رسانه های اسرائیلی گزارش دادند که وزیر حفاظت از محیط زیست اسرائیل ، گیلا گاملیل روز چهارشنبه گفت که یک کشتی لیبیایی نفت را در سواحل اسرائیل ریخت و باعث یکی از بدترین فاجعه های زیست محیطی در این کشور شد. به گفته وزیر ، دست ایران پشت این حادثه است.
تاریخ کشتی مورد بحث مانند سایر کشتی های صنعت دریایی بسیار پیچیده است. ردیابی مالکیت واقعی قایق ها بسیار دشوار است زیرا غالباً شرکت های پوسته ای با کشتی های ثبت شده در یک مکان ، با پرچم مکان دیگری ، متعلق به شخص ثالث و توسط افراد از کشور چهارم ، دخالت می کنند.
این مصنوعات توسط ایران برای دور زدن تحریم های بین المللی به طور گسترده در دریا استفاده می شود.
اسرائیل با بازگشت به ماجرا ادعا می کند که کشتی مورد نظر نفتکش Emerald متعلق به لیبی است.
وزیر حفاظت از محیط زیست گیلا گملیل گفت: یک تانکر که به طور غیرقانونی نفت ایران را به سوریه منتقل می کرد ، عمداً محموله های خود را در سواحل اسرائیل ریخته است. این کشتی پرچم پاناما را به اهتزاز درآورد. به گفته اسرائیل ، ایران در حال انجام اقدامات تروریستی است که نه تنها سعی در ادامه برنامه هسته ای خود و ایجاد پایگاه در نزدیکی مرزها دارد بلکه حملات ضدتروریستی را نیز در این مورد انجام می دهد.
"نبرد ما برای طبیعت و حیوانات باید فرامرزی باشدوزیر گفت: "با هم ، ما مسئولین تروریسم زیست محیطی ، کسانی که این جنایت علیه بشریت را مرتکب شده اند ، محاکمه خواهیم کرد. ما به پاکسازی سواحل آسیب دیده و نجات حیوانات ادامه خواهیم داد. با هم ، ما پیروز خواهیم شد و آلودگی سواحل کشورمان را برطرف خواهیم کرد ".
اسرائیل می گوید این کشتی گویا از ایران به سوریه در حال قاچاق نفت خام بوده است. کشتی هایی که در گذشته از ایران می خواستند به سوریه برسند همیشه مسدود شده اند. نفتکش سیستم شناسایی خودکار خود را که نوعی فرستنده است ، خاموش کرد. یک روش معمول که توسط کشتی هایی که تجارت غیرقانونی انجام می دهند استفاده می شود. بر اساس گزارش ها ، زمرد دهها کیلومتر از سواحل اسرائیل ، در منطقه اقتصادی منحصر به فرد ، رسیده است. وی قبل از ادامه مسیر سوریه ، نفت را در تاریخ 1 و 2 فوریه ریخت. دو هفته طول کشید تا روغن قیر به سواحل اسرائیل برسد.
به استثنای ادعاهای اسرائیل ، توانایی یک کشتی در تخلیه عمدی نفت به روشی که به سواحل یک کشور آسیب برساند ، دو هفته بعد بسیار پیچیده به نظر می رسد. این امر مستلزم مطالعه جریانات در ساحل و دانستن این است که محموله در چه مکان هایی باید تخلیه شود و در چه زمانی به مکانی خاص منتهی می شود.
چرا اکنون فقط پس از یک ماه اسرائیل در حال کشف داستانی است که فکر می کند یک حمله تروریستی زیست محیطی است؟
احتمال خطر آسیب رساندن ایران به سواحل غزه یا دوستان حزب اللهی آن در لبنان که همه از یک خط ساحلی با اسرائیل استفاده می کنند ، خطری جدی برای تهران به نظر می رسد.
با این حال ، حوادث اخیر از جمله حمله سایبری ایران به اسرائیل در سال گذشته و سایر حملات کوچک از انواع مختلف می تواند به این معنی باشد که جمهوری اسلامی از همه ابزارهای نامتقارن حمله ای که در اختیار دارد استفاده می کند ، احتمالاً از جمله محیط زیست.