تعداد مهاجران سودانی بالقوه به اروپا که از مراکش عبور می کنند، به طور چشمگیری افزایش یافته است زیرا عبور از لیبی به طور فزاینده ای دشوار شده است. کویتیدیانو فرانسوی امروز آن را می نویسد لوموند که به تفصیل داستان عده ای را روایت می کند که از یک کشتی غرق شده اخیر جان سالم به در برده اند.

عصام دستش در گچ است، شانه درد دارد و سرش به آرامی بهبود می یابد. در کازابلانکا، سودانی 23 ساله به دوران نقاهت خود ادامه می دهد، یک ماه پس از تلاش برای ورود اجباری به ملیلا، منطقه ای اسپانیایی در شمال مراکش، که طی آن 27 مهاجر به گفته رباط و حداقل XNUMX مهاجر به گفته انجمن حقوق مراکش جان خود را از دست دادند. انسان ها (AMDH).

عصام تنها چند تصویر خشن از این فاجعه را حفظ کرده است. او به یاد می آورد که در حال بالا رفتن از حصار با باتوم پلیس برخورد کرد. افتاد و بیهوش شد. وقتی به هوش آمد او را سوار اتوبوس کردند و به جنوب کشور فرستادند. او از آن زمان به کازابلانکا نقل مکان کرد.

او با همراهان خود در خیابان ها سرگردان است، که در میان 1.500 مهاجری بودند که در 24 ژوئن سعی کردند وارد مالکیت اسپانیا شوند - تنها مرز زمینی، همراه با سئوتا،
اتحادیه اروپا در قاره آفریقا -. انجمن های محلی توانستند ثابت کنند که بیشتر آنها سودانی هستند.

در حالی که حضور آنها در مراکش قبلاً توجه کمی را به خود جلب کرده بود، آن روز تعداد آنها پدیده جدیدی را نشان داد: تغییر در مسیر مهاجرت این شهروندان که عموماً از دارفور و کردوفان می آیند، دو منطقه ای که از درگیری رنج می برند.

برخی نیز از جنوب سودان، کشوری که توسط جنگ داخلی ویران شده است.

"حضور سودانی ها در مراکش کاملا جدید است.، تائیدیه حسن عماریرئیس انجمن کمک به مهاجران در شرایط آسیب پذیر (AMSV)، در اوجدا (شمال شرقی).

اولین امواج از مرز الجزایر در تابستان 2021 آمد.

از نظر تاریخی، این کشور هم مرز با سودان، مسیر سودانی‌هایی بود که با عبور از مدیترانه مرکزی به ایتالیا رسیدند.، او ادعا میکند سارا پرستیانی از NGO حقوق یورومد. اما به گفته این کارشناس مهاجرت، خشونت فزاینده ای که مهاجران در خاک لیبی متحمل می شوند، آنها را مجبور کرده است که راه های دیگری را در پیش بگیرند. نقل قول "بی‌ثباتی سیاسی شدید در لیبی، با شبه‌نظامیانی که این قلمرو را کنترل می‌کنند و مهاجران برای آنها پول نقد دریافت می‌کنند، سرکوب در مراکز بازداشت، افزایش نقش گارد ساحلی لیبی، که ایتالیا کنترل مرزها و شنود در دریا را به آنها سپرده است.

بنابراین، بسیاری تصمیم گرفته‌اند که این مسیرهای انحرافی بزرگ را از طریق الجزایر و مراکش انجام دهند.

در ماه ژوئن،کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان (UNHCR) در مراکش 1350 پناهجو و پناهنده سودانی را شمارش کرد که در سال گذشته فقط 150 نفر بود. برعکس، تعداد مهاجران سودانی ورود به ایتالیابه ویژه از لیبی، در سال های اخیر کاهش یافته است.

«در سال 2018 آنها 7 درصد از ورودی ها را تشکیل می دادند. امروز آنها دیگر حتی در ده ملیت برتر ظاهر نمی شوند. سارا پرستیانی را مشاهده می کند. مثال آنها نشان می دهد که چگونه تقویت یک مرز انجام نمی شود
کاری انجام ندهید جز تغییر مسیر در این صورت، این مهاجران مجبور بودند مسیر طولانی‌تری را با خطرات بیشتر طی کنند. علاوه بر خشونت متحمل شده در کشور خود، که این حق را می دهد وضعیت پناهنده، آنها مجبورند ترانزیت را به دلیل عدم دسترسی قانونی به قلمرو اروپا تحمل کنند.

داستان وحشتناک عصام - سرکوب و خشونت در نور خورشید

عصام در سال 2018 دارفور را ترک کرد. او ابتدا عازم مصر شد، سپس از آنجا که قادر به رسیدن به اروپا نبود، به لیبی ادامه داد.

