ژنرال Pasquale Preziosa: "چه کسی از اروپا فردا دفاع می کند؟"

(توسط Pasquale Preziosa) چه کسی از اروپا فردا دفاع خواهد کرد؟ هیچ پاسخی برای این سال وجود ندارد ، هیچ یک از کشورهای اروپایی ایده دقیقی ندارند و هرگونه ابتکار ابتکاری موجب بهار محافظه کاری در کشورهای اروپایی می شود و باعث ایجاد رکود در اندیشه می شود. به گفته پدران بنیانگذار ، کشورهای اروپایی مجبورند با هم زندگی کنند تا پس از دو جنگ جهانی از بروز فاجعه های بعدی جلوگیری کنند.

به نظر می رسد پیام بزرگی که همه ملل اروپایی پس از جنگ جهانی دوم به اشتراک گذاشته اند کنار گذاشته شده است ، به نظر می رسد جامعه اروپا افق آینده خود را از دست داده است. به نظر می رسد 75 سال صلح در اروپا که توسط اتحاد نظامی ناتو تضمین شده است ، باعث شده که ما فاجعه و آرمانهای اروپا را فراموش کنیم ، فقط در بحرانی ترین لحظه توسعه ژئوپلیتیکی جهانی. امروز تمام دنیا به دنبال یک نظم بین المللی جدید هستند که بتواند صلح و همبستگی را تضمین کند.

این توازن نیروهای بین المللی است که امنیت و در نتیجه صلح را تضمین می کند.

دوم جان تکنوهنگامی که ایالات متحده از نظر ذهنی از خواست اروپا غایب است اگر اتحادیه اروپا بتواند امنیت و دفاع را انجام دهد ، این امر بسیار مهم می شود.

ناتو فقط اگر آمریکایی ها در نظر بگیرند: اروپایی ها به تنهایی نمی توانند امنیت و نظم را تضمین کنند.

برعکس: همه ابتکارات اتحادیه اروپا در زمینه امنیت و دفاع هیچ ستون دفاعی اروپا را تحکیم نکرده اند: آنها در ایجاد سرقت های بیشتر از راه حل ها نقش داشته اند.

طرح های دفاعی اروپا مانند EDF (صندوق دفاع اروپا) و PESCO (همکاری دائمی ساختار یافته) صنعتی تر از سیاسی به نظر می رسند. 

شورای دفاع اروپا وجود ندارد.

به نظر می رسد در ذهن کشورهای اروپایی ، هرکدام دستورالعمل خاص خود را برای حل مشکلات دفاعی اروپا دارند ، که تقریباً هرگز دیگران این مشارکت را ندارند. سردرگمی درباره آینده اروپا در حال افزایش است و همراه با آن عدم اطمینان. 

قدرتهای بزرگ جهانی فقط یک هدف دارند: تعداد کشورهایی که برای نظم نوین جهانی رقابت می کنند را کاهش دهید: اتحادیه اروپا با تولید احتمالی 16/18 تریلیون دلاری تولید ناخالص داخلی یک رقیب بزرگ هم برای آمریکا (20 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی) و هم برای چین (12 تریلیون تولید ناخالص داخلی) ، هم برای روسیه اما نه برای تولید ناخالص داخلی (بهتر است کشورهایی ضعیف در مرزها داشته باشیم).

ایالات متحده آنها نگرش خود را نسبت به اروپا امروز تغییر دادند ، پس از جنگ جهانی دوم آنها می خواستند امروز با یک بازار لیبرال متحد شوند آنها نمی خواهند آن را متحد و تشویق کنند که از هم پاشیده شود (Brexit ، Italexit).

تجزیه اتحادیه اروپا منافع دیگری نیز به همراه خواهد داشت به چین با ابتکار عمل جاده ابریشم جدید.

برای ایالات متحده آمریکا ، مشکل یورو است که از نظر سهم پرداخت های جهانی ، دومین ارز پرکاربرد است.

براساس داده های کمیسیون اروپا ، در سال 2017 سهم آن حدود 36٪ از بازار بود ، در حالی که دلار آمریکا 40٪ از کل را نشان می داد.

سهم یورو که چند سال پیش متولد شده است ، در ذخایر ارزی جهان 20٪ است و در حالی افزایش می یابد که بسیاری از کشورها خواهان تعویق زدایی هستند (روسیه در درجه اول با Rosneft) ، در حالی که دلار 60٪ است.

مزایای تقویت نقش یورو یک مشکل اساسی برای دلار آمریکا است: ارز مرجع جهانی مزایای عظیمی را به کشوری که آن را چاپ می کند ، می بخشد.

بنابراین ، طبق دیدگاه فرامن اقیانوس اطلس ، تنها اتحادیه اروپا ضعیف می تواند برتری دلار در بازار جهانی را تضمین کند.

بنابراین ایالات متحده از نظر ذهنی برای تنظیمات امنیتی اروپا غایب است ، با تأیید این اظهارات فرانسه مبنی بر اینکه ناتو بی مغز است.

