(توسط امانوئلا ریچیدر یک روزنامه محلی کولفرو، تواریخ شهر، مقاله ای منتشر شد:طوفان در مدارس غذاخوری با غذای ضعیف و هزینه های نامتناسب. والدینی که در حال جنگ هستند. روز دوشنبه شهردار با شرکت ASL ملاقات می کند…”
روزنامه Colleferrina مشکلی را علنی کرده است که به طور گسترده منتشر نشده است، اما ماه هاست که توسط کادر آموزشی و والدین دانش آموزانی که در مدارس دولتی که در آن سرویس غذاخوری وجود دارد، شناخته شده است. شکایات متعددی از والدین نیز از طریق Pec، خطاب به شهرداری و مدارس مربوطه وجود داشته است: آنها هرگز پاسخی دریافت نکردند. در همین راستا یادآور می شود: «… هر کسی حق دارد به یک اداره دولتی نامه بنویسد و پاسخی مودبانه، صریح و به موقع دریافت کند. عدم پاسخگویی در واقع به منزله تخلف از وظایف رسمی بوده و مستوجب مجازات قانونی است (ماده 328 ق.م.ا. اصلاح شده در ماده 16 قانون شماره 26 مورخ 1990 فروردین 86 و مورد تأیید رویه قضایی ex multis. دادگاه کیفری، بخش ششم، 4 اکتبر 2001، شماره 41645)".
توصیفات والدین
"با وجود تناوب بین دو شرکت خصوصیبرخی از والدین گزارش می دهند کیفیت خدمات غذاخوری در مقایسه با قیمت 5 یورو برای هر وعده غذایی درخواستی، هرگز کافی نبوده است، فاقد کیفیت و کمیت است. ما می خواهیم در مورد منشاء و کیفیت غذایی که برای فرزندانمان سرو می شود روشن باشیم. و مهمتر از همه نحوه نگهداری، محل پخت و حمل و نقل آن.
"برخی از معلمان به صورت سطحی و بدون هیچ حق قانونی دانش آموزان را از مصرف غذای خانه منع کرده اند. مادری می گوید
آیا سرویس غذاخوری اجباری است؟
به نظر می‌رسد شاهد صحنه‌هایی از فیلمی است که فیلمنامه‌اش بد نوشته شده است یا کسی که برای نوشتن آن گماشته شده، احکام و فقهی را که در این زمینه روشن و ضایع است، نمی‌داند. سعی می کنیم شفاف سازی کنیم.
آیا سرویس غذاخوری در مدارس اجباری است؟ آیا می توان خانواده ها را مجبور کرد که فرزندان خود را برای صرف غذا در ظهر با همکلاسی های خود رها کنند؟ اگر یکی از والدین چاره ای نداشته باشد، اگر اجازه نداشته باشد راه حل دیگری برای ناهار پیدا کند، آیا پرداخت هزینه غذاخوری مدرسه اجباری است؟ یا اینکه در یافتن راه حل میانی آزاد هستید، مثلاً فرزندتان را با ناهار خانگی به مدرسه بفرستید؟ مطالعه عمیق انجام شده در مورد بسیار جالب است laleggepertutti.it da کارلوس آریا گارسیا.
اخیراً احکام متناقضی در مورد اختیار مدرسه برای الزام خدمت به خانواده وجود دارد. بخش‌های متحد کاساسیشن خود را به گونه‌ای بیان کردند و متعاقباً TAR لاتزیو به گونه‌ای دیگر.
اول از همه باید گفت که هیچ قانونی وجود ندارد که خانواده را ملزم به ثبت نام فرزند خود در غذاخوری مدرسه کند. بنابراین، الف است خدمات اختیاری که والدین می توانند به آن ملحق شوند زیرا هیچ جایگزینی برای تغذیه کودک در ظهر ندارند یا نمی توانند به آن ملحق شوند زیرا به عنوان مثال ناهار کودک توسط پدربزرگ و مادربزرگ یا والدینی که کار نمی کنند یا در کار هوشمند هستند مراقبت می کنند.
با این اوصاف، ممکن است اتفاق بیفتد که خانواده ای ظهرها جای پایی برای غذا دادن به فرزند خود نداشته باشد، مثلاً به این دلیل که والدین دور از خانه کار می کنند و وقت ندارند برای ناهار برگردند، زیرا پدربزرگ و مادربزرگ آنجا نیستند یا هستند. در شرایط جسمانی برای مراقبت از نوه ها نیست. بنابراین، پدر و مادر در موقعیتی قرار می‌گیرند که مجبورند فرزندشان را در مدرسه رها کنند مکث زودهنگام. اما گفته می شود که از نظر اقتصادی می توانند آن را تامین کنند.
آن راه حل میانی وجود داشت که همین الان به آن اشاره شد: امکان دادن غذا در ظرفی به کودک هنگام خروج از خانه صبح تا ظهر در مدرسه مصرف کند. ممکن است؟ آیا کودک می تواند ناهار خود را از خانه به مدرسه بیاورد؟
در سال 2019، یک حکم از بخش‌های متحد دادگاه - کاس. SS.UU. ارسال شد. نه 20504/2019 - کاملاً آن را حذف کرده بود. این حق، طبق نظر دیوان عالی، زمانی وجود ندارد که مدرسه آن را فراهم کند سرویس کافه تریا. داوران توضیح می دهند:یک حق کامل و بدون قید و شرط ذهنی برای خوداندیشی فردی، در ساعات غذاخوری و در محل مدرسه، نمی تواند به نفع دانش آموزان دبستانی و متوسطه اول تنظیم شود."، تا وقتی که "نادرست خواهد بود دخالت خصوصی در مدیریت خدماتی که طبق سازماندهی شده توسط مدیریت مدرسه، کارکنان آموزشی را ملزم به نظارت بر دانش آموزانی که ناهار را همراه با غذای خانگی می خورند، ندارد.». این جمله همچنین می‌گوید که بچه‌ها باید سر میز غذا بخورند، زیرا همان جایی است که غذا درست می‌شود.آآموزش تغذیه'.
