اگر سال گذشته بار مالیاتی در ایتالیا به بالاترین حد خود یعنی 43,5 درصد تولید ناخالص داخلی رسید، در سال 2022، از سوی دیگر، این رقم به 43,1 درصد کاهش می یابد. به موجب این امر، تنها در 7 ژوئن (یک روز قبل از اتفاقی که در سال 2021 رخ داد) ایتالیایی ها روز مورد انتظار آزادی مالی (یا "روز آزادی مالیاتی") را جشن می گیرند.
به عبارت دیگر، پس از گذشت بیش از 5 ماه از ابتدای سال 2022 (برابر با 157 روز کاری با احتساب شنبه و یکشنبه)، متوسط مالیات دهندگان ایتالیایی برای پرداخت کلیه تعهدات مالیاتی سال (Irpef، Imu، VAT، Tari) کار خود را متوقف خواهند کرد. ، انواع مالیات های اضافی، IRAP، IRES، بیمه تامین اجتماعی و ...) و از 7 خرداد شروع به کسب درآمد برای خود و خانواده اش می کند.
آنها از دفتر مطالعات CGIA این را اعلام کردند که شرح و بسط این "مشتری" یک تمرین نظری محض است. با این حال، این تجزیه و تحلیل جالب است زیرا در مقایسه با نتایج سایر کشورهای اروپایی، این بعد را نشان می دهد که مالیات و مالیات بر مالیات دهندگان ایتالیایی چقدر وحشتناک است.
با نگاهی به سریال‌های تاریخی که تا سال 1995 بازسازی شد، "اولین روز" انتشار مالی در سال 2005 بود. در آن مناسبت، بار مالیاتی 39 درصد بود و مالیات دهندگان ایتالیایی فقط باید به 23 می (142 روز کاری) برسند. تمام مهلت های مالیاتی را از بین ببرید همانطور که در بالا گفتیم، همیشه با رعایت تقویم، «دیرترین» آن در سال 2021 ثبت شد، زیرا بار مالیاتی به رکورد تاریخی 43,5 درصد رسید و در نتیجه «روز آزادسازی مالیات» به 8 ژوئن موکول شد.
در میان بازیگران بزرگ اتحادیه اروپا، تنها فرانسه مالیات سنگین‌تری نسبت به ما دارد
از مقایسه با سایر کشورهای اروپایی نتیجه هیجان انگیزی به دست نمی آید. در سال 2020 (آخرین سالی که امکان مقایسه با کشورهای اتحادیه اروپا وجود دارد)، مالیات دهندگان ایتالیایی تا 5 ژوئن (تقریبا 157 روز کاری) برای مقامات مالیاتی کار کردند، یعنی 4 روز بیشتر از میانگین ثبت شده در کشورهای اتحادیه اروپا. منطقه یورو و 6 اگر، از طرف دیگر، مقایسه با میانگین 27 کشور تشکیل دهنده اتحادیه اروپا انجام شود.
اگر «روز آزادی مالیاتی» ایتالیایی را با رقبای اصلی اقتصادی خود مقایسه کنیم، تنها فرانسه تعداد روزهای کاری بسیار بیشتری برای پرداخت مالیات دارد (+19)، در حالی که بقیه می‌توانستند آزادی مالیات را پیشاپیش جشن بگیرند. . به عنوان مثال، در آلمان، این اتفاق 5 روز زودتر از ایتالیا، در هلند 11 و در اسپانیا 20 روز زودتر رخ داد. با فضیلت ترین کشور ایرلند است. مالیات دهندگان ایرلندی با بار مالیاتی 20,7 درصدی، تنها در 76 روز کاری تعهدات مالیاتی خود را انجام می دهند و از 16 مارس شروع به کار می کنند: 81 روز زودتر از روز آزادی مالیاتی ما.
در سال 2022، دولت تقریباً 40 میلیارد بیشتر جمع آوری خواهد کرد: این پول باید با بازگرداندن فشار مالی بازگردانده شود.
سطح رکورد بار مالیاتی به دست آمده در سال 2021 به افزایش مالیات اعمال شده در سال گذشته بر خانوارها و مشاغل مربوط نمی شود، بلکه به رشد قابل توجه ثبت شده توسط تولید ناخالص داخلی (6,6+ درصد) مربوط می شود که پس از کاهش عمودی ثبت شده در سال 2020 (-9 درصد)، به افزایش قابل توجه درآمد کمک کرد. از سوی دیگر، در سال 2022، بار مالیاتی، اگرچه رشد اقتصادی باید حدود 3 درصد باشد، قرار است 0,4 واحد درصد کاهش یابد. این نیز به لطف کاهش مالیات ها و کمک ها که توسط دولت دراگی تصمیم گرفته شده است، اتفاق می افتد. اهم اقدامات مصوب سال گذشته عبارتند از:
- اصلاحات IRPEF (-6,4 میلیارد یورو منابع)؛
- معافیت سهم 0,8 درصدی برای کارکنان با حقوق ناخالص ماهانه کمتر از 2.692 یورو (- 1,1 میلیارد یورو).
- معافیت از پرداخت IRAP به افراد (-1 میلیارد یورو).
اگر بهبود متغیرهای اصلی اقتصادی را نیز در نظر بگیریم که در روند درآمد منعکس می‌شود، طبق DEF، دولت در سال 2022 39,7 میلیارد بیشتر از سال 2021 مالیات و مشارکت دریافت خواهد کرد. ما اشاره می‌کنیم که بخشی از این افزایش درآمد قطعاً به افزایش شدید تورم نیز مربوط می شود که طبق پیش بینی ها می تواند در سال جاری نزدیک به 6 درصد باشد. بنابراین، در زمانی که خانوارها از افزایش وحشتناکی رنج می‌برند که خطر سقوط مصرف داخلی را تهدید می‌کند، مطلوب است که دولت بخشی از این درآمد اضافی را با مکانیسم‌های کشش مالی بازگرداند. اقدامی که قدرت خرید مستمری بگیران و کارمندان را تقویت می‌کند و به ویژه برای کسانی که در حال حاضر در مشکلات جدی اقتصادی قرار دارند، تسکین می‌دهد.