرار داد. ولد سلیمان "پسران سلیمان" مهم ترین قبیله عرب در پایتخت فیzzan Sebah، دروازه ای به سحرگاه مرکزی است. آنها همواره به جنبش اسلامی و ناسیونالیستی Senussia نزدیک شده اند، همان طور که عنوان «Senussi» نامیده می شود که پیش از نام رهبران آن است. در دوران دیکتاتوری محمد معمر قذافی آنها توسط رژیم مورد تبعیض قرار گرفتند. پس از انقلاب آنها با قبایل اسلامی Misrata کنار آمدند. اما اکنون آنها توسط ژنرال هفتار وسوسه می شوند. Tuareg آنها یک جمعیت بربر هستند که زبان دیگری غیر از زبان عربی دارند. آنها در سراسر صحرای غربی، از مالزی تا الجزایر، تونس، لیبی و نیجر زندگی می کنند. جمعیت بیش از سه میلیون نفر، دو سوم در نیجر تخمین زده شده است.