در گذشته آنها اغلب بیش از هزار کیلومتر از هم جدا می شدند، زیرا اولی در شمال و دومی در جنوب بود. امروز وضعیت برعکس نشده است، اما نسبت به گذشته تغییر کرده است. به عنوان مثال، این فاصله کوتاه شده و در حال حاضر کمتر از 500 کیلومتر است، زیرا ثروتمندترین شهرداری ایتالیا، لاجاتیکو (استان پیزا)، در مرکز ایتالیا قرار دارد، در حالی که فقیرترین آن، کاوارنیا (استان کومو) واقع شده است. در مرز با سوئیس این وضعیت ناشی از این واقعیت است که 985 مالیات دهندگان ساکن در لاجاتیکو در سال 2021 میانگین کل درآمد Irpef را 54.708 یورو اعلام کردند که 94 نفر در روستای Cavargna تنها 6.314 یورو بودند. می توان گفت این دفتر تحقیقات CGIA است که داده های وزارت اقتصاد و دارایی را با اشاره به اظهارنامه مالیات بر درآمد برای سال 2021 تجزیه و تحلیل کرده است.
کشور ما کشوری است که از نظر طولانی و باریک، همچنین از خوانش اظهارنامه مالیات دهندگانش، تفاوت های بسیار بارز با نشانه هایی از «فقر» را نشان می دهد که متأسفانه شمال را نیز تحت تأثیر قرار می دهد: در میان 50 «فقیرترین» شهرداری های کشور. برای مثال، 11 کشور از شمال هستند. در اکثریت قریب به اتفاق موارد، ما در مورد واقعیت های کوهستانی بسیار کوچک صحبت می کنیم که در 30-40 سال گذشته کاهش جمعیت و پیری تدریجی جمعیت باقی مانده را تجربه کرده اند. با این حال، میلان با 37.189 یورو ثروتمندترین مرکز استان ایتالیا است. 18.706 یورو که در راگوزا اعلام شده است، عملاً دو برابر شده است.
با توجه به محدودیت‌های سانترالیسم که قطعاً به «تفرقه» کشور کمک کرده است، نمی‌توان رد کرد که با شتاب قاطع به سمت خودمختاری متمایز، در مدت زمان نسبتاً کوتاهی می‌توان فاصله‌های اقتصادی/اجتماعی شمال و شمال را کوتاه کرد. جنوب، بلکه بین مناطق غنی و فقیر موجود در همان منطقه.
CGIA یادآوری می‌کند که در هر صورت باید تأکید شود که این داده‌ها شامل درآمد افراد مشمول مالیات جایگزین یا معاف از مالیات مستقیم (مانند سود درآمد سرمایه و درآمد حاصل از اعمال رژیم مالیاتی با نرخ ثابت) نمی‌شود. و از هرگونه مکمل (درآمد شهروندی، کمک هزینه مجردی، مستمری از کارافتادگی و غیره). بدیهی است که این آمار شامل آثار کار اعلام نشده و فرار مالیاتی نیز نمی شود که در مناطق محروم کشور اغلب «مصالح» واقعی برای حمایت اقتصادی به ویژه گروه های اجتماعی ضعیف تر را تشکیل می دهد.
ثروتمندترین شهرداری ها در مرکز-شمال قرار دارند
پس از لاجاتیکو، که در میان ساکنانش تنور آندره آ بوچلی را شامل می شود، در رتبه دوم در میان ثروتمندترین شهرداری ها، Basiglio (MI) با کل درآمد مالیات بر درآمد شخصی 49.325 یورو، Portofino (GE) با 45.617 یورو، Bogogno (NO) با درآمد کلی یافت می شود. 42.366 یورو و وارنا (LC) با 42.254 یورو. اولین مرکز استانی که در رنکینگ کشوری شاهد آن هستیم میلان است که با 12 یورو در رده دوازدهم قرار دارد. مونزا با 37.189 یورو در رده 33، برگامو با 32.237 یورو در رده 39 و پاویا با 31.883 یورو در رتبه 57 قرار دارند. در نهایت، در میان مراکز استانی منطقه مرکز-شمال، بولونیا با 30.606 یورو در رده 92، رم با 29.480 یورو در رتبه 120، بولزانو در رتبه 28.646 با 133 یورو، فلورانس در 28.473 با 186،27.636 یورو با 255،27.059 یورو با 290،26.840 یورو در رتبه 665 قرار دارند. تورین با 25.011 یورو در رده 680، جنوا با 24.962 یورو در رده 771، تریست با 24.683 یورو در رتبه 1.034، آئوستا با 24.058 یورو در رتبه XNUMX و ونیز با XNUMX یورو در رتبه XNUMX قرار دارند. با این حال، به طور کلی، می‌توانیم با دوز بالایی از اطمینان اظهار کنیم که ثروتمندترین مالیات دهندگان در شهرهای متوسط/بزرگ یا در شهرداری‌های پس‌زمینه دومی زندگی می‌کنند.
وضعیت جنوب
ثروتمندترین شهرداری در جنوب، Sant'Agata li Battiati (CT) است که به لطف میانگین درآمد کل Irpef 2021 یورو در سال 28.055، به آن اجازه داد در رتبه 152 در سطح ملی قرار گیرد. هنوز در میان شهرداری های جنوب، بلافاصله بعد از آن، سن گرگوریو دی کاتانیا (CT) را می بینیم که با درآمد 28.019 یورو در رتبه 155 و کالیاری با 26.985 یورو در رتبه 266 در رتبه بندی ملی قرار دارد. در نهایت، در بین پایتخت های منطقه، لاکویلا با درآمد 1.202 یورو در جایگاه 23.727، باری با 1.363 یورو در رتبه 23.427، پوتنزا با 1.674 یورو در رتبه 22.925، ناپل با 1.876 یورو در رتبه 22.603 قرار دارند. رتبه ۲۱۳۳ با ۲۲۲۳۹ یورو، پالرمو ۲۴۰۵ با ۲۱۸۵۰ یورو و کاتانزارو ۲۵۱۹ با ۲۱۶۸۵ یورو.