(توسط Massimiliano D'Elia) در آستانه شورای بین وزارت اروپا - آفریقا ، ماجرای ایتالیا و فرانسه به دلیل تبادل نظر جنجالی در مورد مسائل مهاجرت ، به یک پرونده دیپلماتیک تبدیل می شود. وزارت امور خارجه فرانسه ، سفیر ایتالیا ، ترزا کاستالدو را احضار کرد تا از او بخواهد در مورد اعلامیه های "خصمانه و بی انگیزه" توسط معاون نخست وزیر لوئیجی دی مایو ، که در مورد "مسئولیت های استعماری فرانسه" در پشت جریان مهاجران جستجو کرده بود ، توضیح دهد. برای رسیدن به اروپا.
با این حال، اختلافات متوقف نمی شود دی مایو که پس از انکار وجود درگیری دیپلماتیک ، دوز را افزایش داده و فرانسه را به استفاده استعماری از فرانک انجمن مالی آفریقا متهم کرده است. "با چاپ ارز برای 14 ایالت آفریقا ، از توسعه آن کشورهای آفریقایی جلوگیری می کند و به خروج پناهندگانی که سپس در مدیترانه می میرند یا به سواحل ما می رسند کمک می کند. اگر اروپا در این لحظه می خواهد شجاعتی داشته باشد ، باید قدرت مقابله با مسئله استعمار آفریقا را داشته باشد. من از صحبت کردن در مورد اثرات مهاجرت خسته شده ام ، می خواهم شروع به پرداختن به دلایل آن کنم".
از فرانک مالی مالی آفریقا، زمان فرانکو از مستعمرات آفریقایی، در 2017 رئيس جمهور ماکرون در بورکینافاسو سخن گفته بود، فراخوانی امکان به اصلاحات پولی که تا کنون به عنوان آن را لغو کلی خواهد رفت. با این وجود، هیچ طرح عملیاتی به این اعلامیه ها پی نبرده شد. در این راستا، کانال PRP به طور گسترده نوشته شده است. پیوند
مخالفت ها به حمله می روند، با شروع با حزب دموکرات با رهبر مجلس سنا آندریا Marcucci و رهبر امور خارجه کمیسیون الساندرو آلفیری درخواست می کند که انزو Moavero وزیر امور خارجه. اما پنج ستاره به نظر نمی رسد در همه حاضر به عقب نشینی: "کمی به عذر خواهی وجود دارد - می نویسد: وزیر Manlio دی استفانو در یک صدای جیر جیر - در صادقانه و دفاع از منافع ضعیف ترین، مردم آفریقا." یک موضع مشترک به اکثریت، حتی اگر معاون اتحادیه پل Grima می گوید و اضافه آن که «اگر فرانسه مجاز به احضار سفیر ما به پاریس،" و سپس "وقتی ماکرون و وزرایش در تابستان گذشته توهین و صدمات ریخت و بر روی ما ما حداقل مجبور شدیم سفیر خود را در رم اخراج کنیم. "
شب دیروز برسانی در برنامه Porro در Rete4 او گفت: "ما 70 سال روابط بین المللی را به هوا پرتاب کردیم" متأسفانه ، رهبر سابق PD درست است. اتهامات دی مایو به فرانسه مطمئناً موجه است ، با این وجود مجالس مناسب تری برای اثبات دلایل آنها و عدم تبلیغات در رسانه ها و به ویژه در شبکه های اجتماعی وجود دارد. مسائل سیاست بین الملل نباید بخشی از "نزاع" سیاست داخلی باشد زیرا این سیاست در خارج از مرزهای ایتالیا وجود دارد دنیای دیگری است که متاسفانه اغلب منطق مبهم است. این واقعیت که فرانسه از CFA در مستعمرات سابق 14 استفاده می کند، موضوعی است که به خودی خود شناخته می شود. خود مرکل ، حتی بدتر از آن ، .. ، سالها پیش از فرانسه خواسته بود که "گابل" آفریقایی را مستقیماً به خزانه بانک مرکزی اروپا و نه خزانه داری ماوراineالنهر بپردازد. دی مایو و ملونی در تقبیح حق دارند ، اما باید این کار را در سازمان ملل ، پارلمان اروپا یا بهتر بگویم در جلسات "محرمانه" در سطح دوجانبه انجام می دادند. خطرات اکنون معامله قرن بین Fincantieri و Stx France در ساخت کشتی است. توافقی که به ما امکان می دهد در سطح جهانی با چینی ها رقابت کنیم. سپس آقای موسکوویچی در کمیسیون اتحادیه اروپا وجود دارد که قبلاً روشن کرده است که برای حساب های ایتالیا روزهای سختی پیش خواهد آمد. نیازی به ذکر نیست که لیبی ، جایی که ایتالیا و فرانسه باید با هم ، در خط مقدم صلح در کشور بازی کنند. از طرف دیگر ، حتی در کشور آفریقا نیز اقدامات "ظریف" برای سرقت نفوذ بر طرابلس از یکدیگر ادامه دارد.
به طور خلاصه، Di Maio و سپس دولت یک بازی واقعا بد انجام داد.