اعلامیه حمایت آلمان از ناتو چنان نافذ نبوده است که چارچوب منفی ژئوپلیتیکی ایجاد شده را ناراحت می کند ، روابط اعتماد بین اقیانوس اطلس به ستون ناتو رو به وخامت گذاشته است و آینده آن اکنون نامشخص است.

اروپا به عنوان یک کل آماده است تا از نظر دفاع مسئولیت های خود را به عهده نگیرد ، بلکه در درون آن اشتباه گرفته می شود.

علیرغم منحصر به فرد بودن فرمان به دست آمده توسط Sun Tzu 2500 سال پیش ، اتحادیه اروپا به دلیل مأموریت های کوچک نظامی و مدنی خود ، مقرهای زیادی را (OHQ) (Centocelle ، Rota ، Lárisa و ...) توزیع کرده است که در میان باران ها توزیع شده است. كشورهاي مربوطه ، عدم برنامه هاي توسعه براي عمليات نظامي و غيرنظامي را برجسته مي كنند. 

گروه های جنگی اتحادیه اروپا که چهارده سال بصورت چرخشی برنامه ریزی شده و آماده شده اند ، هرگز توسط اتحادیه اروپا به طور عملی مورد استفاده قرار نگرفته اند ، حتی وقتی که از یک کشور اروپایی برای نیازهای امنیتی خارجی درخواست شده اند ، این مجموعه را غیر ضروری و گران قیمت برای کشورهای خاص می دانند. .

در اروپا تمایلی به سرمایه گذاری روی ستون دفاع وجود ندارد ، که همراه با یک فرهنگ استراتژیک توسعه نیافته است.

به این امر باید بی اعتمادی تاریخی بین کشورها اضافه شود که در 75 سال صلح حاصل از ناتو از بین نرفته است ، به محض این که ایالات متحده اعلام کرد از اروپا جدا شده ، شرارت های قدیمی اروپا دوباره از بین رفته است.

این را با ژو Enlai ، اروپایی ها "آنها در یک رختخواب می خوابند اما رویاهای یکسانی ندارند"

بدون رابطه اعتماد هیچ آینده ای ساخته نمی شود.

اتحادیه اروپا باید با توجه به نشانه های پدران مسس با قوانینی که برای ما مناسب است کامل شود. ما باید در مورد دفاع و امنیت خود بیندیشیم تا آینده صلح آمیز را که قبلاً با ناتو تجربه کرده ایم ، تضمین کنیم. ایالات متحده بارها تأکید کرده است که اروپا ، فقیر نیست ، توسط شهروندان و دلار آمریکا قابل دفاع نیست. وقت آن است که با پاها راه برویم و با "مغز" خود فکر کنیم.

انجام مسئولیتهای مهم مستلزم درک مسائلی است که به بلوغ رسیده اند و به دنبال راه حل هایی هستند که می توانند روند تغییر را باز کنند.

صلح ارزشی است که باید دنبال شود ، ساختن شکل جدیدی از دفاع برای اروپا می تواند آغاز یک فرایند ابتکاری باشد که بتواند خود را تقویت کند ، بدون آنکه هرگز نیاز به درک محدودیت های واقعیت را دست کم نگیرد.

اروپا باید به منظور بهره برداری و بهره گیری از ساختارها و رویه های موجود ، ساخت ستون دفاع اروپا را در ناتو آغاز کند.

در ده سال آینده (2030) شی جین پینگ گفت که چین به "سلطه" هوش مصنوعی دست خواهد یافت. پوتین گفت کسانی که در هوش مصنوعی به "تسلط" دست پیدا می کنند ، در انقلاب صنعتی جدید پیروز می شوند.

Il ژنرال جک شاناهانبه کمیسیون امنیت ملی اطلاعات مصنوعی (AI) USA وی گفت: نبردهای آینده با "الگوریتم های ضد الگوریتم" مشخص می شوند و بهترین الگوریتم برنده خواهد بود ، زنجیره های قدیمی فرمان و کنترل دیگر کافی نیست.

در سال های آینده ، رشد اقتصادی کشورهای در حال توسعه ، همراه با فاکتور جمعیت شناختی ، باعث می شود بسیاری از اختلافات بین کشورهای صنعتی و غیر صنعتی از بین برود.

اروپا تنها یک امکان وجود دارد: درگیر شدن و بازیگر ذیربط ، حفظ تعادل جهانی

در گذشته ، بین این دو جنگ ، خروج آمریکا از اروپا باعث بروز فاجعه بزرگی شد.

زمان زیادی وجود ندارد و گزینه های شناخته شده ای برای اقدام و اجرای برنامه دفاعی اروپا وجود ندارد که اول از همه سیاسی و سپس صنعتی باشد.

 

ژنرال Pasquale Preziosa: "چه کسی از اروپا فردا دفاع می کند؟"