ایران و عربستان سعودی سفارت های خود را بازگشایی می کنند: شی جین پینگ تضمین می کند

(توسط Massimiliano D'Eliaجهان چندقطبی، چین شی جین پینگ اینگونه آن را درک می کند، که می خواهد برای حفاظت از منافع استراتژیک و اقتصادی خود تأثیر بیشتری بر اختلافات بین المللی بگذارد. شی اخیرا 12 نقطه را برای صلح بین روسیه و اوکراین پیشنهاد کرد و به طور مشخص از نزدیکی ایران و عربستان سعودی که زمانی غیرقابل تصور بود، حمایت کرد. از سال 2016 متوقف شد، 10 مارس گذشته (بیانیه سه جانبه مشترک) نقطه عطف با از سرگیری روابط دیپلماتیک و اعلام افتتاح سفارتخانه ها در دو کشور حاشیه خلیج فارس.

شی در نسخه صلح طلبانه خود می خواهد به طور فعال در مدیریت جهانی شرکت کند تا ثبات و انرژی مثبت برای صلح جهانی تضمین شود.

آنچه مسلم است این است که در حالی که شی از یک سو می خواهد صلح و تنش زدایی را به ویژه در کشورهای دور ترویج کند، اما در منطقه هند و اقیانوس آرام، تهاجمی و مشکوک باقی مانده است. در راس ذهن او بحث و جدل دیرینه بر سر جزیره تایوان است.

La چین in مدیورینته بفرمایید تو، بیا تو افریقا تلاش می‌کند تا بخش‌های مهمی از نفوذ را در مناطقی که غربی‌ها و آمریکایی‌ها بی‌علاقگی نشان داده‌اند، به دست آورد. حتی اگر ایالات متحده، همراه با متحدانش، پایگاه‌های نظامی محافظت از خلیج را داشته باشد، امروز به دلیل تجاوز روسیه به اوکراین، منافع همه به سمت مرکز اروپا و برای مقابله با ادعاهای چین و کره شمالی به سمت اقیانوس هند و اقیانوس آرام معطوف شده است.

با این حال، تقویت گفتگو بین ایران و عربستان سعودی برای همه خوب است. به چین در درجه اول بلکه برای دو کشور اصلی خلیج فارس که باید رقابت‌های سیاسی و مذهبی خود را کنار بگذارند تا بر خروجی‌های تجاری جدید و چشم‌اندازهای اقتصادی جدید تمرکز کنند، با توجه به اینکه طی یک دهه، بازگشت جهانی به سمت برق، یعنی به سمت راه‌حل‌های سازگار با محیط زیست می‌تواند ایجاد کند. با توجه به اینکه اقتصاد خود را بیشتر بر پایه درآمدهای نفتی پایه ریزی می کنند، مشکلات زیادی برای آنها وجود دارد.

امروز چین با مجموع مقادیر دریافتی از ایران و عربستان سعودی با حدود 30 درصد در سراسر جهان خریدار اصلی نفت خلیج فارس است.

می توان گفت که آتش بس میان شیعیان ایرانی و سنی های سعودی آغاز شده است و صلح نیست، زیرا نمی توان بیش از یک هزار سال رویارویی خشونت آمیز را فراموش کرد که هرگز خاموش نشد. حمایت عربستان از صدام حسین در جنگ علیه ایران و اخیراً مبارزه برای کنترل لبنان، یمن، سوریه و عراق موقعیت‌هایی نیستند که به نفع تنش‌زدایی فنا ناپذیری که به نظر می‌رسد این روزها در حال ظهور است، بازی کنند. یکی دیگر از اصطکاک ها، بیزاری اعلام شده عربستان از برنامه هسته ای ایران است. خواهیم دید!!!

شیعه و سنی

دین مسلمان که در قرن هفتم پس از میلاد در میان مردمان کوچ نشین شبه جزیره عرب متولد شد، مانند یهودیت دارای تمایزات جزمی نبود. در مقاله‌ای در Sole24Ore، داستانی که دو جناح مذهبی را که از بیشترین تعداد مؤمنان در جهان استقبال می‌کنند، مشخص کرده است، به شیوه‌ای واقعا قانع‌کننده بیان شده است. بین خلیفه سوم و چهارم، چند دهه پس از رحلت محمد، «فتنه بزرگ» بین اهل سنت و شیعیان رخ داد که تا امروز ادامه دارد.

