دیپلماسی در لیبی شکست خورد، اکنون "چکمه روی زمین" است

(توسط آندریا پینتو) سیف الاسلامپسر قذافی که ابتدا از رقابت های انتخاباتی اخراج شده بود، پس از آن مجدداً در فهرست نامزدهای انتخاباتی که قرار بود فردا برگزار شود، پذیرفته شد و طبق گفته استفانی ویلیامز، فرستاده ویژه سازمان ملل متحد، به پایان ژانویه آینده موکول شد.

کمیسیون انتخابات او را کنار گذاشته بود، اما متعاقباً قوه قضائیه با قضاوت نهایی، او را مجدداً وارد رقابت کرد زیرا دادگاه قانون اساسی در لیبی وجود ندارد.

ما نخست وزیر موقت فعلی را مخالف سیف می دانیم  دبیبه و کلی کالیفه هفتار که از بازگشت سلسله ای که توانست لیبی را متحد نگه دارد و تقریباً نیم قرن ثبات داخلی را تضمین کند، بیم دارند. خانواده ای که در میان چیزهای دیگر بسیار مورد علاقه مردم است.

اما فراتر از حضور دست و پا گیر سیف الاسلام، مراحل مقدماتی انتخابات از قبل ایرادات جبران ناپذیری را نشان داده بود، هنوز لیست رسمی نامزدها وجود نداشت، چه رسد به برگه های رأی. 

مشکل ظاهراً پسر قذافی است، اما عوامل دیگری وجود دارد که مانع از روند دموکراتیک مورد نظر سازمان ملل و کشورهای اروپایی و ایتالیایی می‌شود. هنوز شکاف های سرزمینی غیرقابل حلی بین Tripolitania و Cyrenaica وجود دارد، بدون اینکه به رقابت های ابدی در هر اردوگاه قبیله ای اشاره کنیم.

برای بهره مندی از این نابسامانی، شبه نظامیان همچنان در میدان ترکیه و روسیه حضور دارند و علیرغم درخواست برای عقب نشینی از جامعه بین المللی، همچنان آماده حمایت و نه تنها با سلاح از جناح های مختلف که امروز لیبی را تجزیه می کنند، هستند.  

آنچه مسلم است این است که در آنکارا و مسکو وضعیت بسیار مناسب است، بنابراین آنها می توانند به تجارت خود ادامه دهند و روز به روز اعتبار و نفوذ بیشتری در میان قبایل مختلف پراکنده در چشم انداز متنوع سرزمین لیبی کسب کنند. ستون فقرات واقعی ثبات کشور رنج دیده شمال آفریقا.

اگر نتوانند مردم لیبی را به سمت انتخابات دموکراتیک مسالمت آمیز هدایت کنند، سازمان ملل، اروپا و ایالات متحده آشکارا کار دیپلماتیک خود را شکست داده اند. اگر این به سرعت اتفاق نیفتد، تنها راه این خواهد بود که «چکمه‌ها را روی زمین» زیر چتر یک قطعنامه «متقاعدکننده» سازمان ملل بگذاریم. بنابراین، در طول سال 2022، جبهه جدیدی در لیبی می تواند باز شود و با توجه به معاهده کویریناله، این احتمال وجود ندارد که ایتالیا و فرانسه، با توجه به منافع مشترک خود (کنترل مهاجرت و استخراج هیدروکربن با انی و توتال)، مروج باشند. یک مأموریت نظامی به رهبری اتحادیه اروپا یا دوجانبه که در ساحل با تأیید ضمنی ایالات متحده در حال انجام است.

دیپلماسی در لیبی شکست خورد، اکنون "چکمه روی زمین" است