(توسط آندره پینتو) چند ماه پیش ، قبل از اینکه ویروس تمام بشریت ، زندگی ، رفتارها و قطعیت های آن را تسخیر کند ، سازمان بهداشت جهانی گزارشی از سیستم بهداشتی در آفریقا تهیه کرده بود که از آن بوجود آمده است. یک وضعیت تلفیقی و متأسفانه شناخته شده از زوال نگران کننده. به طور خاص ، گزارش تأکید کرد که ویروس HIV / AIDS همچنان ویرانگر آفریقا است ، جایی که 11٪ از جمعیت جهان زندگی می کنند اما 60٪ از افراد HIV مثبت ، بیش از 90٪ از تخمین زده شده 300-500 میلیون مورد مالاریا. در جهان هر ساله آفریقایی ها را تحت تأثیر قرار می دهند ، از 20 کشور با بالاترین میزان مرگ و میر مادران در جهان ، 19 کشور در آفریقا هستند. این منطقه همچنین دارای رکورد جهانی غم انگیز مرگ و میر نوزادان است.
در عوض ، یکی دیگر از گزارش های WHO ، این روزها به جای آن اعلام می کند که Covid-19 کاملاً بین مشکلات قاره آفریقا وارد شده است و بیمارانی که تأیید شده اند ، در حال حاضر بیش از صد هزار نفر هستند.
اما خواندن صحیح این گزارش اخیر نباید توجه خوانندگان را به تعداد افراد آلوده بلکه به موارد کشف شده معطوف کند.
در حقیقت ، در قاره ای که قربانیان جنگ های اخاذی در حال انجام ، گرسنگی ، بیماری های تاریخی را در بر می گیرد و فاقد سیستم های ارتباطی مناسب یا ساختارهای اجتماعی کارآمد است که به شما امکان می دهد هر موقعیتی تحت کنترل داشته باشید ، باید منطقی فکر می کنم که داده های اشاره شده به کووید 19 در آفریقا باید تا درجه نهم تقویت شوند.
صد هزار نفر از بیماران مبتلا به کووید 19 در آفریقا احتمالاً نوک کوه یخی هستند که اگرچه نگران قاره آفریقا هستند ، اما ناگزیر به نتیجه خواهد رسید تا قاره ما و برعکس بر ایتالیا نیز تأثیر بگذارد.
این دولت ، در روزهای اخیر ، بار دیگر توجه شجاعانه ای به مهاجران نشان داده است. که نگرشی مذموم نخواهد بود. در واقع اگر کلمه خوش آمد گویی در مورد حواشی محدودی از جمعیت که از جنگ فرار می کنند و برای مدتی اقامت موقت در آستان ما هستند ، می تواند معنی کافی داشته باشد. در آن مرحله همبستگی یک ضرورت است. اما در برابر صدها هزار نفری که در سراسر قاره جهان حرکت می کنند تا با کمک سازمان های غیردولتی یا وسایل نقلیه موقت به سواحل کشورمان برسند ، تنها می توان تصویب کرد که دیگر بحث استقبال از پناهندگان و پناهندگان نیست. اما این مسئله جابجایی های برنامه ریزی شده ای از انبوه جوانان آفریقایی است که بدون هیچ نظم ، بدون پشتیبانی و بدون قانون ، در یک سیستم اجتماعی اجتماعی ملی که با کار خود ، حتی خانواده های ایتالیایی و پشتیبان گیری مشکل دارد ، می توانند خود را بدون نظم ، بدون پشتیبانی و بدون قید و شرط بروند هرگز آینده ای را برای این جوانان فراهم نمی کند.
اما گرچه اکنون این حتی در مورد مادر بزرگ بعدی مادربزرگ نیز روشن است ، سیاستمداران ما تمام تلاش خود را برای مهاجران انجام می دهند همانطور که با عفو اخیر انجام داده اند و یک سوال خودجوش برای همه پیش می آید: اما آیا کسی از نظر عفونت کووید 19 که از آفریقا وارد می شود ، با مهاجرت مقابله می کند؟
ایتالیا قبلاً قله همه گیر را پشت سر گذاشته بود ، که با گردش به دور دنیا به تازگی قاره آفریقا را لمس کرده است. منطقی است که فکر کنیم آن صد هزار بیمار آفریقایی ، همانطور که در تمام مناطق جهان اتفاق افتاده است ، در حال تبدیل شدن به میلیون ها بیمار و مرده هستند که هیچ فرصتی برای ثبت نام ندارند و از آنها خبری نیست.
بنابراین ، واضح و معقول است که فکر کنیم که انبوه جوانان آفریقایی که به ایتالیا در حال انتقال به ایتالیا هستند ، تحت تأثیر این ویروس قرار گرفته است ، مانند کل بشریت.
پس چرا دولت جریان های مهاجرتی را اصلاح و متوقف نمی کند؟ چرا خطر باز شدن شیوع های جدید را به خطر می اندازید؟ چرا مسئولیت مراقبت های ناپایدار را که به جای آن باید روی کشورهای مبدأ این مهاجران قرار بگیرد ، بر دوش دارید ، چرا دوباره جمعیت ایتالیا را در معرض خطر قرار دهید؟ در یک سوال: چرا دولت ، با روبرو شدن با هزاران مهاجر که روزانه در سواحل ما فرود می آیند ، با توضیح آنچه برای جلوگیری از آوردن هزاران فرد آلوده از آفریقا به ایتالیا انجام می دهد ، در پارلمان پاسخ نمی دهد؟