(توسط آلساندرو كاپزوئولی ، مسئول ISTAT و مدیر رصدخانه داده های مشاغل و مهارت های Aidr) باز ، به روز شده ، ساختار یافته ، قابل خواندن از ماشین و همراه با فراداده: داده های تولید شده توسط دولت های دولتی ، برای اینکه واقعاً قابل استفاده باشند ، باید حداقل این مشخصات را داشته باشند . برای دهه ها ، ما در مورد امکانات متعدد ارائه شده توسط داده ها و پیامدها ، از نظر دانش و رفاه جمعی ، ناشی از به اشتراک گذاری آنها ، شنیده ایم. با این وجود ، ارزش منسوب به داده ها در بخش خصوصی مشهود است ، اما آنقدر زیاد است که با در نظر گرفتن خدمات رایگان از همه نوع "پرداخت" می شود ، اما به نظر می رسد بخش دولتی هنوز از پتانسیل اطلاعات موجود در آن بی اطلاع است و آمادگی لازم برای آن را ندارد سیاست هایی که باید اجرا شود در واقع ، عدم آمادگی عمدتا به دلیل نوعی انسداد گرایی بوروکراتیک و رسمی است که از تعریف توافق سریع و سریع بین دولت جلوگیری می کند.
به همین دلیل ، قبل از رسیدن به مباحث فنی مربوط به همکاری در برنامه ، اشتراک اطلاعات به دلیل تفاهم نامه مانزونیان که توسط مدیران ، مدیران و روسای جمهور امضا و امضا شده است مانع می شود که در بهترین حالت ماه ها طول می کشد تا رسمی شود. در بدترین حالت ، مذاکرات با هیچ چیز پایان می یابد. حدود پانزده سال پیش یک دوره وجود داشت که صحبت در مورد به اشتراک گذاری و داده های باز مد بود: هر کسی که به بازتاب های خیالی و پیش بینی های بی پروا از هر نوع دست می زد ، حتی گاهی اوقات از کسانی که واقعا چیزی در مورد آن می دانستند پرسیده شد و دقیقاً برای به همین دلیل ، او از محافل مهم خارج شد.
سپس ، مد گذشت و سوال داده های باز کم و بیش حل شد. همچنین به دلیل قطعاً واژه ای ارتباطی ، مرموز و جذاب تر ، اصطلاح "بزرگ" ظهور کرده است که قدرت متوقف کردن روند انتشار و به اشتراک گذاری داده ها را داشت: همه چیز در برخی از تجربیات فاضل و چند پرونده متن متوقف شد که هنوز مقاومت می کنند ، قهرمانانه در صفحات یک سایت فراموش شده آویزان ، مانند زیر پیراهنی آجدار قدیمی که روی نخ های زنگ زده یک خانه متروک کشیده شده است. همانطور که اغلب اتفاق می افتد ، این قانون وجود دارد و واضح است: ماده اول CAD پیش بینی می کند که داده های باز باید:
- با مجوز یا مقررات نظارتی در دسترس است که اجازه استفاده از هر کسی را از جمله برای اهداف تجاری در قالب تفکیک شده می دهد.
- از طریق فن آوری های دیجیتال ، از جمله شبکه های مخابراتی دولتی و خصوصی ، در قالب های آزاد و همراه با فراداده های نسبی قابل دسترسی است.
- از طریق فن آوری های دیجیتال بصورت رایگان در دسترس قرار گرفته و یا با هزینه های حداکثر برای تولید مثل و انتشار آنها در دسترس قرار گرفته است (به استثنای مفاد ماده 7 فرمان تقنینی شماره 24 از 2006 ژانویه 36).
با وجود قوانین ، وضعیت واقعی بسیار متفاوت است. اولاً ، زیرا به نظر نمی رسد در PPAA بسیاری از افراد اطلاعات و چرخه زندگی آن را به طور عمیق بشناسند و قادر به اجرای استراتژی های پایدار و طولانی مدت باشند. داده های تولید شده و به اشتراک گذاشته شده توسط م institutionsسسات ، حداقل آنهایی که بخشی از سیستم آماری ملی هستند ، باید کیفیت ، کامل بودن فراداده و انطباق با استانداردهای بین المللی انتشار را تضمین کنند. برای تولید داده هایی با این ویژگی ها ، لازم است که فرآیند تولید صنعتی شود و اطمینان حاصل شود که انتشار وظیفه برخی از افراد حاضر نیست که به صورت دستی یک فایل متنی را در یکی از پرتال های مختلف وارد می کند ، بلکه نتیجه گیری یک جریان اطلاعاتی است که برای جمع آوری ، اعتبار سنجی ، بایگانی ، انتشار و احتمالاً نمایش داده می شود.
ایجاد "صنعت داده های عمومی" بسیار طاقت فرسا و طاقت فرسا است: همه گیری به طور کامل عدم آمادگی سیستم کشور ، به ویژه در شرایط اضطراری ، در ساخت یک روش جمع آوری دقیق و قابل اعتماد و یک سیستم اعتبار سنجی و به اشتراک گذاری شفاف و ساختاری را نشان داده است. . این محدودیت ها ، در شرایط عادی ، غالباً باید با روح مضاعف نهادهایی نیز سروکار داشته باشند که همزمان داده های جریان و داده های سهام را تولید می کنند. این دو فرایند تولید ، علیرغم داشتن عناصر مشترک ، با منطق بسیار متفاوتی اداره می شوند و نیاز به استفاده از روش ها و فن آوری های مختلف در مورد مراحل اعتبار سنجی ، انتشار و تجسم دارند.
