تقابل از راه دور بین چین و ایالات متحده همچنان ادامه دارد ، در واقع ، طبق آنچه در رویترز گزارش شد ، چین اعلام کرده است که شرکت در مذاکرات سه جانبه کنترل تسلیحات با ایالات متحده و روسیه "خوشحال" خواهد بود ، اما فقط در صورت ایالات متحده مایل بود زرادخانه هسته ای خود را به سطح چین کاهش دهد.
این در پاسخ به دعوت واشنگتن است که بارها از چین خواسته است برای مذاکرات سه جانبه برای تمدید نیویورک ، معاهده پرچمدار هسته ای بین ایالات متحده و روسیه که قرار است در فوریه سال آینده منقضی شود ، بپیوندد.
فو کانگ ، رئیس بخش کنترل تسلیحات وزارت خارجه چین ، امروز که در پکن در جمع خبرنگاران صحبت کرد ، بار دیگر تأکید کرد که چین با توجه به اینکه زرادخانه هسته ای آمریکا حدود 20 برابر چین است.
"من می توانم به شما اطمینان دهم که اگر ایالات متحده آمادگی برای پایین آمدن به سطح چین را داشته باشد ، چین خوشحال خواهد شد که روز بعد شرکت کند "، او گفت. "اما در واقع ، ما می دانیم که این اتفاق نخواهد افتاد."
عمق:
معاهده کاهش استراتژیک "A'rms" ("شروع جدید") معاهده ای در مورد کاهش سلاح های هسته ای است که توسط ایالات متحده و روسیه در پراگ در 8 آوریل 2010 امضا شده است. [3]
این پیمان جایگزین کلیه موافقت نامه های قبلی استارت I (منقضی شده در دسامبر 2009) ، استارت II و SORT می شود و هدف آن کاهش 30 درصد کلاهک های هسته ای تعیین شده توسط توافق نامه قبلی SORT است.
از سال 2020 ، این تنها پیمان دو جانبه بین ایالات متحده و روسیه و تنها پیمانی است که هنوز در مورد خلع سلاح هسته ای در حال اجرا است.
این پیمان محدودیت های زیر را برای هر دو طرف تعیین می کند:
- محدودیت 1 550 بین کلاهکها و بمبهای هسته ای
- محدودیت 800 حامل هسته ای بین موشک های بالستیک بین قاره ای (ICBM) ، موشک های پرتاب موشک زیردریایی هسته ای (SLBM) و بمب افکن های سنگین
- 700 حامل هسته ای بین موشک های بالستیک بین قاره ای (ICBM) ، موشک های پرتاب موشک زیردریایی هسته ای (SLBM) و بمب افکن های سنگین به طور همزمان کار می کنند
- بنابراین حاشیه 100 حامل هسته ای غیر عامل وجود دارد که هر دو طرف می توانند از آن استفاده کنند.
مدت زمان معاهده ده سال از تاریخ لازم الاجرا شدن است ، مگر اینکه با توافق بعدی جایگزین شود و در پایان برای پنج سال دیگر قابل تمدید باشد. هر یک از طرفین ممکن است به طور یک جانبه با سه ماه اخطار تصمیم به فسخ قرارداد بگیرد.
این توافق نامه همچنین روش های بازرسی از سایت ها را مشخص می کند و یک اعلامیه 48 ساعته قبل از استقرار شرکت مخابراتی جدید را پیش بینی می کند.
استارت جدید در 22 دسامبر 2010 توسط مجلس سنا تصویب شد.