گزارش سازمان ملل در مورد جنگ داخلی در لیبی نشان داد که از هواپیماهای بدون سرنشین و هوش مصنوعی برای ردیابی و کشتن مخالفان استفاده شده است. در این عملیات ها ، شبه نظامیان در حال نبرد با سربازان ژنرال حفتر از هواپیماهای بدون سرنشین ترکیه مجهز به هوش مصنوعی از جمله فناوری تشخیص چهره استفاده می کنند. آنها هواپیماهای بدون سرنشین مانند این هواپیما را پرتاب کردند کارگو -2، برای حمله به دشمنان حتی در فاصله قابل توجهی. تازگی مطلق این است که این هواپیماهای بدون سرنشین مسلح آنها حمله می کنند تا اهداف خود را "به طور مستقل" بکشند بدون دستور نهایی یک اپراتور انسانی. در عمل ، آنها به دنبال تجزیه و تحلیل داده های ارائه شده توسط ابزار هوش مصنوعی ، هدف خود را به دست می آورند و بدون هیچ ارزیابی دیگری مانند جلوگیری از آسیب جانبی ، به شلیک می کشند. کارگو -2 کواد کوپتر ساخت ترکیه است که می تواند در "انبوه" 20 واحدی مورد استفاده قرار گیرد.
مشخص نیست که آیا اولین استفاده از این سلاح های کشنده و بی پروا در خاک لیبی بوده است یا خیر. آنچه مسلم است این است که اگر مشخص می شد که این فناوری انسانها را به طور مستقل ردیابی و شلیک کرده و آنها را به قتل رسانده است ، تأمل در مورد این "unicum" ژانر است. گزارش های سری وجود دارد که اسرائیل قبلاً از فناوری مشابهی در سوریه و آذربایجان علیه نیروهای ارمنی استفاده کرده است. استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین و روبات در جنگ چیز جدیدی نیست: آنها توسط کره جنوبی در منطقه غیرنظامی علیه کره شمالی و اسرائیل در مرز غزه استفاده می شود. انگلیس دارای برجک های مخزن کنترل از راه دور است. اما ، در همه این موارد ، سیستم های تسلیحاتی توسط انسانها هدایت می شوند ، که می توانند اهداف را انتخاب کنند و موقعیت های تاکتیکی را هر از گاهی با استفاده از دوربین های یکپارچه ارزیابی کنند. ماه گذشته ، کمیته صلیب سرخ بین المللی خواستار مقررات بین المللی برای کنترل چنین سلاح هایی از جمله ممنوعیت استفاده از آنها علیه انسان شد.