قاچاقچیانی که برای عبور از مرز در گذرگاه سلوم پول داده بود، او را به صحرا بردند، به خانه‌ای که توسط مردان مسلح محافظت می‌شد و باج می‌خواستند و او را به کار اجباری نمی‌دادند. پس از شش ماه فرار کرد و به طبرق (شمال شرقی) رفت. برای جمع آوری مقداری پس انداز، در یک مغازه جوشکاری کار پیدا کرد. یک سال بعد، او مبلغ درخواستی قاچاقچیان را برای رسیدن به ایتالیا جمع آوری کرده بود: 3.000 دینار لیبی (600 یورو) برای سفر 1.250 کیلومتری به طرابلس، 8.000 برای عبور از دریای مدیترانه.

در مسیر رسیدن به پایتخت لیبی، پیکاپ در بنی اولید، در 160 کیلومتری جنوب شرقی طرابلس توقف کرد. "این انتظار نمی رفت. در آنجا بسیار ترسیدم، دیدم آفریقایی ها به عنوان برده فروخته می شوند.، می گوید. "مرا به خانه ای بردند، از من 2.000 دینار خواستند، مرا تهدید کردند که مرا می بندند، کتک می زنند و برای خانواده ام فیلم می فرستند تا پول را بفرستند..

عصام پول می دهد و راهی ساحل می شود. یک غروب در بهار 2021 با قایق چوبی با حدود 250 مهاجر از زوآرا حرکت کنید. هنگامی که قایق توسط گارد ساحلی لیبی رهگیری می شود، ساحل لامپدوسا در معرض دید قرار می گیرد. عصام به زندان فرستاده می شود و دو ماه در آنجا می ماند.

«هر چیزی که در آنجا اتفاق می افتد غیر انسانی است. زندانیان از گرسنگی می میرند، بیماران درمان نمی شوند. ما همیشه شکست خورده ایم. او با سایر سودانی ها گروهی را برای فرار تشکیل داد. «یک روز صبح در را شکستیم. پلیس به سمت ما تیراندازی کرد، کشته شد.

پس از زندان توسط قاچاقچیان در مسیر جاده غربی قرار می گیرد. او برای عبور به الجزایر 4.000 دینار لیبی به آنها پرداخت. حدود ده روز بعد به شهر مرزی رسید مغنیایکی از اصلی ترین نقاط عزیمت مهاجران به مراکش است. عصام را به یک "گتو"، خانه ای برای مهاجران غیرقانونی می برند و در آنجا از او می خواهند 150 یورو دیگر برای عبور از
مرز. او در تلاش دوم موفق می شود.

با مرز الجزایر در یک طرف و مانع مراکش از طرف دیگر، "این مرز یک گذرگاه پیچیده است" به شرط ناشناس ماندن، یک کارگر بشردوستانه در مراکش که جریانات این منطقه را به خوبی می شناسد، تأکید می کند:مهاجران اغلب از میان کوه ها عبور می کنند. پلیس الجزایر یا مراکش می تواند آنها را دزدیده، دستگیر کند و آنها را به الجزایر بازگرداند. برخی به قاچاق مواد مخدر فراخوانده می شوند تا به عنوان قاطر خدمت کنند. در اوجدا، در سمت مراکش، این بازماندگان با رفوله سئوتا و ملیلا ملاقات می کنند. آنها سعی می کنند در خیابان زنده بمانند. برخی به کلیسای شهر پناه می برند، برخی دیگر به «خانه های یهودی نشین» برده می شوند. کجاست "میزبانی می شوند، اما باید به اصطلاح "مالیات اجتماعی" بپردازند"، ادامه منبع ما: «اگر پرداخت نکنید، بیرون نمی روید. ما همه چیز را دیده ایم، خشونت، تهدید به مرگ...». دیگران از ترس دستگیر شدن به کازابلانکا یا رباط می‌روند یا در مزارع جنگل گوروگو در نزدیکی ملیلا مستقر می‌شوند، جنگلی که سال‌ها پناهگاهی ناامن برای بسیاری از مهاجران بوده است. آنها در انتظار تلاش بعدی برای عبور از مرز اسپانیایی هستند که با سه سیم خاردار آن و به طور فزاینده ای نظامی شده است، طی سال ها عبور از آن دشوار شده است.
در کازابلانکا، عصام منتظر است تا دوباره به کار خود بازگردد. سپس جاده ملیلا یا سئوتا را طی خواهد کرد. مراکش کشوری نیست که او بتواند در آن ساکن شود. «اینجا ما در خیابان می خوابیم. نه سند داریم، نه کار، نه آینده. در کشور من جنگ است. تلاش برای رسیدن دوباره به اروپا؟ "من چاره ای ندارم"با آهی ناامید می گوید. حتی با به خطر انداختن جانش. "هر دفعه که لازم باشد تلاش خواهم کرد.»

جریان جدید مهاجران سودانی از طریق مراکش و الجزایر به اروپا