با این حال، یک سال بعد، دادگاه اداری منطقه ای لاتزیو وضعیت را تغییر داد و درخواست تجدید نظر گروهی از والدین را پذیرفت که - همانطور که توسط دادگاه تعیین شده - منع شدند. بچه ها را با ناهار خانگی به مدرسه بفرستید. طبق حکم قضات اداری - تار لاتزیو فرستاد. نه 1576/2020 - تحمیل استفاده از غذاخوری مدرسه، به دلیل اینکه یک خدمات عمومی محلی ضروری و ضروری برای زندگی جامعه نیست، قانونی نیست. بلکه - به Tar اشاره می کند - به عنوان یک سرویس پیکربندی شده است.به درخواست فردی، همانطور که قانون نیز تصویب کرده است - مصوبه وزیر 31.12.1983: «برای خدمات عمومی بر اساس تقاضای فردی - در حکم وزیری سال 1983 آمده است - باید به عنوان کلیه فعالیتهایی که مستقیماً توسط مؤسسه مدیریت می شوند، که توسط تعهدات سازمانی انجام نمی شوند، به درخواست کاربر استفاده می شوند و توسط قوانین ملی یا منطقه ای آزاد اعلام نشده اند، باید درک شوند.'.
در خاتمه، و به گفته دادگاه اداری منطقه ای لاتزیو، کودکان می توانند غذاهایی را که از خانه در مدرسه و غذاخوری آورده می شود مصرف کنند، مشروط بر اینکه - و این چیزی جز جزئیات است - آن را با همکلاسی های خود به اشتراک نگذارند و مخلوط نباشد. با وعده های غذایی ارائه شده توسط سرویس مدرسه.
همانطور که در بخشنامه ای که در بالا گزارش شد دیدیم، سرویس غذاخوری مدرسه شامل مواردی است که به درخواست کاربر ارائه شده است و طبق قوانین ملی یا منطقه ای آزاد اعلام نشده است. یعنی این سرویس هزینه دارد و کسانی که تصمیم دارند از آن استفاده کنند او باید پرداخت کند.
با این حال، اگر خانواده ای قادر به پرداخت هزینه های غذاخوری نباشد و این امکان را نداشته باشد که فرزندش خارج از مدرسه غذا بخورد، چه اتفاقی می افتد؟ ما به تازگی یکی از راه حل ها را دیدیم: کودک می تواند از خانه غذا بیاورید. اگر این اتفاق نیفتد و پرداخت انجام نمی شودمدرسه باید نسبت به بازپرداخت مبالغ اقدام کند و تعهد والدین به پرداخت را یادآوری کند، به خصوص در صورت مواجهه با فراموشی یا عدم تمایل به باز کردن کیف پول و نه مشکلات اقتصادی خانواده.
بینش
TAR لاتزیو بخش رم III bis، 13 دسامبر 2019، n. 14368
تصمیم برای ممنوعیت مصرف مواد غذایی که از خانه آورده می شود (از طریق ممنوعیت ابزاری و پیش بینی شده دانش آموزانی که قصد صرف ناهار با مواد غذایی غیر از غذاخوری های مدرسه را در محل مدرسه دارند) توانایی طبیعی فرد را در ارتباط با او محدود می کند. آزادی شخصی و در صورت صغیر بودن خانواده از طریق والدین، یعنی انتخاب غذا: انتخابی که - مگر اینکه دلایل مشخص و متناسبی برای ایمنی یا زینت مختلف وجود داشته باشد - طبیعتاً و اصولاً آزاد است و بیان می شود. چه در داخل خانه و چه در خارج از آنها: در مکان های دیگران، در مکان های باز برای عموم، در مکان های عمومی.
بنابراین، دانش آموزانی که علاقه ای به استفاده از سرویس غذاخوری ندارند، باید حق حضور در زمان غذاخوری را داشته باشند، بدون اینکه مجبور به ترک محل مدرسه در زمان درسی کامل شوند.
وعده‌های غذایی آماده‌شده در خانه، مانند میان‌وعده‌های صبحگاهی، توسعه‌ای از فعالیت‌های آماده‌سازی غذای خانواده خودگردان است، بدون دخالت اشخاص ثالث خارج از هسته خانواده. تهیه اینها فعالیتی است که مشمول تحمیل مقررات جاری در مورد بهداشت محصولات غذایی و مشاغل غذایی و کنترل های رسمی مرتبط نیست (Reg. EC n. 178/2004, EC n. 852/2004 n. 882/2004). ) مشمول اشکال مجوز بهداشتی و یا اشکالی از بررسی های بهداشتی نیست و کاملاً تحت مسئولیت والدین یا کسانی است که از اختیارات والدین استفاده می کنند ، چه از نظر تهیه و چه از نظر نگهداری و حمل غذا به مدرسه.
تنها صلاحیت مدیر و کادر آموزشی آن است که از طریق نظارت بر خردسالان با هدف اجتناب از مبادله غذا می گذرد، دقیقاً همان وظیفه ای که احتمالاً باید در تعطیلات صبح نیز انجام دهند.