داده های سهام با استفاده از تکنیک های تلفیقی پردازش می شوند و با هدف توصیف یک پدیده خاص به طور کامل جمع می شوند ، داده های جریان تکامل زمانی یک پدیده را توصیف می کنند و علاوه بر اینکه از نظر عددی سازگارتر هستند ، دارای ویژگی هایی هستند که نیاز دارند روش های درمانی و اعتبارسنجی و انتشار غیر از داده های سهام ، همچنین در رابطه با GDPR. اعتبار سنجی داده های سهام ، که عموماً به کل یک سال اشاره می کند ، مدت زیادی طول می کشد زیرا بایگانی ها باید ادغام شوند و فرایند علمی برای تضمین کیفیت آنها بسیار سنگین است: این محدودیت اجازه نمی دهد داده ها در زمان واقعی به روز شوند ، اما اجازه می دهد تا پدیده ها را با دقت زیادی توصیف کنید. اعتبار سنجی داده های جریان از روندی کاملاً متفاوت پیروی می کند ، که از طریق آن در حال حاضر امکان تضمین کیفیت یکسان داده های سهام وجود ندارد ، اما از طرف دیگر پاسخگوی نیاز روزافزون به زمینه های تحقیقاتی متعدد است.
سپس یک سوال ظریف در مورد تمایز بین داده های خلاصه و داده های دقیق وجود دارد: اولی می تواند بدون محدودیت خاصی پردازش و به اشتراک گذاشته شود ، مورد دوم ، در بیشتر موارد ، تحت مقررات مربوط به پردازش داده ها است و محدودیت های زیادی را نه تنها برای انتشار اعمال می کند همچنین به درمان و تجزیه و تحلیل توسط محققان.
با غلبه بر مانع سازمانی و روش شناختی ، که خود محدودیت قابل توجهی را نشان می دهد ، باید به پرسش سیاسی پرداخت. علیرغم اعلامیه ها و دستورالعمل های AGID (که اغلب نادیده گرفته می شوند) ، دولت های دولتی هنوز مأموریت هایی هستند که در آن جامعه منظم یسوعیان سلطنت می کنند ، یعنی اطاعت بی قید و شرط از اراده سران سلسله مراتب و انکار شواهد ، از طریق حذف انتشار از دانش ، برای هدایت فکر با دستورات دقیق دیکته شده توسط مشیت الهی ، که ، به دلایلی ، همیشه دارای ظاهری کاملاً انسانی است. این جنبه ، بایگانی م institutionsسسات را به قلعه های غیرقابل نفوذ شبیه می کند ، که توسط حصاری به نام "حریم خصوصی" محافظت می شود ، و این به طور موثر انزوای آنها را قانونی می کند.
اگرچه درست است که در سالهای اخیر همکاری بین موسسات تقویت شده است و برخی بایگانی ها ، به ویژه سهام به اشتراک گذاشته شده است ، اما این درست است که روشهای اتخاذ شده برای به اشتراک گذاری داده ها در مقایسه با ابزارهای موجود کاملاً ناکافی هستند و هنوز هم از آنها استفاده می شود روش های انتقال دستی قدیمی و ناامن (بارگذاری یا FTP). به عبارت دیگر ، هیچ حاکمیتی ملی وجود ندارد که استراتژی ها ، روش ها و زیرساخت های مشترک را تعریف کند ، روش های مستقر بیشتری وجود دارد که تکامل جهان و فناوری و مهمتر از همه نیاز به ایجاد یک صنعت داده عمومی را در نظر نمی گیرد. .
با این وجود ، ادارات دولتی دارایی های اطلاعاتی بسیار غنی دارند ، از ویژگی های افراد گرفته تا داده های اقتصادی ، از نیاز پرسنل تا بودجه ، از مهارت ها تا حرفه ها ، که از طریق آنها می توان آگاهانه تمام اصلاحات مورد نیاز کشور را انجام داد. تجدید نیرو از طریق جذب موثرتر و آگاهانه پرسنل ، تأمین شفاف و شفاف مسابقات عمومی ، ارتقا of شایستگی ، دانش و تجربه کارگران ، بهینه سازی هزینه ها و ساختارهای سازمانی از طریق "اجرای پایدار سیاست های کارگری از نظر اقتصادی ، تولیدی و زیست محیطی. تصور اصلاحاتی که یک بار دیگر ، ارزش داده ها را نادیده می گیرد و به اراده الهی الهی متوسل می شود ، اگر غیرممکن باشد دشوار است. اگر واقعاً لازم است که تسلیم این ایده شویم که نجات انسانها نتیجه سهم هر فرد در رفاه جامعه نیست ، بلکه نوعی معجزه است که توسط یکی از بسیاری از ناجیان میهن انجام شده است ، برای توده ها بسیار عزیز است ، ما همچنین می توانیم منجی را در داده ها شناسایی کنیم و نه در یک انسان مقدس بداهه که اکسیر اصلاحات کامل را توزیع می کند.