(توسط آندره پینتو) این خبر بسیار ضعیف است که 18 ماهیگیر سیسیلی از اول سپتامبر گذشته در بنغازی توسط محافل نزدیک به ژنرال نگهداری می شوند کالیفه هفتار. با ترک مازارا دل والو ، می توان یافت که در آبهای لیبی مشغول ماهیگیری هستند. همه افراد در دولت تصور می کردند که این یک حادثه پیش پا افتاده دیپلماتیک است که ظرف چند روز حل خواهد شد. انتظار می رفت با توجه به حمایت ایتالیا از دولت توافق ملی که توسط فائز السراج انجام می شود ، بلافاصله آزاد شوند ، به جای اینکه مستقیماً مانع ژنرال حفتر شود که شهر بنگاسی را کنترل می کند. دقیقاً همان هافتار ، پروردگار سیرنائیکا و مخالف سرسخت السراج (سرراج استعفای خود را در ماه اکتبر فعلی اعلام کرد).
در این بین مشخص نیست که ماهیگیران به اتهام حمل و نقل و قاچاق مواد مخدر در بازداشت به سر می برند یا خیر. گفته می شود پلیس لیبی برخی از مواد مخدر را در قایق های ماهیگیری پیدا کرده و افکار عمومی را نشان داده است. نسخه ای که به سختی صاحبان کشتی ایتالیایی دو قایق صیادی ایتالیایی قطب جنوب و مدینه را قانع می کند: قایق های ماهیگیری در اسکله بنغازی بدون مراقبت رها شدند ، هیچ کس آنها را چک نکرد و آنها را آنطور که باید مهر و موم نکرد.
سپس داستان مفهوم دیگری و بهانه ای به خود گرفت. محیط های نزدیک به هفتار با درخواست غیرمعمول باج ، ماهیگیران ما را از بازداشت شدگان برای تحقیقات به "گروگان های" واقعی تبدیل کرده است. لیبیایی ها خواستار آزادی چهار نفر از هموطنان خود هستند که در سال 2015 در کاتانیا دستگیر شدند ، در دادگاه Assizes و در دادگاه عالی محاکمه شدند و به 30 سال قاچاقچی مهاجر و قاتل محکوم شدند. از نظر لیبیایی بنغازی ، آنها فقط بازیکنان فوتبال جوان محسوب می شوند. این دهه بیست است جوما تارک لاآمامی ، عبدالمنصف ، مهند جاركس و عبد آرهمان عبد ال مونسیف.
در طول روزها در بندر بنغازی ، تظاهرات مردم محلی به نوبت خواستار آزادی چهار بازیکن در جستجوی فال در خارج از کشور شد. آنها گفتند که برای ثبت نام در تیم های فوتبال جوانان باید به آلمان سفر کنند.
پایان نامه ای که از ابتدای داستان توسط دادستان عمومی کاتانیا دافعه تلقی می شود کارملو زوکارو: "غیر از بازیکنان جوان. آنها فقط به دلیل اینکه قایق را فرماندهی نکردند به قتل محکوم نشدند. با این حال ، آنها باعث مرگ کسانی شدند که آنها حمل کردند ، 49 مهاجر در بند نگه داشته شدند. بگذارید خودتان به روشی بیرحمانه بمیرید. دریچه را قفل کنید تا آنها را روی عرشه پیدا نکنید. یکی از وحشیانه ترین قسمت هایی که تاکنون ثبت شده است ".
دادستان زوکارو در مورد امکان مبادله گروگان ها تصریح کرد: "فکر نمی کنم از ما س questionال شود ، اما به عنوان اپراتورهای قانونی کاملاً مخالف آن هستیم. دافعه آور خواهد بود ".
در این بین ، خانواده های 18 ماهیگیر و صاحبان دو قایق صیادی در برابر ناکارآمدی دولت ایتالیا بی تاب می شوند. لئوناردو گانسیتانو ، مالک کشتی قطب جنوب ، به شدت از این موضوع حمایت می کند: "ما فهمیدیم که فقط ترکیه و فرانسه با آن قطعه لیبی رابطه دارند. و بنابراین ما فکر کردیم که شاید بهتر باشد به جای کونته ، به ماکرون رجوع کنیم".
اعضای خانواده دریانوردان در مقابل Palazzo Montecitorio تظاهرات کردند. سپس در حین نمایش تلویزیونی جمهوری چهارم توسط نیکولا پورو ، یکی از مادران ماهیگیران تقبیح کرد: "آنها می خواهند ما را قاب بگیرند" این خانم سپس علناً "فریاد" بی عملی مسسات را زد و از اینکه خسته شده است فقط مجبور است فقط با کارمندان وزیر امور خارجه و نه مستقیم با او خسته شود.
تصادفی نیست که دیروز پس از چند روز ، بانویی که هیئت کوچکی از اعضای خانواده به همراه او به عضویت دی مایو و نخست وزیر جوزپه کونته در آمده بود ، پذیرفته شد.
همراه آنها مالک مارون نیز ، که سخنگوی درخواستهای مردم در اواخر روز و در حد تحمل شده است. رئیس منطقه در Musumeci در روزهای اخیر مداخله کرد و از دولت ملی خواست تا زمان آزادی 18 دریانورد را تسریع کند: وی گفت: "خانواده های 18 ماهیگیر وجود دارد که با اضطراب و نگرانی در انتظار فارنسینا هستند تا واقعیت را ، هرچه که باشد ، اعلام کنند. اطمینان خاطراتی که به من می دهید از اینکه چه چیز دیگری می خواهند ما را متهم کنند "