چالش تقریباً صد ساله ای که در محور میلان - تورین - رم پیش می رود از دهه پنجاه تاکنون در مسابقات قهرمانی سری آ ثابت بوده است. گاهی اوقات شهرهای میزبان دربی های نجیب (که جنوا-سمپدوریا به آنها اضافه می شود) با شگفتی ها و مین های شل مانند ناپل ، هلاس ورونا ، فیورنتینا ، کالیاری پیوستند ، اما در واقع موارد استثنایی نادر بوده اند که این قانون را تأیید می کنند.
خوب امسال ، مسابقات قهرمانی 2019/2020 به نظر می رسد یکی از مهیج ترین مسابقات ده سال گذشته را به ما هدیه داده است. از یک طرف یک اینترمیلان قوی و با اعتماد به نفس وجود دارد که به نظر می رسد آنها آن را دارند مدیری را که سالها به دنبالش بود در برزوویچ پیدا كرد، اما هنوز در مرحله راه اندازی پروژه ، كنته در واقع فقط پنج ماه با تیم كار كرده است. از طرف دیگر یوونتوسی که روز به روز "ساریانا" می شود ، اما به نظر می رسد از فشار نراتزوری رنج می برد و با کاهش جزئی CR7 در پوست خود روبرو می شود. این دو رومی سعی می کنند دقیقاً در طبقات فوقانی جا بیفتند ، که همچنین می تواند "مقام اول" باشد ، زیرا امسال نه تنها جایزه قهرمانان قابل دستیابی به نظر می رسد ، بلکه چیزهای دیگری نیز خواهد بود.
چه چیزی پشت لاتزیو و رم است
بدون شک می توانیم در مورد دو تیم سالم و دو شرکت صحبت کنیم که نتایج مهمی را بدست می آورند: اگر علاقه زیادی به آن داشته باشیم شرط بندی در مسابقات سری آ، ما متوجه می شویم که هر دو تیم لاتزیو و رم به عنوان اولین نامزدهای حضور در لیگ قهرمانان شناخته می شوند. اما راز این دو زن رومی چیست؟ مطمئناً برنامه ریزی دقیق ، مبتنی بر کیفیت و نه کمیت. در لاتزیو ، به نظر می رسد دو معمار اصلی Tare و Simone Inzaghi هستند: جایی که آلبانیایی به لطف "دستگاه" استعدادیابی خود نابغه ای در یافتن استعدادها است و مربی در "مدل سازی" این ماده اولیه به بازیکنان استاد است با مشخصات بالا. در سمت Giallorossi کارگردان Petrachi با کمک بالدینی توانست آرامش را به محیطی بازگرداند که سال گذشته کمی در طوفان بود. حضور فونسکا نیز به این عوامل اضافه شد: به نظر می رسد سرمربی پرتغالی پس از آزمایش های زیادی که باعث شده چندین بار به او پاداش داده شود ، سرانجام سنگ بنای اصلی را پیدا کرد ، ببینید مانچینی از مدافع میانی از هافبک متدیست استفاده کرد و زانیولو از تنها امتیاز سن سیرو در مقابل اینتر
چشم انداز: لیگ اروپا و قهرمانان
جدا از لیگ اروپا ، هدف این دو رومی است و باید صعود به لیگ قهرمانان اروپا باشد ، این دو تیم برای ایجاد یک جهش کیفی و تمایل به حفظ امثال میلینکوویچ-ساویچ و لوئیز آلبرتو از یک طرف و آماده هستند. از طرف دیگر ، ژکو و زانیولو ، کاری جز تایید این اولویت انجام نمی دهند. علاوه بر این ، واجد شرایط بودن برای رقابت اصلی اروپا ، درآمد بسیار زیادی را به صندوق های دو شرکت پایتخت وارد می کند ، که هرگز با توجه به فشارهایی که برای چند سال توسط بازی منصفانه مالی اعمال شده ، صدمه نمی بیند ، که توسط یوفا در سال 2009 معرفی شده است و این هم هست. ثمرات آن در سالهای اخیر ، با ضربات پنالتی شدید حتی برای باشگاه های نجیب مانند میلان بالاتر از همه ، از جام حذفی حذف شده است.
آینده در رم روشن است ، طرفداران biancocelesti و giallorossi می توانند در نهایت تیم های مربوطه خود را برای رسیدن به اهداف مطابق با اشتیاق خود بجنگند و استراسیتادینا را نه تنها به عنوان "تنها دلیل" فصل زندگی کنند ، بلکه به عنوان یک هدف برای غلبه بر رقیب در مسابقه برای لیگ قهرمانان و چه کسی قهرمانی را می شناسد. در سری A که امسال هرگز نبرد و متوازن نبود ، رومی ها می توانستند "خارج از خانه" این مسابقات شوند. با داشتن Ciro Immobile و Zaniolo مانند این ، چشم اندازها فقط می توانند مثبت باشند ، همچنین با توجه به یورو 2020 ، جایی که رم و اولیمپیکو همچنان شخصیت اصلی هستند ، برای افتتاح 12 ژوئن به مناسبت ایتالیا-ترکیه و میزبان دو بازی دیگر در گروه آبی پوشان مقابل بیل سوئیس و ولز.