این اختلاف منشأ صرفاً سیاسی دارد و بر مشروعیت قدرت موقت جانشینان پیامبر، راهنمایان یا امامان متمرکز است. پسر عمو و داماد محمد، علی پسر ابوطالب در واقع از اولین کسانی بود که به اسلام پیوست. با این حال، سن کم او مانع از رسیدن او به ریاست امت اسلامی شد و پس از انتخاب دو تن از همسران محمد - ابوبکر و عمر - به عنوان خلیفه بر اساس سلسله مراتب ارشد، مجبور شد نوبت خود را صبر کند.

تاریخ حتی امروز هم تکرار می شود. ولیعهد عربستان سعودی، محمد بن سلماناو که با نام MBS شناخته می شود، برای جلوگیری از ادعای تاج و تخت توسط دو تن از عموهایش، آنها را به اتهام فساد دستگیر کرد (آنها به دو هتل پنج ستاره منتقل می شوند).

عثمان، یکی دیگر از دامادهای پیامبر، به عنوان خلیفه سوم انتخاب شد، اما او به دلیل اختلافات درونی در جامعه به دلیل خویشاوندی و خویشاوندی دومی به مرگ خشونت آمیز درگذشت. وقتی سرانجام زمان او فرا رسید، علی متوجه شد که باید با بستگان سلف خود برخورد کند که نمی‌خواستند او را به عنوان رهبر بپذیرند، زیرا آنها در دفتر با یک شاهکار خونی مورد علاقه بودند که او به اندازه کافی برای مجازات آن عجله نداشت. از این رو، تولد شیعه علی (حزب علی) تنها علت آن اختلاف بر سر مشروعیت یک نقش سیاسی بود. با این حال، قبلاً در میان اولین حامیان و مشتاق او، که ظاهراً از سوی خودش چندان مورد استقبال قرار نگرفت، به زودی نظریه ای مطرح شد که ادعا می کرد منصب خلیفه را فقط به نوادگان خونی محمد (که هیچ فرزند ذکور از او باقی نمانده بود) به نام «مردم» اختصاص می داد. خانه (او)» یا اهل بیت.

بنابراین تعلق به طایفه هاشمی، شاخه ای از قبیله کوریش که قبلاً در دوران جاهلیت بر مکه تسلط داشتند و پیامبر به آن تعلق داشت، از این رو صفت «هاشمی» پادشاهی امروز اردن، نه شیعه، بلکه از بستگان محمد است. . به زودی یک شخصیت مذهبی به مناقشه بر سر جانشینی مشروع اضافه شد، زیرا علی و اولادش نیز دارای «کاریزما» خاصی بودند که آنها را به مفسران بی‌نظیر و معصوم معنای «پنهان» یا باطنی متن قرآن تبدیل کرد. بنابراین، در کنار محمد، رفیقی با کارکردهایی که بسیار فراتر از کارکرد سیاسی صرف او بود، آشکار شد.

بنابراین، برخورد نوعاً قبیله‌ای و نسب‌شناسی در نهایت به شکافی تبدیل شد که تا امروز ادامه دارد.

ایران همواره با مصریان، یونانی ها، رومی ها و بیزانسی ها مخالف بوده و در دوره اسلامی نیز با ترکان عثمانی درگیر بوده است. امروز این اختلاف در حزب الله لبنان شیعه، در اکثریت شیعه، اما عرب و نه فارس عراق، در رژیم علوی (از علی) سوریه، و همچنین در جنگ داخلی که یمن را تقسیم می کند و در مشکلات خود را نشان می دهد. در خليج كه شيعيان در آن حضور دارند، مانند بحرين و عمان، در داخل خود عربستان سعودي و در موقعيت‌هاي محلي كه كمتر مرتبط نيستند، اما ناشناخته هستند، مانند پاكستان و افغانستان.

ایران و عربستان سعودی سفارت های خود را بازگشایی می کنند: شی جین پینگ تضمین می کند