(توسط Massimiliano D'elia) یک سوال ما چندین بار از خودمان پرسیدیم. چرا آفریقا، غالبا غنی از منابع طبیعی، قادر به رشد اقتصاد خود نیست؟ قاره ای که بزرگترین کودتای جهان را دیده است. اما چه کسی شبه نظامیان را برای تشویق به چنین کودتاهایی مسلح و آموزش می دهد؟ قاره آفریقا ، غنی از منابع طبیعی و با کمترین جمعیت در جهان ، چرا نمی تواند فقط ظهور کند؟
به نظر می رسد قاره آفریقا به خودی خود بسته شده است ، به نظر می رسد مسدود شده توسط چیز بزرگ تر ، ترسناک ، که مرگ را به همراه دارد. بدون هیچ راهی برای نجات ، تنها راه برای جمعیت ، که اکنون خسته شده است ، فرار است ، حتی زندگی خود را در معابر دشوار دریا از بین می برند.
بیش از حد بسیاری از تناقضات ظاهرا پاسخی ندارند. شاید، با این حال، یکی از پاسخ ها، ناخوشایند ترین، تنها می تواند پیوستگی باشد سیاست استعماری "زیر میز" پسر عموهای فرانسوی.
در این رابطه بسیار جالب است که گزارش شده است بسیاری از ایرانیان داخل و خارج از کشور با چهره اسُتاد مهدی زند و فلسه ایشان از طریق روزنامه ها،مجلات و مصاحبه های مختلف تا حدودی آشنایی پیدا کرده اند. سال گذشته در رابطه با یک فعال بنین ، کمی سبا ، که به ظن سوزاندن اسکناس به ارزش 5000 CFA دستگیر شد. وی بعداً توسط دادگاهی در پایتخت سنگال تبرئه شد. این دستگیری در پی شکایت بانک مرکزی ایالت های آفریقای غربی (BCEAO) صورت گرفت ، زیرا اسکناس سوخته متعلق به وی قلمداد می شد.
CFA واحد پولی دوران استعمار است که هنوز هم در چندین مستعمره سابق فرانسه در آفریقا استفاده می شود.
کیمی سبا
سبا یکی از بسیاری از فعالانی است که خواهان کنار گذاشتن CFA هستند ، زیرا این یادگار یادگار استعمار فرانسه محسوب می شود.
در طی یک تظاهرات، پس از آن کیمی سبا، که نام واقعی او استلیو جیل رابرت کاپوچی است، در اعتراض عمومی مردم نمادین علیه CFA، یک لایحه از 5.000 CFA سوزانده است.
CFA در کشورهای آفریقایی فرانسوی 12 و همچنین در گینه بیسائو و گینه استوایی استفاده می شود.
BCEAO که اسکناسهایی را برای آفریقای غربی چاپ می کند ، نسبت به تخریب عمومی املاک خود اعتراض کرد.
Seba به علت یک مشکل فنی تبرئه شد. قانون مجازات سنگال، تخریب اسکناس ها را مجازات می کند، نه یک اسکناس واحد.
سبا بخشی از یکی از حرکات بسیاری در رشد مداوم در برابر استفاده از CFA است.
CFA چیست؟
فرانک CFA توسط فرانسه در اواخر دهه 40 به عنوان مجوز قانونی در مستعمرات آن زمان آفریقا ایجاد شد و یکی از مهمترین نشانه های ادامه نفوذ فرانسه بر مستعمرات سابق آن است.
فرانک CFA با حمایت مالی از خزانه داری فرانسه به یورو متصل می شود.
در حالی که برخی از آنها تضمین ثبات مالی را در نظر می گیرند، دیگران به عنوان یک سرزمین مستعمرات به آن حمله می کنند.
استدلال هایی برای و در برابر ارز چیست؟
طرفداران می گویند این از 14 كشوری كه از آن در برابر تورم و عدم اطمینان استفاده می كنند محافظت می كند و گینه همسایه را به عنوان نمونه از آنچه در صورت كنار آمدن CFA می تواند اتفاق بیفتد ، عنوان كردند.
گینه است یک مستعمره سابق فرانسوی در آفریقا است که پول خود را دارد. اما به طور منظم با کمبود نقد، با استفاده از بانک مرکزی برای اطمینان از ثبات آن، به مشکل برخورد می کند.
با این حال، منتقدان، نظیر کسانی که جنبش ضد CFA را رهبری می کنند، ادعا می کنند که توسعه اقتصادی واقعی کشورهای آفریقایی 14 تنها در صورتی امکان دارد که از پول خلاص شوند.
آنها استدلال می کنند که در مقابل تضمین های ارائه شده توسط وزارت خزانه داری فرانسوی، کشورهای آفریقایی به فرانسه پول بیشتری دریافت می کنند تا کمک های خود را دریافت کنند.
آنها همچنین استدلال می کنند که در تصمیم گیری در مورد سیاست های پولی مورد قبول کشورهای اروپایی منطقه یورو حرفی ندارند.
