فرصت های شغلی افزایش می یابد، اما بیکاری جوانان کاهش نمی یابد. دشواری در یافتن یک کار پایدار موجب می شود که زندگی روزمره برای بسیاری از کارگران بیشتر شود
"چه کار بزرگی انجام می دهید؟" و دانش آموز به یک فیلم مشهور مشهور به نام "محل ثابت" پاسخ می دهد.
در خانواده های ایتالیایی، برای چندین دهه، ایمنی یک فرد جوان و خانواده اش از اشتغال نامحدود با تمام حقوق کارگران تشکیل شده بود.
اکنون سالها از زمانی می گذرد که جوانان با شرکت در مسابقات و گزینش ها می توانستند در یک شرکت معتبر - مانند بانک ها یا ارگان های عمومی - کار کنند تا آینده ای را تضمین کنند.
امروزه حتی فارغ التحصیلان قرنطینه هنوز به دنبال ثبات هستند.
در این روزها دولت به ما می گوید که مشاغل افزایش یافته است.
اما با توجه به داده های ISTAT، مشخص می شود که این افزایش بیشتر مربوط به قراردادهای پیشنهادی برای کارگران بالای پنجاه سال است؛ فقط یک درصد کوچک به شغل های پایدار به مدت نامحدود اشاره می کند. از سوی دیگر، برای جوانان، در این روزها "بازنشستگی بازنشستگی" به راحتی قابل فهم است که تقریبا برای غیرمنطقی بودن توجیه می شود.
وداع، پس از آن، در محل ثابت؟ بله، اما این فقط گسل های زمان های در حال تغییر نیست!
فقط ناامنی "مزمن" که حاکم است در مدیریت عمومی برای بی پروایی ثابت طبقه سیاسی ما، با وجود بسیاری از طرح های که برای ایجاد ثبات فکر می کنم.
E 'آن عمل تاسیس، در واقع، به خصوص سیاستمدارانی که مدیران نهادهای دولتی و مدیران کل های مختلف تبدیل (که، اتفاقا، همان مردم همیشه که در همان مکان به عنوان میلیونرهای جبران متناوب) برای اجازه دسترسی به شکل مخاطره آمیز به مردم نزدیکتر یا نزدیکتر به آنها با قراردادهای استخدام موقت، که در نهایت منجر به ایجاد دعوی بعدی برای رقابت می شود.
و هنگامی که آنها ممنوع شوند ، این مسابقات بیش از هر چیز برای ایجاد ثبات در افراد خطرناک که مدت زیادی در آن حضور داشته اند خدمت می کنند. همه با کمال احترام به هنر. 97 قانون اساسی.
به عنوان مثال در بخش خصوصی ، موسسات بانکی - که اکنون فاقد آن تضمین های جدی هستند که آنها را متمایز می کند تا چند دهه پیش - دچار یک مسخ واقعی شده اند که نه به دلیل جهانی سازی و بحران اقتصادی ، بلکه توسط مدیریت گاه به گاه مشخصه کار از بسیاری از مدیران عالی
تشدید بحران کار آن است تا به مشکلات اقتصادی شناخته شده ناشی از جهانی شدن شارژ نیست، به عنوان قصور شایع به خصوص در یک طبقه حاکم (سیاستمداران در ردیف جلو) است که هیچ محدودیت در درمان بی شرمانه و به طور انحصاری از منافع خود، نمی پرورش احترام به نیازهای اولیه جامعه.
فقدان ارزش های اخلاقی بین این افراد نادیدنی، تبادل صندلی های مختلف شرکت های دولتی و خصوصی شناخته شده دیگر نمی تواند تحمل شود؛ شما باید این سیستم را محدود کنید، در غیر این صورت امید برای یک دنیای بهتر وجود نخواهد داشت.
توسط Antonio Belsito
وکیل وکیل