"من تقصیر خودم هستم و نمی توانم آن را برطرف کنم" - دیگو آرماندو مارادونا

(به Francesca Proietti Cosimi) "اگر مجبور شدم چند کلمه با خودم بگویم ، به سادگی می گفتم: متشکرم که فوتبال بازی کردی ، به لطف توپ ، ممنونم که اجازه دادی آسمان را با دستانم لمس کنم".

هیچ کس نمی توانست یک خاطره ، یک تصویر ، یک جمله ، لحظه ای مرتبط با Pibe de Oro را که در 40 سال گذشته همیشه یک قهرمان قهرمان بود ، ارسال کند و زندگی همه را نشان دهد.

مارادونا خدای فوتبال بود ، شاید نمونه ای از زندگی نبود ، بدترین قسمت ها ، فرار مالیاتی ، کوکائین در هر صورت با زندگی درگیر بود.

او که برای نامرئی ها ، برای بد بازی ها بازی می کرد.

مارادونا شب گذشته مردم خود را با مردم ناپل با همه جهان متحد کرد ، زیرا همه جهان گریه می کنند "La mano de Dios" افسانه ای را از بین برد که ابدی خواهد ماند.

فوتبال یکی از کارهای هنری خود را از دست می دهد

| آراء |