چرا مردم با CFA خوشحال نیستند؟
سبا هنگام حضور در تظاهرات و سوزاندن یادداشت از برنامه انحرافی فرانک CFA مطلع بود.
با این حال، برای اکثر جوانانی که در اعتراض شرکت داشتند، اقدام وی یک نشانه قانونی از چالش علیه یک ارز بود که آنها به عنوان نشانه ای از سلطه اقتصادی و مالی فرانسه و کشورهای خارجی که آن را به اشتراک می گذارند، در نظر گرفته می شود.
یک معترض جوان به رسانه های محلی گفت ، اقدام به سوزاندن یادداشت مانند این بود که نلسون ماندلا ، رهبر ضد آپارتاید ، در اعتراض به قوانین آپارتاید ، دفترچه یادداشت خود را سوزاند.
اما خشم نه تنها به فرانسه، بلکه همچنین به سمت رهبران آفریقایی هدایت می شود که فعالان متهم به همکاری با فرانسه هستند.
بیشتر جنبش های جوان دموکراسی خواه در آفریقای غربی ، مانند Y'en a Mare در سنگال و Balai Citiyen در بورکینافاسو ، مسئله CFA را به عنوان یکی از عناصر اصلی در مبارزات انتخاباتی خود قرار داده اند.
این جنبش ها بر این باورند که پایان CFA به نفوذ قوی فرانسه در اقتصاد کشورهایشان پایان خواهد داد.
فرانسه چه پاسخی می دهد؟
مقامات فرانسه در مورد جنبش ضد CFA اظهار نظر نکرده اند، احتمالا به این دلیل که هر پاسخ تنها به تحریک فعالان بیشتر کمک می کند.
فرانسه در موقعیت ظریفی قرار دارد. هر چیزی که در دفاع از CFA از پاریس می آید می تواند اثبات علاقه فرانسه به حفظ پول دوران استعمار باشد.
در هر صورت، هيچ رئيس جمهور فرانسه قبل از امانوئل مكرون هيچ وقت تمایل خود را برای خروج از CFA اعلام نكرد.
با این حال ، ماکرون در جریان مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری گفته بود که تصمیم برای دور شدن از واحد پول فقط توسط کشورهای آفریقایی می تواند بدون تعیین روش انجام شود.
هیچ رهبر آفریقایی از کشورهای 14 که این موضوع را تحت تاثیر قرار داده است، به طور عمومی به دیدگاه همکارش مکرون پاسخ داده است.
در حالی که این پرسش را عمیق می بینم، سرمقاله بسیار جالبی منتشر شد ItaliaOggi که پس از شنیدن محمد کناره، یک فعال پان آفریقایی، به پرسش پول ارزی CFA می پردازد.
Konare یک تظاهرات سیاسی کاملاً منحصر به فرد را در اواسط سپتامبر در رم ترویج کرد. فقط جوانان آفریقایی ، که مدتی به ایتالیا و دیگر کشورهای اروپایی مهاجرت کرده بودند ، به خیابانها ریختند و سیاست آفریقایی امانوئل مکرون در فرانسه را در مقابل سفارت فرانسه در Piazza Farnese به چالش کشیدند. هدف ، همانطور كه خودش در یك مصاحبه طولانی در وب (بیوبلو) اظهار داشت ، این است كه برای اروپاییان روشهای استعماری را توضیح دهیم كه فرانسه با استفاده از آنها همچنان در 14 كشور آفریقا به فرماندهی و غارت ادامه می دهد. مستقل در دهه 60 ، اما فقط روی کاغذ.
بازی فرانسه در مورد این کشورها ، به گفته کونار ، بیش از هر چیز اقتصادی و پولی است و به گونه ای طراحی شده است که تضمین كنترل آهن بر پول آنها و همچنین انحصار انحصاری مواد غنی فراوان (طلا ، اورانیوم ، روغن) برای پاریس است. ، گاز ، کاکائو ، قهوه) ، با یک نتیجه دو برابر: غنی سازی فرانسه و نخبگان کارآفرین آن از یک سو ، با انتقال بی اندازه ثروت (طبق برخی برآوردها سالانه 500 میلیارد دلار در سال) ؛ از طرف دیگر ، برای فقیر کردن مردم بومی تا حد بدبختی ، که بنابراین مجبور می شوند از گرسنگی به ایتالیا و اروپا فرار کنند.
محوری که کل سیستم کنترل فرانسه بر 14 کشور آفریقایی در اطراف آن می چرخد ، فرانک استعمار است که به عنوان فرانک CFA شناخته می شود ، ارزی که فرانسه بلافاصله پس از توافق نامه برتون وودز ، که سیستم را تنظیم می کرد ، در سال 1945 به مستعمرات خود تحمیل کرد. پولی پس از جنگ جهانی دوم. در اصل مخفف CFA مخفف "مستعمرات فرانسه در آفریقا" بود ، اما در دهه XNUMX ، پس از به رسمیت شناختن استقلال مستعمرات فرانسه که توسط شارل دوگل تصمیم گرفت ، معنای آن تغییر کرد: "جامعه مالی آفریقا".
