در تاریخ 5 نوامبر ، رئیس جمهور ترامپ پس از خروج ایالات متحده از توافق هسته ای 2015 ایران ، به برنامه خود برای برقراری مجدد تحریم ها علیه جمهوری اسلامی ایران ادامه داد.
وزیر امور خارجه مایک پمپئو در مورد USA Today: "هدف ما تأکید بر رژیم ایران در مورد عوایدی است که برای تأمین مالی فعالیت های خشن و بی ثبات کننده در خاورمیانه و در واقع در سراسر جهان استفاده می کند. رژیم ایران یک انتخاب دارد: می تواند 180 درجه از عمل غیرقانونی خود چرخش کند و مانند یک کشور عادی رفتار کند ، گزینه دیگر این است که اقتصاد خود را سقوط دهد. "
تحریم های اعمال شده علیه ایران کاملاً قابل توجه است: 400 هدف در بخش حمل و نقل و انرژی ، 50 بانک و شرکت های تابعه آنها و 250 شخصیت حقوقی. برای مجموع 700 نهاد. دولت آمریكا از زمان روی كار آمدن ترامپ در ژانویه 900 بیش از 2017 هدف ایرانی را تحریم كرده است. براساس وزارت خزانه داری ، این "بالاترین سطح فشار اقتصادی آمریكا بر ایران" است.
دولت برای هشت کشور - هند ، چین ، کره جنوبی ، ژاپن ، ایتالیا ، یونان ، تایوان و ترکیه - معافیت موقت صادر کرده است که در حال حاضر به نفت ایران بستگی دارد. اما این معافیت ها فقط برای شش ماه اعتبار دارند و احتمالاً تمدید نخواهند شد. هفت کشور از هشت کشور ذکر شده بزرگترین مشتری نفت خام ایران هستند. با این حال ، از زمان خروج آمریکا از توافق هسته ای ایران و صرف تهدید به تحریم ، اقتصاد جمهوری اسلامی را به بحران کشانده است. تمدید کوتاه مدت این تحریم ها در طولانی مدت به ایران کمک نخواهد کرد. هدف از این معافیت ها این است که به کشورهایی که خرید می کنند وقت بدهند تا نفت را در جای دیگر تأمین کنند.
چندین کشور اروپایی ، چین و روسیه اعلام کرده اند که توافق هسته ای ایران را بدون ایالات متحده حفظ خواهند کرد. کشورهای اروپایی حتی متعهد شده اند که علی رغم تحریم های آمریکا با ایران همکاری اقتصادی داشته باشند. اما این عمل کوچک سرپیچی از اروپا به سرعت ناپدید شد زیرا واردکنندگان اروپایی قادر به مقابله با بزرگترین بازار تجارت روی کره زمین نیستند. بنابراین ایران تنها مانده است تا تقریباً با كاهش خاموشی اقتصادی ناشی از ایالات متحده مواجه شود.
یادآوری می شود که ایران به شدت به صادرات نفت خام خود وابسته است و اگرچه تهران مصرف کنندگان اصلی انرژی خود را حفظ کرده است ، اما اقتصاد ایران رنج می برد و باعث آشفتگی سیاسی داخلی می شود.
ایران به نوبه خود تحریم ها را مانند اقدامی جنگی می داند. "ما در یک وضعیت جنگ اقتصادی هستیم. ما با یک دشمن طاقت فرسا روبرو هستیم. ”رئیس جمهور ایران حسن روحانی پس از اعلام تحریم ها توسط واشنگتن در یک سخنرانی تلویزیونی گفت. روحانی در ادامه گفت که ایران باید "مقاومت" کند. اما توانایی آن در انجام این کار به سایر عناصر قدرت ملی ایران مانند عملیات مخفی با هدف تضعیف منافع آمریکا در خاورمیانه واگذار خواهد شد.
برخی از کارشناسان بیم آن دارند که اقدام متقابل احتمالی ایران منجر به درگیری مسلحانه دیگری در منطقه ای شود که از ابتدای قرن بیست و یکم شاهد وحشتناک ترین جنگ ها بوده است.
در واقع ، روحانی می تواند بازی را درست کند و از تحریم های ایالات متحده به عنوان یک عمل جنگ اقتصادی صحبت کند. تحریم ها به سادگی یک محاصره معاصر است که هدف آن این است که ملتی رفتار خود را تغییر دهد یا آن را تضعیف کند تا جایی که ملت را وادار به انصراف کند. مشخص ترین و مصداق اخیر آنچه در کره شمالی اتفاق افتاده است.
برای دموکراسی های غربی، تحریم ها به مدت طولانی ابزارهایی هستند که به جای درگیری های مسلحانه خشونت آمیز به طور صحیح تحت تاثیر قرار می گیرند.
رفتارهای گذشته ایران و افزایش اقدامات پنهانی پنهانی حاکی از آن است که تهران اقدامات بیشتری نسبت به تلاش برای تحمل این طوفان انجام خواهد داد. مسائل سیاسی زمینه ساز بحران اقتصادی ممکن است بسیار دشوار باشد ، به ویژه با توجه به آشفتگی مداوم جمعیت در ایران.