نیروهای دفاعی اسرائیل در حساب توئیتر خود اعلام کردند که از نسخه اسرائیلی F-35 ، ملقب به "Adir" ، در مأموریت های عملیاتی استفاده شده است.
در این توییت به نقل از ژنرال آمیکام نورکین رئیس نیروی هوایی اسرائیل آمده است: "هواپیماهای Adir از قبل عملیاتی هستند و با مأموریت های عملیاتی در حال پرواز هستند." "ما اولین کسانی در جهان هستیم که از F-35 در فعالیتهای عملیاتی استفاده می کنیم".
بر اساس اعلامیه هاآرتص ، نورکین گفت که نیروی هوایی اسرائیل در دو حمله اخیر به سوریه از F-35 استفاده کرده است.
استفاده از F-35 در جنگ یک نقطه عطف مهم برای هواپیمایی است که از اوایل دهه 90 در حال توسعه است. این برنامه نه تنها به دلیل افزایش بیش از حد هزینه ها و تأخیرها ، بلکه به دلیل حملات مداوم منتقدانی که توانایی های جنگی این جت را زیر سوال می بردند ، دچار مشکل شد.
اولین رزمی همچنین می تواند نویدبخش خریدهای جنگنده های نسل پنجم در آینده باشد. اسرائیل پیش از این 50 فروند هواپیمای Adir F-35 سفارش داده است. با این حال ، پارلمان وی سال گذشته از وزارت دفاع خواست تا تجزیه و تحلیل گزینه ها را قبل از حرکت با دستورات بیشتر ، که می تواند 25-50 جت دیگر به IAF اضافه کند ، انجام دهد.
این اعلامیه اسرائیل در سال گذشته یک مرحله مهم دیگر را نشان داد ، هنگامی که سپاه تفنگداران ایالات متحده نسخه پرواز و فرود عمودی خود ، F-35B را در پایگاه هوایی Marine Corps Iwakuni در ژاپن مستقر کرد. اولین استقرار دائمی هوا برای ایالات متحده.
تصمیم اسرائیل برای استقرار ADIR خود در سوریه می تواند ناشی از سرنگونی IAF F-16 در فوریه گذشته باشد ، که برخی از کارشناسان را به فکر فرو برد که چرا IAF از جت F35 با عملکرد بهتر علیه پدافند هوایی موثر سوریه.
نیروی هوایی ایالات متحده قصد دارد از این الگو پیروی کند. پیش بینی می شود F-35A از اوایل سال 2020 در اروپا مستقر شود. مقصد این هواپیماها برای پایگاه نیروی هوایی سلطنتی در لاکنهیت انگلیس است.
F اسرائیل 35 کاملا متفاوت از دیگران است
از سال 2015 لاکهید مارتین برای رفع نیاز خاصی از وزارت دفاع اسرائیل تلاش کرده است: برد اف -35 را حداقل 30 درصد افزایش دهد. F-35 اسرائیلی بدون شک با سیستم های پیشرفته و در میان آنها ، برد بیشتر مشخص می شود. IAF تانکهای اضافی خاصی را درخواست کرد تا بر مشخصات جنگنده و خصوصیات مخفی کاری آن تأثیر نگذارد. اسرائیل می خواست برد JSF را افزایش دهد تا سوخت گیری در پرواز را در مأموریت های دوربرد کاهش دهد. برد فعلی F-35 تقریباً 1150 کیلومتر است. F-35 اسرائیلی با 30٪ افزایش در "برد پرواز" خود می تواند اهداف ایران را هدف قرار دهد. با این حال ، حتی با این ظرفیت افزایش یافته ، با توجه به اینکه اهداف ایرانی در حداقل فاصله 1000 کیلومتری هستند ، جنگنده همیشه به سوخت سوخت نیاز دارد. در هر صورت ، اسرائیل توانایی تغییر شدید F-35 را دارد و همچنین سلول خود را مختل می کند. در حالت ایده آل ، هرگونه تغییر در طراحی یا نرم افزار هواپیما باید پس از امضای توافق نامه اجماع بین طرفین انجام شود. تل آویو پس از مذاکرات طولانی و طاقت فرسا ، مجاز به اجرای (طبق روال مستقر) سخت افزارهای بومی و سیستم های مختلف جنگ الکترونیکی بود. ماهیت دقیق تغییرات (خارجی و داخلی) روشن نیست ، اما برخی از اینها باید بر کد منبع گرانبها تأثیر گذاشته باشند ، که توسط ایالات متحده آمریکا با حسادت محافظت می شود. در این راستا ، اسرائیل می توانست ویژگی های جدید را بدون نیاز به کمک ایالات متحده اجرا کند ، استثنائی که هرگز برای شرکای دیگر مجاز نبود.