ما به جوانانی که جان خود را برای وحدت یک ملت فدا کردند، ارج می نهیم.
"دانش آموزان عزیز و دانش آموزان عزیز
من امروز، 4 نوامبر، در روز وحدت ملی و نیروهای مسلح برای شما می نویسم، زیرا می خواهم معنای عمیق این سالگرد را با شما در میان بگذارم. در واقع، امروز ما یک سفر تاریخی و نمادین را جشن می گیریم که عمیق ترین دلایل ملت، یعنی معنای جامعه بودن ما را در بر می گیرد.
در 4 نوامبر 1918، اول از همه، آتش بس که یک روز قبل در ویلا گیوستی در پادوآ امضا شد، به اجرا درآمد، سندی که تسلیم امپراتوری اتریش-مجارستان به ایتالیا و مهمتر از همه، پایان یک قتل عام را تأیید می کرد. بیش از 600 هزار ایتالیایی که اکثراً جوان بودند جان خود را از دست دادند. جنگ بزرگ یک تراژدی بزرگ بود و در جشن امروز ما باید از هر گونه تعالی جنگی اجتناب کنیم، حتی بیشتر از آن در مواجهه با مرگ و ویرانی که به سرزمین اروپا بازگشته است. با این حال، ما باید به آن جوانان، آن ایتالیایی‌هایی که به نام یک آرمان والا و اصیل (وحدت یک مردم، نتیجه گیری Risorgimento) جان خود را فدا کردند، احترام بگذاریم. یاد آنها باید ما را به قدردانی عمیق‌تر از صلح و آزادی سوق دهد".
این چیزی است که در نامه سرگشاده جوزپه والدیتارا وزیر آموزش و پرورش و شایستگی به مناسبت روز وحدت ملی و نیروهای مسلح خطاب به دانش آموزان ایتالیایی می خوانیم.