18 برابر گرانتر از عوارض آماتو
تورم از بدترین نوع مالیات است، زیرا عمدتاً بر کسانی که کمتر دارند تأثیر می گذارد. تحت شرایط خاص، اثراتی که منتشر می کند حتی نگران کننده تر است. به ویژه، زمانی که آن را به عنوان ترازنامه در حساب های جاری "محو" می شود. در لحظات سختی مانند این، خانواده ها فکر می کنند که "تخم مرغ لانه" خود را ایمن دارند. در واقع این یک توهم پولی است، زیرا بخشی از پس انداز به مقصد "تبخیر" است. چقدر؟ دفتر مطالعات CGIA از حساب ها مراقبت کرد. در شرایط صرفا نظری، در واقع، در سال گذشته افزایش تورم بیش از 92 میلیارد یورو برای ایتالیایی ها هزینه داشته است. چگونه به این نتیجه رسیدید؟ با در نظر گرفتن اینکه در 12 ماه گذشته نرخ سود موسسات اعتباری برای سپرده‌های بانکی حدود صفر بوده و از سوی دیگر تورم 8 درصد رشد داشته است (Istat, Consumer Prices, رم 1 ژوئیه 2022) با پس‌انداز. بدون تغییر، که در 31 دسامبر گذشته در مجموع به 1.152 میلیارد رسید، هزینه زندگی 92,1 میلیارد یورو کاهش یافته است.
6 در هزار تحمیل شده توسط آماتو 18 برابر کمتر برای ما هزینه دارد
جنبه تا حدودی منحصر به فرد کل این داستان این است که مردم برای درک و تعیین کمیت اثرات منفی تورم بر پس انداز تلاش می کنند. به عنوان مثال، پس از 30 سال، همه هنوز با خشم فراوان مالیات فوق العاده 6 در هزار را که توسط دولت وقت آماتو بر حساب های جاری ایتالیا وضع شده بود، به یاد می آورند. در واقع، در تابستان 1992 این اندازه گیری برای خانواده ها 5.250 میلیارد لیره یا 2,7 میلیارد یورو هزینه داشت. با ارزیابی مجدد این مبلغ در ماه می 2022، مالیات به 5 میلیارد یورو افزایش می یابد. عملاً یک "فداکاری" اقتصادی 18 برابر کمتر از 92 میلیارد برآورد شده در سال گذشته توسط دفتر مطالعات CGIA است.
لمباردی، لاتزیو و ونتو بیشترین جریمه شدن را دارند
همانطور که انتظار می رفت، پس انداز کنندگان در ثروتمندترین مناطق بیشترین هزینه را در سطح سرزمینی پرداخت کردند: در لمباردی از دست دادن قدرت خرید 19,4 میلیارد، در لاتزیو 9,3 میلیارد، در ونتو با 8,3، 8,1 و در امیلیا رومانیا 29,8 بود (در این شبیه سازی فرض بر این است که نرخ رشد تورم ثبت شده در سال گذشته برای همه مناطق یکسان است. نتیجه ای که از مقایسه بین مناطق کلان جغرافیایی کشور به دست آمد قطعاً شگفتی بزرگی است. اگر در شمال غرب "خروج" 22,8 میلیارد بود، در جنوب به 20,7 میلیارد رسید. رقمی که دومی بالاتر از 18,8 میلیارد ثبت شده در شمال شرق و حتی بیشتر از XNUMX میلیارد منتسب به مرکز است.
به سمت رکود تورمی در حال لغزش هستیم
این خطر که اقتصاد ما به آرامی به سمت رکود تورمی می رود بسیار زیاد است. مورد دوم برای اکثر مردم ناشناخته است، همچنین به این دلیل که به ندرت اتفاق می افتد، یعنی زمانی که رشد اقتصادی بسیار پایین (اگر نه منفی) با تورم بسیار بالا همراه باشد که باعث افزایش نرخ بیکاری می شود. وضعیت اقتصادی که می تواند در مدت زمان نسبتاً کوتاهی در ایتالیا نیز رخ دهد. با مشکلات مرتبط با بیماری همه گیر، اثرات جنگ در اوکراین، افزایش قیمت مواد خام و محصولات انرژی، در میان مدت، ما در معرض خطر کاهش رشد اقتصادی به سمت صفر هستیم، با تورم که در عوض به زودی ممکن است به دو رقم برسد
اقدامات متقابلی که باید انجام شود
اداره مطالعات CGIA گزارش می دهد که مقابله با رکود تورمی یک عملیات بسیار پیچیده است. برای کاهش فشار تورمی، کارشناسان استدلال می‌کنند که بانک‌های مرکزی باید اقدامات انبساطی را رعایت کرده و نرخ‌های بهره را افزایش دهند، عملیاتی که امکان کاهش عرضه پول در گردش را فراهم می‌کند. بدیهی است که داشتن نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی در بین بالاترین ها در جهان، با افزایش نرخ بهره، ایتالیا افزایش قابل توجهی را در هزینه بدهی عمومی ثبت خواهد کرد. مشکلی که می تواند ثبات مالی ما را تضعیف کند. در نهایت، لازم است حداقل در سه جبهه دیگر به طور همزمان مداخله شود: اولاً از طریق کاهش شدید هزینه های جاری و ثانیاً با کاهش بار مالیاتی، تنها ابزار مؤثری که قادر به تحریک مصرف و برای این مسیر غذایی است. همچنین تقاضای کل برای کالاها و خدمات. اعمال این عملیات اخیر تا حد مهمی آسان نیست، حداقل تا زمانی که پیمان ثبات اروپا "بازنگری" نشود. در نهایت باید حتماً سقفی برای قیمت گاز و سوخت در نظر بگیریم. دو صدایی که در 12 ماه گذشته به طور قابل توجهی در افزایش خطرناک سطح تورم ما نقش داشته اند.