کشف ساخته شده توسط Cacciamist Viest از نیروی دریایی به لطف تجهیزات پیچیده ارائه شده است
ناو مین جمع کن نیروی دریایی ویست ، هنگام بررسی فنی و نظارت بر بستر دریا در دریای تیرنه در جزیره استرومبولی ، لاشه کشتی سبک نوردی Giovanni Delle Bande Nere را در سال 1942 غرق کرد.
این لاشه هواپیما حدود 11 مایل دریایی در جنوب جزیره استرومبولی در عمق بین 1460 تا 1730 متر ، در موقعیت سازگار با وضعیت غرق شدن در 1 آوریل 1942 ، در حالی که در حال انتقال بود ، شناسایی و شناسایی شد. از مسینا تا لا اسپزیا ، برای انجام برخی تعمیرات در آرسنال که توسط ناوشکن Aviere و اژدر قایق Libra همراه بود. در طول سفر ، حدود ساعت 09.00 ، او توسط دو اژدر که توسط زیردریایی انگلیسی HMS Urge پرتاب شد ، مورد اصابت قرار گرفت. این رزمناو که به چندین قسمت تقسیم شده بود ، به سرعت غرق شد. بیشتر خدمه در این حادثه جان خود را از دست دادند.
این کشف به لطف استفاده از وسایل نقلیه زیر آب موجود در کشتی مین جمع کن ویست که قادر به انجام تحقیقات و شناسایی در ارتفاعات عمیق است ، انجام شد: وسیله نقلیه مستقل زیر آب (وسیله نقلیه زیر آب مستقل - AUV) هوگین 1000 ، از شرکت Kongsberg ، و وسیله نقلیه هدایت سیم Multipluto 03. ، از شرکت GAY Marine. ناوشکن مین با محاصره محدود منطقه جستجو بر اساس مختصات فرض شده غرق شدن ، با کشف خودروهای هوگین و کشف ارتباطات بیشتری که می تواند با غرق شدن ارتباط داشته باشد ، با استفاده از خودروی هوگین نقشه بستر دریا را تهیه کرد. پس از آن ، به لطف استفاده از مولتی پلوتو ، که همچنین امکان فیلمبرداری اولین تصاویر از کشتی را فراهم کرد ، سه مخاطب را که در هنگام غرق شدن در آن شکسته بود و هویت آن مشخص شد ، تماس ها شناسایی شد.
کشف Light Cruiser Giovanni Delle Bande Nere اثربخشی عملیاتی وسایل نقلیه زیر آب تأمین شده به نیروی دریایی را تأیید می کند که قادر به کار در ارتفاعات عمیق برای کنترل بستر دریا و زیرساخت های استراتژیک و همچنین حرفه ای بودن متخصصان فرماندهی نیروهای ارتش است. اقدامات متقابل معدن. وسایل نقلیه زیر آب یک سرمایه اساسی برای حفظ ظرفیت بالای م componentلفه مقابله با معدن با افزایش ارتفاع و امکان شناسایی و شناسایی موقعیت های خطرناک در آب های عمیق است.
در عمق
Giovanni Delle Bande Nere Light Concept، از Class Condottieri مانند Alberico da Giussano است. در کشتی سازی Castellammare di Stabia در 1928، در 1930 راه اندازی شد و در 1931 تکمیل شد.
در کنار 169,3 متر آن جابجایی 6950 تن در بار کامل بود. این نیروگاه شامل یک دیگ بخار 6 انصالدو، که توربین های 2 را برای یک اسب بخار قدرت اسب بخار 95000 به دست آورد. سرعت بالا گره های 36 بود.
این تسلیحات از توپهای 8 از توپهای 152 / 53، 6 از 100 / 47 برای دفاع ضد هوایی و ضد تهاجم و 2 از 40 / 39 استفاده شد. این کشتی همچنین با موتورهای 8 13,2 mm و 4 533 میلیمتر لوله های تورپد مجهز شده است. او همچنین به دو هواپیمای شناسایی امام Ro 43 راه یافت، که به لطف کاتاپلت نصب شده بر روی کمان، راه اندازی شد.
خدمه شامل مردان 507 بود.
در 21 مارس 1942 در جنگ دوم سرت شرکت کرد و موفق شد بدون آسیب جدی به ناو جنگی انگلیسی کلئوپاترا برخورد کند. شرایط ناگوار آب و هوایی که در طول جنگ به وجود آمد ، کشتی را مجبور کرد به مسینا برگردد تا خسارات وارده به دریا را از بین ببرد.
1 آوریل 1942 ژیوانی Delle Bande Nere از پایه Messina به La Spezia، که توسط ناوشکن Aviere و قایق Torpedo Libra همراه است، فرود آمد. در ساعت 9 صبح او توسط ارواح زیردریایی بریتانیایی که او را مورد آزار و اذیت قرار داده بود، دستگیر شد. کشتی شکست خورد، به سرعت در حال فرو ریختن و بیشترین خدمه را با آن حمل می کرد.