(توسط مارکو زاچرا) هشت ماه پیش (زمان می گذرد ...) این کشور با پاداش دادن به بالکن ها ، چسباندن پست ها و ملافه ها برای اجتناب ناپذیر به کوید واکنش نشان داد. "همه چیز خوب خواهد شد" بلکه بیش از هر چیز با نشان دادن وحدت و اطاعت قابل توجه است.
امروز اما ، اعتراضات خیابانی در حال افزایش است و انتقادات از کونته در دولت خودش در حال افزایش است.
احساس مسئولیت این نیست که در عوام فریبی و مجادله وارد شوید ، بلکه این مورد برای همه لازم است ، حتی برای کسانی که فرماندهی می کنند - در مشکلات عینی عام - دارای بیش از حد عینی بودن قدرت و اعتبار هستند.
بدون تعصب به حق همه برای اعتراض به شیوه ای مدنی و منزوی کردن خشونت ، آشکار است که افراط گرایان و متخصصان بی نظمی به راحتی به میدان نفوذ می کنند (با تازگی مهاجران مشکل دار از حومه شهر) ، اما شکی نیست که میلیون ها نفر ایتالیایی ها اکنون - برخلاف گذشته - با کسانی که اعتراض می کنند همدردی می کنند.
بحران حاد کوید در حال تبدیل شدن به مزمن است و جامعه بسیار بیشتر از گذشته نگران است زیرا با اخبار مداوم از بدبختی ها رنج می برد ، واکنش ها و اعداد مثبتی را مشاهده نمی کند ، دیگر قادر به ترکیب فداکاری های جدید با امید خروج از تونل نیست.
پوچ های آشکاری مانند درخواست استعفای ناپل وجود دارد د لوکا اگر فقط یک ماه پیش به آن رأی داده شده بود (و از جمله با قول هایی که به شعله افکن متمایز بود) ، درست همانطور که انتقاد "از درون" دولتی که یکی از آنها همچنان به آن تعلق دارد عوام فریبانه است ماتئو رنزی که با حیله گر بودن مرتب عادت خود را برای از بین بردن هزینه های دیگران از دست نمی دهد.
با این حال ، عقل سلیم مردم سقوط عمودی اعتبار کانته را بیش از هر چیز به دلیل انتصاب کمیسرهای "motu proprio" ، کمیته های فنی و علمی که یا فراموش شده اند یا اکنون ثابت می کنند حامل تضادها و جنجال ها هستند ، درک می کند ، بلاتکلیفی ها را با "فریاد" می کارند مانزونی خارج از واقعیت.
به عنوان مثال ، کل دسته ها - از سالن های ورزشی گرفته تا رستوران ها - با شرایط "علمی" سازگار شده اند و به هر حال اکنون بسته شده اند: چگونه می توان بیشتر به کسانی که به صورت انفجار مصنوعی فقط با "تازه سازی" صادر می کنند ، اعتقاد داشت که در گذشته بازپرداخت بسیار طولانی تری داشته اند - و به ویژه برای شرکت های متوسط - هنوز بین پرس و جو و اسناد در معرض خطر هستند؟
به طور کلی ، یک سری کامل از تناقضات در افکار عمومی درک می شود که اعتبار و اقتدار کونته و برخی از وزرای وی را تضعیف می کند.
نمی توانید صدها هزار میز مدرسه را کم و بیش روی چرخ بخرید (ده ها میلیون یورو هزینه دارد) که پس از آن استفاده نمی شود زیرا مدارس - پس از یک بحث طاقت فرسا که ماه ها به طول انجامید - در هر صورت در پایان بسته می شوند: هرکسی آنها را بیاورد مسئوليت؟
همانطور که ماهها در Viminale مقابل "Movida" شب بدون تحریم کاربران غیرقانونی و بالاتر از همه بازرگانان بی وجدان و پس از آنکه مکانهای عمومی همه را با هم بسته بودند ، در ساعت 18 بعد از ظهر از جمله بسیاری از کسانی که هیچ کاری با آنها ندارند ، چشمان خود را بستند هیچ مشکلی با مشتریان شبانه نداشته و بیش از همه آنها وظیفه خود را انجام داده و مقررات را رعایت کرده اند.
به طور خلاصه ، ما نمی توانیم ماه ها را با اعلام سیل بی فایده کنیم و در عین حال وقتی اطمینان حاصل شد که این یک جنبه اساسی برای جلوگیری از شیوع ویروس است ، برنامه ای برای حمل و نقل شهری آماده نمی کنیم. کمبود برنامه ریزی که - و مهمتر از همه - برای سازمان بهداشت ، جمع آوری تامپون ، سرعت چک ها و غیره نیز معتبر است.
چند بار شنیده ایم كه رئیس جمهور د لوكا هنگام پست های مراقبت های ویژه در كمپانیا تهدید به ویرانی می كند تقریباً برای 267 میلیون نفر در آوریل 6 باقی مانده بود.
همه این مشکلات باعث خسته شدن چهره بسیاری از فرمانداران منطقه ای شده است اما همچنین اعتبار کونته را که - بیایید با آن روبرو شویم - اساساً به دلیل فقدان گزینه های دیگر مقاومت می کند ، اما دیگر نه درخواست تجدیدنظر و نه اعتبار و بالاتر از همه قدرت اولین نسخه را دارد.
این جایی است که بذر اعتراض رشد می کند در حالی که برخی تصمیمات فوری برای جلوگیری از فروپاشی اقتصادی کلی از بین رفته است. یکی برای همه ، جلوگیری از بهره و جریمه های بدهی مشاغل و خانوارها به هزاران شرکت مالی برای وام های اضطراری منعقد شده در این سال وحشتناک.
در حالی که بودجه و تضمین های عمومی به نفع شرکت های بزرگ است ، مارپیچی از بدهی های جدید برای میلیون ها ایتالیایی گشوده شده است که غیرقابل قدم راه را برای جهان زیرین باز می کند: کسانی که در میدان اعتراض می کنند می دانند - با بستن اکنون - دیگر نمی توانند خارج شوند حتی از نمایشنامه هایی از این دست.