ایتالیا لیبی را در سال 2011 از دست داد ، زمانی که قذافی به زور به دست سارکوزی برکنار شد. فرانسه هرگز ارتباط ما ، خط ممتاز ما در لیبی را هضم نکرده است. آخرین فشار برای ایتالیا امضای معاهده ترکی-لیبی در مناطق قضایی مدیترانه در 27 نوامبر است ، که سراج آن را لازم الاجرا در 8 دسامبر سال گذشته اعلام کرد. ترکیه و لیبی به این ترتیب ششصد و چند کیلومتر دیگر مدیترانه را که سواحل بدروم و مرمره ترکیه را از سواحل درنیا و توبروک لیبی جدا می کند ، به یک منطقه اقتصادی انحصاری تبدیل کرده اند ، بدون توجه به حضور کرت و جزایر یونانی دودکانیز.
این توافقنامه حقوق تقریباً انحصاری ترکیه را در مورد جستجوی گاز و نفت اعطا می کند و امتیازات دریایی انی را با خطر جدی مواجه می کند. و تهدید به لیبی متوقف نمی شود. این توافق همچنین غیرمستقیم جستجوی انی در آبهای قبرس را به خطر می اندازد ، و در نتیجه ساخت احتمالی خطوط لوله گاز را برای انتقال گاز از میدان های جدید به اروپا مسدود می کند. علاوه بر چاه بزرگ Zohr ، کشف شده توسط انی در مقابل مصر ، و افرودیت ، لویاتان و تامار در حال حاضر در آبهای قبرس و اسرائیل فعال هستند طبق برخی تخمین ها ، این بخش از دریای مدیترانه ذخایر گاز را برای بیش از 3 هزار 500 میلیارد متر مکعب مخفی می کند. اما برای شناسایی آنها ، ما باید با ترکیه سر و کار داشته باشیم که سالها متعهد شده است مناطق منفصره اقتصادی مورد توافق قبرس ، مصر و اسرائیل را برای تقسیم حقوق تحقیقاتی خود به چالش بکشد. حقوقی که اردوغان دوست دارد با جمهوری شمالی قبرس به اشتراک بگذارد ، کشوری ساختگی که توسط سازمان ملل به رسمیت شناخته نشده است ، در مناطقی که توسط ارتش آنکارا در سال 1974 در اشغال ارتش ایجاد شده است ، ایجاد شده است. "
از دست دادن لیبی شکست ناخوشایند سیاست خارجی ایتالیا است
به گفته Quotidiano Energia ، مبادلات بین دو کشور در معرض خطر است که در سال 2018 به 5,4 میلیارد یورو رسید ، از این میزان 88,8 درصد در بخش انرژی برای بیش از 4,1 میلیارد دلار یورو که کشور آفریقای شمالی را به پنجمین تأمین کننده شبه جزیره ما تبدیل می کند.
براساس برآوردهای اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده ، لیبی در حقیقت نهمین ذخایر بزرگ نفت جهان ، حدود 48 میلیارد بشکه را تشکیل می دهد. داده های سال 2018 Noc ، شرکت ملی نفت که کنترل تمام ذخایر کشور را در اختیار دارد ، میانگین تولید 1,107 میلیون بشکه در روز را در سال 2018 و میانگین گردش مالی 24,4 میلیارد دلار با 78 درصد افزایش در سال ثبت کرد. طبق سالانه طبق یادداشتی از همین شرکت. این بالاترین سطح تولید و درآمد از سال 2013 است ، همانطور که رئیس جمهور Noc Mustafa Sanalla به یاد می آورد.
با این حال از سال جاری ، روند کاهشی خاصی مشاهده می شود: در ژانویه ، طبق وب سایت رسمی Noc ، درآمدهای عمومی ناشی از فروش نفت و مشتقات ، علاوه بر مالیات و هزینه های دریافت شده از امتیازات ، اندکی بیشتر بود. با 1,6 میلیارد دلار ، بیش از 680 میلیون دلار در ماه گذشته (-30٪). در ماه فوریه نیز همین اتفاق می افتد: درآمد 1,26 میلیارد دلار بوده است ، بیش از 330 میلیون دلار کمتر از ماه (-21٪). "کاهش درآمدهای نفتی به شرایط نامساعد آب و هوایی که صادرات بندر Es Sider را تحت تأثیر قرار داده است ، علاوه بر محاصره اخیر شبه نظامیان مسلح و نیرو نیرو در شراره تا 4 مارس 2019" ، اعتراف می کند Noc برجسته ، از طریق سخنان رئیس جمهور سانلا ، احتمال در صورت تثبیت اوضاع ، تولید را امسال "به 1,4 میلیون بشکه" افزایش دهید. و در واقع ، طبق آژانس نوا ، تولید نفت خام در لیبی "طبق گفته خود رئیس جمهور ساناالله" در ماه آوریل "به 1,2 میلیون بشکه در روز افزایش می یابد". دومی خاطرنشان کرد: افزایش تولید دقیقاً با از سرگیری فعالیتها در مجتمع الشعراع ، در جنوب لیبی "، که" روزانه 280 هزار بشکه نفت ایستاده بود "مرتبط است.
