نخست وزیر ایتالیا جوزپه کونته با رئیس جمهور ال سراج در طرابلس دیدار کرد و پس از وی رئیس شورای عالی دولت ، خالد المشری ، دیدار کرد. سپس نخست وزیر ایتالیا در بنغازی با ژنرال خلیفه حفتر دیدار کرد. مأموریتی که از طریق آن ، با کار دیپلماسی و اطلاعاتی ، برنامه پیشنهادی با کنفرانس بین المللی پالرمو ، در 12 و 13 نوامبر گذشته ، انجام شد. در مرکز گفتگوها موضوعی است که قبلاً نیز با غامام سلام ، نماینده سازمان ملل متحد ، در مورد ثبات لیبی صحبت کرده است.
جوزپه کونته در طی مصاحبه با Al Serraj ، به گفته منابع از Palazzo Chigi ، نخست وزیر امیدوار است که سال 2019 می تواند "نقطه عطف" لیبی باشد: "ما نمی خواهیم درباره سرنوشت مردم لیبی تصمیم بگیریم ، اما سرنوشت آنها به عنوان یک کشور سرنوشت ساز است و این دلیل ملاقات ما در ماه نوامبر در پالرمو است و من امروز اینجا هستم: نگرانی ایتالیا برای ارائه یک پیشنهاد کمک کنید تا بتوانید راهی برای صلح و ثبات پیدا کنید".
نخست وزیر ایتالیا اطمینان داده است که وی در حال حاضر با سایر مخاطبان لیبی ارتباط خود را با این پیام حمایت کننده ارائه خواهد کرد.
سپس جوزپه كنته به هفتار در بنگاسي رفت. وی بار دیگر تأكید كرد كه "راه ثبات توافق سیاسی باقی می ماند" در دیدار طولانی با خلیفه حفتر ، نخست وزیر ایتالیا بار دیگر تأكید كرد كه راه رسیدن به راه حل پایدار برای لیبی همچنان یک توافق سیاسی است. سپس کونته عازم توبروق شد تا با رئیس مجلس نمایندگان آگیلا صالح دیدار کند.
تغییر مسیر در ایتالیا با نیرومند Cyrenaica ، ژنرال خلیفه هفتار. یک ماموریت مخفی تا دیروز که توسط Farnesina و Aise (سرویس های اطلاعاتی ایتالیا) سازمان یافته بود.
نخست وزیر ایتالیا ، قبل از عزیمت ، قبلاً با غسام سالامه ، نماینده سازمان ملل در لیبی مصاحبه ای داشت که در آن مجدداً تأکید شد که کار ایتالیا بخشی از مسیر سازمان ملل به سمت تثبیت لیبی است. ایتالیا در لیبی بسیار فعال است (با حمایت ایالات متحده و روسیه) و این امر با انتصاب اخیر سفیر در طرابلس ، جوزپه ماریا بوچینو گریمالدی ، و همچنین با افتتاح کنسولگری در بنغازی نشان داده می شود.
Conte con Serraj مطمئناً گفته است كه ایتالیا ، بر خلاف فرانسه ، نه تنها نخست وزیری و دولت توافق ملی (GNA) را رسماً به رسمیت شناخته است ، بلكه به طور مشخص از فرآیند آرام سازی با تحویل داروها نیز حمایت كرده است. مناطق مختلف و با اهدای تجهیزات و آموزش از گارد ساحلی لیبی ، از طریق مأموریت Eunavfor Med-Op. Sophia.
نکته دیگری که روی میز قرار گرفت تقویت نهادهایی است که هم طرابلس و هم بنغازی مشترک دارند. هفتار ، طبق جلسه ای که در 6 دسامبر گذشته در پالازو چیگی برگزار شد ، می خواهد در برنامه وحدت نیروهای مسلح لیبی و تبدیل شدن به فرمانده کل این کشور ، از حمایت دولت ایتالیا برخوردار باشد. شرطی که هفتار با حمایت از سراج به عنوان نخست وزیر در مرحله گذار به سمت انتخابات که طبق نقشه راه سالامه ، باید تا ژوئن 2019 برگزار شود ، در پالرمو نیز قرار داده است. كنفرانس عمومی برای آماده سازی مرحله انتخاباتی برای ژانویه 2019 برنامه ریزی شده است.
