"لیبی آبزرور” جلسه ای را که در تاریخ برگزار شد مستند می کند 29 دسامبر گذشته بین مقامات داخلی رم و طرابلس. آنطور که اصلاح طلب می نویسد، در میان نمایندگان لیبی، عناصر قابل توصیه ای وجود ندارد که مدتی است از سوی سازمان ملل و دادگاه کیفری بین المللی گزارش شده باشد.
هدف از این نشست جلوگیری از حرکت از لیبی به سواحل ایتالیا به هر وسیله است.
هیئت ایتالیایی که با الترابلسی در مقر اداره روابط و همکاری در طرابلس ملاقات کرد، از مقامات وزارت کشور تشکیل شده بود.
الترابلسی وزیر لیبی پس از گفتگو با طرف ایتالیایی در مورد چشم انداز همکاری امنیتی بین لیبی و ایتالیا و تبادل دیدگاه ها و راهبردها در مورد مبارزه با پدیده مهاجرت غیرقانونی تشکیل کمیته ای برای اجرای این طرح مشترک را تایید کرد. .
وزارت کشور لیبی اعلام کرد که هیئت ایتالیایی با طرف لیبیایی برای تشکیل تیمی برای آماده سازی برگزاری نشست فنی بین دو طرف به منظور رسمی و تقویت همکاری های مشترک بر اساس توافق دوجانبه بین دو کشور به توافق رسیدند.
مصاحبه با پیانتدوسی
برای روشن شدن این موضوع که پرونده لیبی داغ است و یکی از اولویت های دولت ملونی است، مصاحبه ریپابلیکا با ماتئو پیانتدوسی، وزیر کشور، دلایل آخرین مداخلات قانونی فوری را که توسط قوه مجریه نزدیک به این کشور آغاز شده است، توضیح می دهد. پایان سال
وزیر پیانتدوسی که با Repubblica مصاحبه کرده است تأیید می کند که "نجات در دریا توسط دولت تضمین شده است. سازمانهای غیردولتی فقط بر مسیر طرابلس تمرکز میکنند و خروج را تشویق میکنند. 93 درصد از افرادی که نجات می دهند از آنجا شروع می کنند. تعجب می کنم که چرا".
با فرمان مهاجرتی که به تازگی توسط شورای وزیران تصویب شده است، ماتئو پیانتدوسی تا سال 2023 پیش بینی شده است:دولت می خواهد سیاستی را در مورد کشورهای مبدا و ترانزیت جریان های مهاجرتی اجرا کند که می تواند منجر به تخلیه تدریجی مراکزی شود که مردم در آنجا به سر می برند.".
پیانتدوسی در مورد افزایش ترسناک مرگ و میر در دریا پس از فرمان جدید گفت: "همانطور که داده ها نشان می دهد، نجات در مدیترانه بیش از هر چیز توسط Guardia di Finanza و گارد ساحلی ما انجام می شود: بیش از 43٪ از مردم در سال 2022 فرود آمدند در حالی که بقیه عمدتاً به طور مستقل وارد شدند. من استدلالی که بر اساس آن سازمانهای غیردولتی نقشی حاشیهای در آوردن مهاجران به کشور ما دارند و بعد میگویند که بدون آنها سرنوشت مهاجران در دریا میمیرند، عجیب است. غرق شدن کشتی ها و حضور در لیبی تنها در صورتی کاهش می یابد که از حرکت های نامنظم جلوگیری شود".
پذیرایی در ایتالیا "سیستم پذیرش در این منطقه در حال فروپاشی است. مناقصه ها برای ایمن سازی مکان های جدید متروک می شوند. امکان پذیرایی کافی بحث کرامت مردم است. برای من عجیب است که حساسیت جمعی در لحظه پیاده شدن متوقف می شود در حالی که توجهی به پایداری جریان های کنترل نشده ای که باعث ایجاد حاشیه می شود وجود ندارد.".
در سازمان های غیردولتی که تنها 12 درصد از کل ترافیک را حمل می کنند. "اگر مطمئناً ورود مهاجران به ایتالیا با کشتیهای سازمانهای غیردولتی بخشی از کل را تشکیل میدهد، تحلیل مربوط به فرود نشان میدهد که حضور کشتیها در مدیترانه افزایش مییابد. فعالیت سازمان های غیردولتی برای ورود از طرابلس، حدود یک سوم کل فرودها در ایتالیا، تعیین کننده است. از این مسیر مشخص، 2021 نفر در سال 27.264 وارد شدند که از این تعداد 8.665 نفر (31,78٪) از طریق کشتی های NGO ها وارد شدند. این روند در سال 2022 با 31.860 مهاجر افزایش یافت که از این تعداد 11.076 نفر با کشتی های NGO (34,76 درصد) بودند. امسال سازمان های غیردولتی در مجموع 11.892 نفر را به ایتالیا آورده اند که از این تعداد 11.076 نفر از طرابلس (93,2%) و تنها 816 نفر از مناطق دیگر (6,8%) هستند. این دادهها نشان میدهند که چگونه فعالیت کلی سازمانهای غیردولتی در آن مسیر متمرکز شده است، با یک اثر انگیزشی خروج از آن منطقه. علاوه بر این، نمیدانم چرا آرزوی نجات منحصراً در آنجا توسعه مییابد».
انتقادات به مصوبه سازمان های مردم نهاد
رئیس سابق دادگاه قانون اساسی و وزیر دادگستری سابق در دولت اول پرودی، استاد جان مری فلیک او در Avvenire از فرمان مربوط به NGOها انتقاد کرد:به نظر من یک مسیر معمولی ایتالیایی و بوروکراتیک برای جلوگیری از نجات در دریا انتخاب شده است: توسل به دستورات اداری و تحریم. مثال: به جای تخصیص نزدیکترین بندر امن، مطابق با استانداردهای ملی و بین المللی، نزدیکترین بندر "از نظر بوروکراتیک" نشان داده شده است. "کارایی اداری" معروف ما برای جلوگیری از نجات در دریا استفاده می شود.
"واضح استفلیک توضیح می دهد. که با اختصاص بنادر تخلیه بسیار دور، تقریباً به مرزهای شدید دریایی خود، میخواهیم کشتیهای بشردوستانه را برای مدت طولانی مشغول نگه داریم و از حرکت آنها در مدیترانه مرکزی برای نجات جان افراد دیگر یا - به گفته برخی - برای توافقات ظاهراً نفرتانگیز جلوگیری کنیم. با قاچاقچیان مردم.
همچنین محدودیت های غیرقابل درک وجود دارد، مانند جلوگیری از ذخیره های متعدد. اگر کشتی گروهی از افراد غرق شده را نجات دهد و در مسیر بندر پیاده شدن شانس نجات جان افراد بیشتری را داشته باشد، آیا باید دور شود؟ ما در مورد پوچ صحبت می کنیم.