ENI در لیبی
البته ، ایتالیا نیز به نقشی که انی در این کشور ایفا می کند ، علاقه مند است ، از سال 1959 تاکنون و همزمان با شرکت ملی Noc ، 70٪ از تولیدات ملی لیبی را نشان می دهد. آخرین آمار تولید انی در لیبی از 270-280 هزار بشکه در روز حکایت دارد ، در حالی که در سال 2017 این رکورد به 384 هزار بشکه در روز رسیده است. بدون فراموش کردن وظیفه اساسی خط لوله گرین استریم که گاز را از دو میدان بهر اسلم و وفا جمع می کند و سپس در گللا ، سیسیل قرار می گیرد.
تولید لیبی Eni "حدود 15٪ از تولید این گروه ایتالیایی را دارد. حدود یک سوم گاز طبیعی این گروه لیبی است. " همانطور که توسط گروه به رهبری مدیرعامل ، کلودیو دکالزی توضیح داده شده است ، این فعالیت در دریای مدیترانه در مقابل طرابلس و در بیابان لیبی برای یک منطقه در کل توسعه یافته و توسعه نیافته از 24.673،12.336 کیلومتر مربع (XNUMX کیلومتر مربع در ارتفاع Eni) انجام می شود. . فعالیت اکتشافی و توسعه به 6 قرارداد گروه بندی شده است. در سطح ساحل منطقه A داریم ، از جمله امتیاز قبلی کنفدراسیون 82 (علاقه انی 50٪). منطقه B ، کنسرسیون سابق 100 (Bu Attifel) و Block NC 125 (علاقه Eni 50٪). منطقه E ، با زمینه El Feel (فیل) (علاقه Eni 33,3٪). منطقه F ، با بلوک 118 (علاقه Eni 50٪)؛ و منطقه D ، با بلوك NC 169 ، به عنوان بخشي از پروژه گاز غربي ليبي (علاقه اني 50٪).
دریایی ENI در لیبی
در خارج از ساحل Eni در منطقه C با میدان نفتی Buri (علاقه Eni 50٪) و در منطقه D با Block NC 41 بخشی از پروژه گاز غربی لیبی حضور دارد. در مرحله اکتشافی ، اونی در عوض در مناطق پیمانکاری Onshore A و B و D برون مرزی عملگر است.
خط لوله GREENSTREAM
همانطور که گفته شد ، لیبی نیز گاز است. همانطور که ENI در سایت خود اشاره کرده است ، "این خط لوله ، متشکل از یک خط 520 کیلومتری ، از طریق دریای مدیترانه از طریق اتصال تصفیه خانه ملیتا در ساحل لیبی با Gela در سیسیل ، نقطه ورود به شبکه ملی خطوط لوله گاز ظرفیت خط لوله تقریباً 8 میلیارد متر مکعب در سال است. تأمین گاز طبیعی در لیبی در سال 2017 معادل 4,76 میلیارد متر مکعب بود ". انی تأیید کرد که فعالیت ها در ملیتا به طور منظم ادامه دارد. اقدامات نظامی که در اطراف منطقه انجام شد "بیش از 25 کیلومتر دورتر از ساختارهای عملیاتی و به یک پادگان قدیمی شبه نظامیان زوارا هدایت شد" ، گزارش همان شرکت ایتالیایی است که انی در یک سرمایه گذاری مشترک 50 ساله مدیریت می کند ٪ با شرکت ملی نفت لیبی (NOC) در حدود 22 کیلومتری شرق زووارا واقع شده است و از نیروگاه های تصفیه نفت و گاز تشکیل شده است.
قبل از وقوع آخرین درگیری ها در این کشور ، انی همچنین در فعالیت های اکتشافی در لیبی (تمدید شده تا سال 2019) فعال بود. همین شرکت آن را در وب سایت خود به یاد می آورد و از جمله موارد دیگر نتیجه مثبت اکتشافات "در منطقه پیمانکاری D با یک کشف گاز و میعانات جدید" واقع در نزدیکی مزارع تولیدی بوری و بهر اسلم را برجسته می کند.
ENI در لیبی از خود دفاع می کند
این کارخانه ها با هماهنگی کارمندان محلی (اغلب پیمانکاران خارجی) با هماهنگی ایتالیایی اداره و محافظت می شوند. و در جایی که انسان به آنجا نرسد امکان نظارت بر اوضاع با فناوری های جدید وجود دارد ، استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین و روبات ها که مراکز فرماندهی و کنترل را با یک تصویر همیشه کامل و واقعی از وضعیت چاه های نفت فراهم می کنند. Eni به لطف سوپر رایانه جدید خود در صدر این تحول قرار دارد HPC4، قدرتمندترین رایانه صنعتی در جهان ، به لطف تجزیه و تحلیل نسل بعدی ، تکنیک های اکتشاف تصفیه شده بیشتری را امکان پذیر می کند. اما تکنیک های جدیدی نیز برای ساده سازی روند حفاری مخزن وجود دارد. این مدل قادر به کاهش نیاز به ورودی های انسانی ، افزایش امنیت و کاهش چشمگیر هزینه ها تا 50 درصد و همچنین تأمین امنیت بیشتر در مناطق دشوار یا درگیری ها مانند لیبی است.