«من از برخی از همکاران قبل از خودم شنیدم - سالوینی در کنفرانس با آرامش توضیح می دهد - می گویند ما به مهاجرت احتیاج داریم زیرا جمعیت اروپا در حال پیر شدن است ، من دیدگاه کاملاً دیگری دارم. من فکر می کنم که من در دولت هستم و توسط شهروندانم حقوق می گیرم تا ببینم جوانان به فرزندی که چند سال پیش انجام داده اند برگردند و بهترین جوانان آفریقایی را برکنار نکنم و جایگزین اروپایی هایی نشوم که به دلایل اقتصادی دیگر بچه ندارند. آنها دو دیدگاه کاملاً متفاوت هستند. شاید در لوکزامبورگ آنها این نیاز را داشته باشند ، در ایتالیا این نیاز را داریم که فرزندان نداشته باشیم تا برده های جدید نداشته باشیم تا بچه هایی را که دیگر نداریم جایگزین کنیم'.
این سخنان وزیر کشور ایتالیا ماتئو سالوینی است که وزیر امور خارجه لوکزامبورگ ، ژان آسلبورن را در جریان کنفرانسی در وین در مورد مهاجرت که میکروفون ساخت شعر به سالوینی را به دست گرفت ، عصبانی کرد: "bla، bla ، بلا… ». "من با آرامش به دیدگاه شما پاسخ می دهم که نظر من نیست. من حرف من را قطع نکرده ام ، شما اجازه می دهید من کار را تمام کنم »، سالوینی می گوید. اما آسلبورن صبر خود را از دست می دهد ، تصور می کند که می تواند به ایتالیا درس بخواند و فریب می دهد: "در لوکزامبورگ، عزیز، ما هزاران ایتالیایی داشتیم که با ما مهاجرین کار می کردند تا شما در ایتالیا پولی برای فرزندان خود داشته باشید. " و سپس او با بیان رنگارنگ نتیجه می کند: "مرده، alors'.
سالوینی ، با اشاره به وزیر امور خارجه لوکزامبورگ ، "ابتذال" بود ، لوکزامبورگ یک پناهگاه مالیاتی است و ادعا می کند که به ایتالیا درس می دهد ".
بعداً در مهمانی لیگ در پائولو ، "اما یک فرد عادی تر برای وزیر شدن در لوکزامبورگ آیا آنها ندارند؟ او حتی شروع به فریاد زدن کرد: گه! ». "اگر همکار لوکزامبورگی از همه مهاجران کشورش بخواهد ، می توانیم هزاران نفر برای او بفرستیم. وقتی می شنوم مهاجرانی که اکنون به ایتالیا می رسند و پس از آن کثیف می شوند و آشفته می شوند ، مانند پدربزرگ و مادربزرگ ما هستند که در سال های گذشته به دنیا مهاجرت کرده اند ، عصبانی می شوم. وقتی می شنوم که به فرزندان ما فرزندی نیاز ندارند ، من عصبانی می شوم ». از لوکزامبورگ تا مجارستان ، هنوز رئیس لیگ شمالی است اما این بار در کنفرانس مطبوعاتی در وین با معاون نخست وزیر اتریش ، استراچ ، من متقاعد شده ام که پس از چند ماه ، ما در شرکت ویکتور اوربان ، اروپا را اداره خواهیم کرد. "