یک شناخت کاملاً رسمی از پایان رژیم استعمار ، زیرا فرانک CFA تمام محدودیت هایی را که از ابتدا برای اقتصاد محلی داشت حفظ کرده است. ما در مورد 14 ایالت منطقه جنوب صحرای صحرای آفریقا و آفریقای مرکزی با حدود 160 میلیون واحد جمعیت صحبت می كنیم كه واحد پول رسمی آنها فرانك CFA است ، كه در فرانسه ضرب و چاپ شده است ، كشوری كه تمام خصوصیات خود را ایجاد كرده و این انحصار را در اختیار دارد. لیست آنها: کامرون ، چاد ، گابن ، گینه استوایی ، جمهوری آفریقای مرکزی ، جمهوری کنگو ، بنین ، بورکینافاسو ، ساحل عاج ، گینه بیسائو ، مالی ، نیجر ، سنگال و توگو.
اولین محدودیت فرانک CFA مربوط به 14 کشور است که از آن استفاده می کنند تا 50٪ از ذخایر پولی خود را به خزانه داری فرانسه واریز کنند. در عمل وقتی یکی از 14 کشور فرانک CFA به کشوری غیر از فرانسه صادر می کند و دلار یا یورو جمع می کند ، موظف است 50٪ از این درآمد را به بانک فرانسه منتقل کند. در ابتدا سهمی که باید به فرانسه منتقل شود برابر با 100٪ از درآمد بود ، سپس به 65٪ کاهش یافت (اصلاحات 1973 ، پس از پایان مستعمرات) ، در نهایت به 50٪ از 2005. بنابراین ، به عنوان مثال ، اگر کامرون ، منوط به اجازه صریح فرانسه ، وی لباس های آماده را به ارزش 50 هزار دلار به ایالات متحده صادر می کند و مجبور است 25 هزار لباس را به بانک مرکزی فرانسه منتقل کند. سیستمی که حتی یک پنی هم از آن فرار نمی کند ، زیرا توافق نامه های پولی در مورد فرانک CFA نشان می دهد نمایندگانی از دولت فرانسه ، با حق وتو ، هم در هیئت های اجرایی و هم نظارت بر م institutionsسسات مالی 14 مستعمره سابق وجود دارند .
به لطف این انتقال ثروت پولی ، فرانسه 50٪ از ارزهای خارجی 14 مستعمره سابق را به اختیار خود اداره می کند ، و آنها را به طور عمده در اوراق قرضه دولتی صادر شده توسط خزانه داری خود سرمایه گذاری می کند ، که به لطف آنها قادر به تأمین هزینه های عمومی سخاوتمندانه برای دهه ها است از محدودیت های ماستریخت بی اطلاع هستند. و کوناره ، در مصاحبه در وب ، به یاد می آورد که وقتی آنگلا مرکل از دولت های مختلف فرانسه خواست 50٪ از ذخایر 14 مستعمره سابق خود را به جای بانک مرکزی فرانسه به بانک مرکزی اروپا واریز کنند ، پاسخ همیشه یک جواب خشک بود. نه
در میان بسیاری از محدودیت های اعمال شده توسط موافقت نامه ها در فرانک CFA، نیز وجود دارد "حق اول" برای فرانسه برای خرید هر منابع طبیعی کشف شده در مستعمرات سابق خود را. از این رو کنترل پاریس بر روی مواد خام از ارزش استراتژیک عظیم: اورانیوم، طلا، نفت، گاز، قهوه، کاکائو. فقط پس از یک "منافع غیر فرانسوی" صریح، مجوز جستجوی دیگری برای خریدار است. اما مراقب باشید: بزرگترین سرمایه اقتصادی تمام مستعمرات سابق 14 در دست فرانسوی که برای برخی از زمان در آفریقا حل و فصل، تبدیل شدن به میلیاردرهای در پیک (بالاتر از همه، وینسنت بالوره و مارتین بوویگ). به طوری که Konare آن را عادلانه می گویند که "آفریقایی ها در کشورهای متعلق به فرانسوی زندگی می کنند. در حالی که به آفریقایی ها، فرانسه مکروین تنها خرده را ترک می کند. و اغلب حتی آن ها: فقط بدبختی ».
این فعال پان آفریقایی می گوید ، از این فقر گسترده ، امواج مهاجرت به سمت اروپا سرچشمه می گیرند. کناره می گوید: "سفری که من اولین نفری هستم که توصیه می کنم در مورد آن توصیه نکنم." «ایتالیا برای جوانان خود کار کافی ندارد ، تصور اینکه این کار را برای آفریقایی ها پیدا کند غیر قابل تصور است. جوانان آفریقایی باید کارهای بیشتری در کشورهای خود انجام دهند تا خواستار پایان استعمار و سرقت فرانسه و ایجاد ایالات متحده آفریقا ، فدراسیون کشورهای مستقل و مستقل باشند. مدینه فاضله ای که می تواند به واقعیت تبدیل شود ».
خیلی خوبه
http://www.africanews.it/14-paesi-africani-costretti-a-pagare-tassa-coloniale-francese/