نامه وزیر والدیتارا به دانشجویان برای روز آزادی

فراموش نکنیم فروپاشی دیوار اروپای آزاد و دموکراتیک را به ما بازگرداند.

"دختران عزیز و پسران عزیز،

در شامگاه 9 نوامبر 1989، ده ها هزار نفر از ساکنان برلین شرقی از گذرگاه های دیوار عبور می کنند و به بخش غربی شهر می ریزند: این رویداد نمادین فروپاشی بلوک شوروی، پایان جنگ سرد است. و اتحاد مجدد آلمان و اروپا. فروپاشی دیوار، اگرچه پایان کمونیسم را نشان نمی دهد - که جمهوری خلق چین امروز در میان سایر کشورها به آن اشاره می کند - با این حال نتیجه ورشکستگی چشمگیر آن را نشان می دهد و اخراج آن از قاره کهن را تعیین می کند.

کمونیسم یکی از قهرمانان بزرگ قرن بیستم بود، در زمان‌ها و مکان‌های مختلف نیز شکل‌های عمیقاً متفاوتی به خود گرفته است و به حداقل رساندن یا بی‌اهمیت جلوه دادن تأثیر تاریخی عظیم آن یک خطای فکری جدی است. به عنوان یک مدینه فاضله بزرگ متولد شد: رویای یک انقلاب رادیکال که بشریت را از محدودیت های تاریخی اش ریشه کن می کند و آن را به سوی آینده ای با برابری مطلق و کامل، آزادی، خوشبختی پیش می برد. به طور خلاصه، اجازه دهید آن را به سمت بهشت ​​روی زمین فرافکنی کند. اما در جایی که غالب می شود، ناگزیر به کابوس به همان اندازه بزرگ تبدیل می شود: تحقق عینی آن در همه جا مستلزم نابودی آزادی های فردی، آزار و اذیت، فقر و مرگ است. در واقع، برای تحقق مدینه فاضله، لازم است که قدرت مطلق بدون هیچ رحمتی اعمال شود و همه چیز - انسانیت، عدالت، آزادی، حقیقت - تابع هدف انقلابی باشد. اینگونه است که رژیم‌های ظالم ظالمی شکل می‌گیرند که می‌توانند به اوج خشونت و بی‌رحمی در میان بالاترین‌هایی که بشر موفق به لمس آن‌ها شده است برسند. راه رسیدن به بهشت ​​روی زمین با میلیون ها جسد هموار شده است. و شهودی که بلز پاسکال دو قرن و نیم قبل از انقلاب روسیه داشت به طور چشمگیری درست است: "انسان نه فرشته است و نه حیوان، و مایه تاسف است که هر که بخواهد فرشته باشد، جانور می سازد".

مورخان کمونیسم را بسیار مورد مطالعه قرار داده اند و به مطالعه آن ادامه خواهند داد و تلاش می کنند تا با دقت بیشتری تمام پیچیدگی های خارق العاده وقایع آن را بیان کنند. اما از منظر مدنی و فرهنگی، 9 نوامبر جشنی با اهمیت اولیه برای اروپا باقی خواهد ماند: لحظه ای که در آن سوء تفاهم غم انگیزی به نام آن به پایان می رسد که برای دهه ها، این قاره تقسیم شده و نیمه شرقی آن خفه شده است. استبداد این آگاهی امروزه، در مواجهه با تجدید نوستالژی تهاجمی برای امپراتوری شوروی و تهدیدهای جدید برای صلح در اروپا، بیشتر مرتبط است.

فروپاشی دیوار برلین نشان دهنده شکست قطعی آرمانشهر انقلابی است. و این فقط می تواند جشنی از لیبرال دموکراسی ما باشد. یک نظم سیاسی و اجتماعی ناقص، پر از تضادها، که هر روز نیاز به ابداع و بازسازی دارد. و با این حال، تنها نظم سیاسی و اجتماعی است که می تواند تضمین های معقولی بدهد که انسانیت، عدالت، آزادی، حقیقت هرگز تابع هیچ هدف دیگری، اعم از نجیب یا حقیر نیست.

برای همه اینها، پارلمان ایتالیا "روز آزادی" را در 9 نوامبر تعیین کرد. در مورد همه اینها شما را به تأمل و بحث دعوت می کنم.»

این همان چیزی است که در نامه ای خطاب به مدارس ایتالیا توسط جوزپه والدیتارا، وزیر آموزش و پرورش و شایستگی به مناسبت روز آزادی که به مناسبت سالگرد تخریب دیوار برلین تأسیس شده است، می خوانیم.

نامه وزیر والدیتارا به دانشجویان برای روز آزادی