اکثریت در کمترین حد خود ، همه علیه همه است ، زینگارتتی فهمیده است که اوضاع می تواند از کنترل خارج شود و از کانته می خواهد تا دولت را به یک جهش کیفی تبدیل کند و مخالفان را درگیر کند: "ما نمی توانیم فقط از آنها بخواهیم تصمیمات ما را امضا کنند ".
(توسط فرانچسکو ماترا) خیلی عجیب به نظر می رسد ، شب قبل از اینکه اکثریت فشرده اولین پیش نویس Dpcm 12 را به زمین بیندازند ، روز بعد همان اکثریت "لغزش" می کند زیرا Italia Viva از Renzi عقب کشید. برای گرفتن مستقیم میدان ماتئو رنزی: "ما از نخست وزیر خواهیم خواست تا این مصوبه را اصلاح کند ، این ماده بدون مبنای علمی است ". رهبر IV با تعطیلی سینما و تئاتر ، محدودیت در بارها و رستوران ها و درصد افزایش آموزش از راه دور موافق نیست.
بلکه در ماه رنزی صدای بزرگی می دهد: "ما فقط در مواقع اضطراری و بدون چشم انداز استراتژیک می توانیم منحنی بدهی را افزایش دهیم. از این نظر ، نه منفی ایدئولوژیک به نظر می رسد بیش از حد پوچ است ".
رنزی نیز با انتقاد داریو فرانچسچینی: "چگونه می توانید درک نکنید که مشکلات تئاتر نیستند بلکه مترو هستند؟ ". پاسخ Franceschini: "کسانی که اعتراض می کنند خطر را درک نمی کنند ".
سخت ترین برابر رنزی است آندریا اورلاندو: "من به وضوح روزهایی را به یاد می آورم که وزرا ، پس از شورای وزیران ، برای تظاهرات علیه دولت به خیابان ها می رفتند. زمان های بسیار ساده تر از اینها و در آن زمان برای دولت خوب نبود اما حتی بیشتر برای کشور ". اورلاندو به پارلمانيان احكام كمونيست كه در سال 2007 در اعتراض به مقامات اجرايي به خيابان آمده بودند ، اشاره دارد.
حکاکی از نیکولا Zingaretti، ویتوریولیک: "من بسیاری از تمایزات را از نمایندگان دولت می بینم ، از نیروهای اکثریت دارای ابتکارات سیاسی که من آنها را غیرقابل درک می دانم ، من فکر می کنم آن دسته از احزاب که عصرانه بر سر میزهای دولت می نشینند و صبح ها با توجه به تصمیمات گرفته شده در شب قبل مخالفت می کنند . ایستادن با پاها به دو جهت از نظر اخلاقی غیرقابل تحمل است ».
زینگارتتی نیز از پنتاستلاتی بسیار عصبانی است وینچنزو اسپادافورا، که نمی خواست سالن های ورزشی و با معاون وزیر را تعطیل کند پیرپائولو سیلری، که صریحاً از Dpcm انتقاد کرد.
سیلری اواخر شب در شبکه های اجتماعی وی همچنین اعلام کرد که برای انتخابات بعدی دیگر نامزد نخواهد شد:"از ابتدای تجربه سیاسی خود ، در سال 2018 ، توضیح دادم که در پایان قانونگذار به کار خود به عنوان جراح برمی گردم. این دنیای من است. من همچنان در نقش فعلی خود بهترین تلاش خود را خواهم کرد ، اما در آوریل 2023 در اتاق عمل در San Raffaele در میلان خواهم بود ، جایی که آلبرتو زانگریلو رئیس بخش بیهوشی و مراقبت های ویژه است. من به سختی به عنوان یک جراح آموزش دیدم ، من عاشق تحقیق هستم ، من عاشق تدریس هستم و در داخل دانشجو می مانم که باید همیشه یاد بگیریم. من از جنبش 5 ستاره خارج نمی شوم: به تعبیری خاص من 5 ستاره بودم حتی قبل از تولد جنبش. من همیشه دنیا را امتحان کرده ام و حتی اگر تجربه سیاسی ام تمام شود آن را ادامه خواهم داد. "
در برابر اکثریت فزاینده تقسیم شده در بیش از 10 شهر ایتالیا ، تظاهراتی علیه اقدامات Dpcm گذشته ترتیب داده شد. خونین ترین تظاهرات در تورین بود که در آن صحنه هایی از جنگ واقعی شهری را شاهد بودیم. ده ها پنجره از باشگاه های مهم "مارک" مانند گوچی شکسته شده است ، به طور طبیعی سرقت ها و غارت های واقعی انجام شده است به ضرر محل های تحت تأثیر جریان رویداد.
در این میان ، در شبکه های اجتماعی و تلویزیون ، نظرات اغلب متعارض دانشمندان ، ایمونولوژیست ها و ویروس شناسان در مورد خطر ویروس به دنبال یکدیگر می آیند ، بنابراین افراد بیشتری را به وحشت می اندازد که به اتاق های اورژانس بیمارستان های در حال فروپاشی می ریزند. به نظر من کل اوضاع از کنترل یک دولت "ضعیف" خارج شده و توسط مردم انتخاب نشده است ، یعنی افرادی که اکنون برخلاف قوانین وضع شده توسط دستگاه اجرایی Dpcm شروع به جمع آوری در خیابان ها کرده اند. وزارت کشور تکرار می کند: "ثبات اجتماعی کشور در معرض خطر است": ظاهراً درخواست تجدید نظر توسط دولت جدی گرفته نشده است و همچنان اقدامات رفاهی "یک شات" را ارائه می دهد ، و به تدریج 100 میلیارد یورو کسری بودجه را افزایش می دهد با Dpcm مختلف راه اندازی شده تا به امروز. این س arال مطرح می شود که وقتی پول تمام می شود ، اگر ویروس دوباره در بین ما ادامه یابد ، چه اتفاقی می افتد؟