(توسط Giovanbattista Trebisacce، استاد دانشگاه آموزشی عمومی کاتانیا و عضو AIDR)

Eduverse یا استفاده از Metaverse در آموزش، زمینه جدیدی از اکتشاف را تشکیل می‌دهد که امکانات آموزشی و یادگیری بی‌شماری را ارائه می‌دهد که باید به خوبی درک شود تا بتوان از آنها استفاده کرد و حداکثر استفاده را برد. برای ردیابی منشأ اصطلاح متاورس، برای اولین بار در رمان علمی تخیلی پست سایبرپانک، برف کراش اثر نیل استفنسون، منتشر شده در سال 1992 ظاهر می شود. دنیایی که توسط کامپیوتر تولید شده است که دستگاه روی عینک او می کشد و به گوشی می اندازد. در اصطلاح صنعتی، این مکان خیالی متاورس نامیده می شود.

منظور از Metaverse در ادبیات معاصر، «واقعیت دیجیتالی است که جنبه‌های رسانه‌های اجتماعی، بازی‌های آنلاین، واقعیت افزوده و مجازی (AR و VR) را ترکیب می‌کند». بر اساس طرح مدرسه 4.0 (DM 161/2022) "استفاده از Metaverse در آموزش، زمینه اکتشاف اخیر را تشکیل می دهد، Eduverse، که امکان دستیابی به فضاهای جدید برای ارتباطات اجتماعی، آزادی بیشتر برای ایجاد و اشتراک گذاری، ارائه می دهد. از تجربیات آموزشی فراگیر جدید از طریق مجازی سازی، ایجاد یک پیوستار آموزشی و تحصیلی بین فضای فیزیکی و فضای مجازی برای یادگیری، یا بهتر است بگوییم یک محیط یادگیری آنلاین».

یک نهاد تحقیقاتی مهم آمریکایی، مرکز آموزش همگانی مؤسسه بروکینگز، قصد دارد از طریق مانیفست یک جهان کاملاً جدید: آموزش و پرورش با فراجهان روبرو می شود، مجموعه ای از دستورالعمل ها را برای استفاده مناسب از متاورس در دنیای آموزشی ترسیم کند. از خواندن دستورالعمل ها، شش کلمه کلیدی پدیدار می شود که برای آگاهی از نحوه جهت دهی و اداره تغییر ضروری هستند.

• همکاری. دانستن نحوه کار تیمی امروزه در هر زمینه ای اساسی شده است. حفظ این شیوه تعامل در متاورس بسیار مهم خواهد بود.
• ارتباط. اهمیت برقراری ارتباط کافی از طریق رفتار صحیح و محترمانه یک ارزش اساسی در زندگی روزمره و شبکه های اجتماعی است. در متاوره که زندگی آنلاین با وجود ما یکی است، حتی سخت‌تر خواهد بود.
• دانش. یادگیری از طریق کشف و یادگیری از طریق انجام، رویکردهای مهمی برای کسانی است که به این بعد جدید نزدیک می شوند. بیایید به ناتوانی ها و پتانسیل کاربردی متاورس فکر کنیم.
• تفکر انتقادی. همیشه اساس آموزشی بوده است که هدف آن درونی کردن مطالب و یادگیری معتبر است که یادگیرنده را غنی می کند. نه یک سر برای پر کردن، بلکه یک سر متفکر و "خوب انجام شده".
• حل مساله. توانایی ایجاد راه حل حتی در شرایط پیش بینی نشده.
• اعتماد به نفس. آنچه در نسل های جدید گم شده است. در رسیدن به هدف استقامت داشته باشید اما در مواجهه با شکست قوی تر از قبل برخیزید.

بنابراین چالش جدیدی که جامعه و به ویژه مدرسه نمی تواند از آن فرار کند. مکتبی که بلد است چگونه به پل تبدیل شود، مانند داستان کافکا به همین نام که از استعاره پل استفاده می کند تا آن را به موضوعی فعال برای گذر و رابطه تبدیل کند. مدرسه اگر به گذشته نگاه نکند، حرفه و رسالت خود را به درستی به عنوان پل تعبیر می کند، با خطر از دست دادن آنچه مورد توجه و عشق آن است، یعنی دانش، که از شهادت های گذشته نیز تغذیه می شود، حفظ و نگهداری می کند. آنها را تقویت می کند تا کلیدهای تفسیری مؤثری را به دست آورند، با هدف خواندن و درک بهتر حال ما و عدم ترس از نگاه به آینده و ناشناخته، دقیقاً به این دلیل که در پل فرهنگی محکمی که بین گذشته و حال ایجاد کرده است، قوی است.

بنابراین، مکتبی که می داند چگونه پل بسازد، به تعبیری که کافکا ارائه می دهد، از تغییر نمی ترسد، برعکس، کاندیدای اداره آن، مطالعه و مدیریت پیامدهای آن در هر دو نوع تفکر و مدیریت است. این کار، نسل‌های جدید و همه ما را در موقعیتی قرار می‌دهد که شهروندان دیجیتالی فعال باشیم.

آموزش با متاورس ملاقات می کند