ایتالیا مجبور به تغییر مسیر شد و همچنین ژنرال کالیفا هفتار را نیز شامل این اعتقاد کرد که برای پیشرفت چشمگیر در روند پیچیده ثبات لیبی و مقابله با مشکل مرزهای خارجی ، لازم است که بر روی مردی تمرکز کنیم که کنترل خاک را به بهترین شکل تضمین می کند ، به ویژه در آن قسمت از لیبی (فزان) که منافع ایتالیا بیشترین توجه را دارد ، در مورد گیاهان نفتی (ENI) و مبارزه با قاچاقچیان انسان.
حفتار در مورد 40 هزار مرد و حمایت از اکثریت قدرتمند قبایل در لیبی، Cyrenaica و همچنین در Tripolitania است.
گشودن ایتالیا به سمت هفتار نیز به این دلیل است که سایر بازیگران بین المللی با او رابطه مصرانه ای برقرار کرده اند ، از مصر ، امارات ، روسیه و فرانسه.
فصل دیگری که جیوواننگلی را در «هافینگتن پست» می نویسد، مسئله شرایط مهاجران بازداشت شده در لیبی، قربانیان تجاوز به باند و انواع خشونت است.
بر اساس گزارش مفصلی که در روزهای اخیر توسط سازمان ملل تنظیم و به اطلاع عموم رسیده است ، اکثریت قریب به اتفاق زنان ، از جمله خردسالان ، در اردوگاه های بازداشتی در لیبی برای مهاجران مستقر در لیبی تحت این درمان قرار می گیرند. از شکنجه ، از برده داری ، از قتل ، از اجسادی که مثل زباله انداخته می شوند صحبت می کند. سندی بر اساس داستان های دست اول جمع آوری شده بین ژانویه 2017 و 30 سپتامبر گذشته از صدای عملی 1.300 مهاجر ، که از آن بیمار لیبیایی و "وحشت غیرقابل تصور" او جان سالم به در برد و موفق به ورود به اروپا شد. گزارش - ارائه شده در ژنو و نتیجه کار مأموریت سازمان ملل در لیبی و کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل - در حقیقت با هشدار به اروپا ، که بندرها و مرزها را می بندد ، دوباره تکرار می کند که لیبی "نمی تواند یک بندرگاه امن "که در آن می توان مهاجرانی را که توسط گارد ساحلی طرابلس در دریا رهگیری شده اند ، بازگرداند. زیرا آن دسته از افرادی که به تازگی از آن تونل تاریک و وحشتناک بیرون آمده اند ، با این احتمال که مجبور به بازپس گیری مجدد آن شوند ، نزد شکنجه گران خود بازگشتند.
گزارش سازمان ملل مجموعه ای تکان دهنده از "تخلفات و سو ab استفاده ها" است که اخباری از آن در گذشته فاش شده بود و توسط طیف گسترده ای از افراد که پست های عمومی در لیبی را اشغال می کنند ، توسط گروه های مسلح ، قاچاقچیان انسان و قاچاقچیان انجام شده است. "زنان ، بزرگسالان و نوجوانان ، به طور كلی توسط گروه مورد تجاوز قرار می گیرند ، در حالی كه دیگران را تحویل می گیرند و به جاهای دیگر می برند كه در آنها خشونت دیده اند و از آنها ناراحت ، زخمی و با لباس های پاره شده برمی گردند." شاهدان همچنین از زندانیان دیگر کشته ، شکنجه شده ، شرایط غیرانسانی بازداشت ، برده داری ، استثمار و کار اجباری می گویند. و همچنین اخاذی: پول بیشتر از کسانی که قبلاً هزینه سفر را پرداخت کرده بودند ، با اعمال تهدید نسبت به عزیزانشان که گروگان گرفته شده و تهدید به شکنجه یا کشته شدن ، از اعضای خانواده اخاذی می شدند. این گزارش نشان می دهد در بازداشتگاه ها ، شرایط بد دهنی و خشونت برای کودکان تغییر نمی کند. در این سند آمده است: "تعداد بی شماری از مهاجران و پناهندگان جان خود را در اسارت ، در دست قاچاقچیان از دست دادند ، به ضرب گلوله کشته شدند ، شکنجه شدند و تا حد مرگ کشته شدند و یا به راحتی از گرسنگی و یا برای معالجه پزشکی رها شدند." "در سراسر لیبی ، اجساد ناشناخته مهاجران و پناهندگان با زخم گلوله ، علائم شکنجه و سوختگی اغلب در سطل های زباله ، بسترهای خشک رودخانه ، مزارع و صحرا کشف می شود."