سلام وزارت آموزش و پرورش و شایستگی را به همه شما دانش آموزان، مسئولین و برگزارکنندگان که بلافاصله به اهمیت برپایی روز دریا و فرهنگ دریانوردی اعتقاد داشتند، می‌رسانم. این مداخله من تشریفاتی نخواهد بود زیرا چیزی بسیار عمیق تر در این روز در خطر است، چیزی که حتی جوهر فرهنگ ما، الگوی تمدن ما را در بر می گیرد.
سقراط در «فایدون» افلاطون می گوید: «ما مانند قورباغه ها یا مورچه ها در اطراف یک حوض در اطراف سواحل دریا آویزان می شویم» و شاید هیچ جمله ای پیوند صمیمی و جدایی ناپذیر یونان و مدیترانه، فرهنگ غرب و دریا را توصیف نکند.
با اندیشیدن به این موضوع، اگر فرهنگ ما در طول قرن ها فرهنگ تحقیق مستمر بوده است، اگر به یک جامعه باز و اقتصاد تجارت آزاد تبدیل شده است، مدیون نقش دریا به عنوان لحظه ای برای کاوش در ناشناخته ها است. فرصتی برای برخوردهای مداوم و چندگانه. در این مسیر، ایتالیا سهم اساسی و ویژه ای داشته است، فقط به فصل بسیار پربار جمهوری های دریایی فکر کنید که همانطور که رئیس جمهور کارلو آزلیو چیامپی در یکی از سخنرانی های معروف خود یادآور شد، "راه های جهان را به روی اروپا باز کرد".
جهانی شدن کالاها و ایده ها بدون عنصر دریایی وجود ندارد، تاریخ خود جنوا این را به ما می آموزد، این شهر باشکوه که امروز در آن هستیم، تاریخ ونیز، تاریخ بسیاری از شهرهای ساحلی ایتالیا. داستانی که ایتالیا برای مدت طولانی پیشگام و موتور محرک آن بوده است.
این، از جمله، دلیلی است که نمی‌توان با جهانی‌سازی مخالفت کرد، چیزی که با جهانی‌سازی به‌عنوان یک ایدئولوژی درک می‌شود، بلکه بیشتر در مورد اداره آن است. همانطور که به یاد آوردیم، در واقع، رابطه بین "پولیس" و جهان، با وساطت دریا، چیزی است که بلافاصله تمدن ما را نشان می دهد.
در دهه‌های اخیر، به لطف تأیید حساسیت زیست‌محیطی، این آگاهی به طور فزاینده‌ای پدید آمده است: برای تداوم این رابطه با تمام غنا و عمق آن، مراقبت از دریا ضروری است. تصویری که نیچه در «شفق قطبی» ارائه کرد، با حقیقت مطابقت ندارد، درست نیست که «دریا رنگ پریده و درخشان است، نمی تواند یک کلمه بگوید».
دریا در دهه های اخیر بسیار با ما صحبت کرده است، درباره بی احتیاطی ما، اتلاف ما، عادت قدیمی ما به زیستن در یک حال ابدی، چیزهای زیادی به ما گفته است، و موضوع آینده را در پرانتز قرار داده است، که اساساً این است که نسل های جدید، از شما بچه ها. زیرا آنها نیز سزاوارند، شما نیز سزاوار هستید، به ویژه شما، آن پیوند با دریا را که از زمان پیدایش تمدن ما در تاریخ ما به ارث رسیده است و مهمتر از همه حق ما نیست که آن را از آنها بگیریم، بدانید.
بنابراین، در روز دریا مهم است که به یاد داشته باشیم که بوم‌شناسی اصیل و غیر قابل تعویق، یک بوم‌شناسی ایدئولوژیک یا دشمن اقتصاد نیست، بلکه برعکس، برای مثال، یک اکولوژیست است که به دریا اجازه می‌دهد به حیات خود ادامه دهد. عامل محرک توسعه
به همین دلیل است که من بسیار مهم می دانم که امسال علاوه بر کارگاه های آموزشی، بازدید از مراکز تحقیقاتی، درس های تعاملی در مورد محیط زیست دریایی و تجارت دریایی، دانش آموزان ما این فرصت را داشته باشند که به عنوان مثال از ایستگاه هلیکوپتر لونی بازدید کنند. یگان‌های نیروی دریایی نیروی دریایی، که هر روز در حال توسعه پایدار و دفاع از دریا در تمام اشکال آن هستند، متولی فرهنگ دریانوردی هستند.
مسابقه «شهروندی دریا» نیز از این نظر اهمیت خاصی دارد. این مسابقه که برگرفته از همکاری وزارت آموزش و پرورش و فرماندهی کل بندر و گارد ساحلی است، با هدف تبدیل دانش‌آموزان به شهروندان فعال آگاه از دریا و محیط‌زیست، حافظان حفظ و ارتقای یک منطقه است. دارایی حیاتی برای کره زمین و همچنین سخنرانان فرهنگی که از نظر تاریخی و سنتی، دریا حامل آن است.
موضوع انتخاب شده برای امسال - "منابع انرژی در مواقع بحران و پایداری آنها"، با اشاره خاص به منابع تجدیدپذیر و اثرات آنها بر محیط زیست دریایی و ساحلی و بر جوامع ساکن در نزدیکی دریا - یک موضوع کلیدی معاصر را رهگیری می کند. .
علاوه بر بحران زیست محیطی، این جنگ بود که متأسفانه به قلب اروپا بازگشت تا به ما بفهماند که امروزه تنوع بخشیدن به منابع انرژی، نه تنها از نظر تامین کنندگان بلکه از نظر نوع انرژی، چقدر حیاتی است.
به یاد می آوریم که دریاها و اقیانوس ها حدود 70 درصد از سطح زمین را پوشانده اند. ذخیره انرژی پایان ناپذیر، با پتانسیل بسیار زیاد: آژانس بین المللی انرژی تخمین می زند که پتانسیل انرژی دریا، در سراسر جهان، می تواند بین 20 تا 90 تراوات ساعت برق در سال تولید کند. ما در مورد تراوات ساعت یا میلیاردها کیلووات ساعت صحبت می کنیم.
مجدداً طبق گزارش آژانس بین‌المللی، تا سال 2050 انرژی دریایی عمدتاً در قاره کهن گسترش می‌یابد و 10 درصد از مصرف برق را برآورده می‌کند و در میان سایر موارد، حدود 40 شغل اضافی برآورد می‌شود. پس در اینجا یک مورد با فضیلت از پایداری وجود دارد: توسعه، برای اینکه پایدار باشد، قبل از هر چیز باید توسعه باشد.
واضح است که من تکنسینی نیستم که بتواند به جزئیات این پیش‌بینی‌ها وارد شود، اما می‌دانم که دریا، حتی به عنوان منبع انرژی، به شغل اصلی خود که ما ایتالیایی‌ها به خوبی می‌دانیم، باز خواهد گشت: مهد تمدن.
زیرا، حتی اگر در این میان افق ما بسیار فراتر از دریای مدیترانه گسترش یافته باشد، به اقیانوس ها نیز گسترش یافته است، ما همچنان به قول سقراط "قورباغه هایی در اطراف یک برکه" هستیم.