خالص بابت بدهی ، سال گذشته هزینه های عمومی کشورمان تقریباً 890 میلیارد یورو بوده است: مبلغی بیش از 4 برابر بیشتر از آنچه در 5 سال آینده با پول موجود در اختیار اتحادیه اروپا با بازیابی که به یاد می آوریم 191,5 میلیارد یورو است.
بیایید روشن باشیم: هیچ کس اهمیت و سودمندی منابع اروپا را که در سالهای آینده برای سرمایه گذاری فراخوانده می شویم ، زیر سوال نمی برد. این حرفها چیست؟ با این حال ، ما می خواهیم بحثی که در ماه های اخیر در کشور در مورد لزوم صرف خوب این منابع و به زودی همیشه استفاده از آن آغاز شده است. با توجه به اینکه فقط در سال گذشته هزینه های عمومی 890 میلیارد یورو بوده است.
هزینه ای ، عمومی که حدود 90 درصد آن جاری است و به ویژه برای تسویه حقوق کارمندان دولت ، اجازه مصرف ماشین عمومی و پرداخت مزایای اجتماعی استفاده می شود. اگر بگوییم این دفتر مطالعات CGIA است.
اکنون ، سپردن تمام انتظارات رشد ما به "موفقیت" "برنامه ملی بازیابی و تاب آوری" (PNRR) یک امر کاملاً درست و درست است. با این حال ، به همان اندازه حیاتی است که دولت دراگی همچنین توجه خود را به نحوه استفاده از این 890 میلیارد یورو در سال و فعال سازی یک سیستم نظارت دقیق و محتاطانه ، به میزان بیشتری نسبت به آنچه در حال حاضر انجام شده ، تشدید کند.
• PNRR: بسیاری از سرمایه گذاری ها ، اما سودآوری اندک
PNRR ما از 235,6 میلیارد یورو ساخته شده است که 191,5/30,6 فقره آن به صندوق بازیابی ، 13,5/235,6 مورد آن به صندوق تکمیلی و 52,6 میلیارد دیگر آن به REACT-EU تعلق می گیرد. از این 183 میلیارد ، 2026 مورد برای "پروژه های موجود" سرمایه گذاری می شود یا از قبل برنامه ریزی شده است ، در حالی که 3,6 مابقی برای تأمین اعتبار "پروژه های جدید" تأمین می شود. بنابراین ، در سال XNUMX ، رشد تولید ناخالص داخلی ، سالی که عملکرد برنامه به پایان می رسد ، باید XNUMX واحد درصد بالاتر از سناریوی رخ داده بدون تأثیر سرمایه گذاری های اضافی باشد.
پیش بینی ، مورد آخر ، که در سناریوی بهینه پیش بینی شده است ، یعنی اینکه سرمایه گذاری ها به طور موثر صرف می شوند ، شرایط پولی مساعد است و هیچ عواقب منفی بر حق بیمه ریسک حاکمیت ندارد. شرایطی که البته هیچ کس نمی تواند ما را تأیید کند ، رخ خواهد داد.
اگر ، در مقایسه با آنچه گزارش شده است ، تصویر کلی کمتر خوشبینانه باشد ، PNRR ما 2 سناریوی دیگر را فرض می کند: یک حالت متوسط با رشد 2,7 درصدی تولید ناخالص داخلی و یک کم با 1,8 درصد افزایش.
• یک اثر چند برابری از تولید ناخالص داخلی موجود
با تجزیه و تحلیل تنها سناریوی بهینه ، در مواجهه با 183 میلیارد سرمایه گذاری ، در سال 2026 تقریباً زیر 70 میلیارد افزایش تولید ناخالص داخلی خواهیم داشت و در نتیجه ضریب تولید ناخالص داخلی برابر 1,2 خواهد بود.
اگر مطالعاتی را انجام دهیم که طبق تحقیقات بانک ایتالیا ، ساخت آثار عمومی می تواند عواقب مهمی در رشد اقتصادی یک کشور داشته باشد ، در صورت چند برابر شدن عموم مردم ، از نتایج مطالعات هیجان انگیز CGIA خبر نمی دهد. هزینه برای سرمایه گذاری بین 1 تا 21 است.
درست است که 1,2 درصد پیش بینی شده توسط دولت دراگی در PNRR در محدوده مشخص شده توسط بانک ایتالیا قرار می گیرد ، اما به همان اندازه درست است که ما فقط در صورت رسیدن همه چیز در مسیر درست به این هدف خواهیم رسید. چیزی که بسیاری از ناظران شک می کنند ، با توجه به ناکارآمدی مزمن بخش عمده ای از اداره عمومی ما ، میزان بوروکراسی حاکم بر کشور ، ناتوانی تاریخی در هزینه کردن تمام بودجه های اروپا و زمان تحقق کارهای عمومی ایتالیا که تأخیرهایی را به همراه دارد. در بقیه اروپا برابر نیستند.
همچنین لازم به یادآوری است که ایتالیا از نظر پیش بینی های اقتصاد کلان از قابلیت اطمینان بالایی برخوردار نیست. داده های هیئت مالی اروپا (نهاد مشورتی مستقل کمیسیون اروپا) که در زیر گزارش می دهیم بی رحمانه است: بین سالهای 2013 و 2019 ما کشوری هستیم که بیشترین "اشتباه" را مرتکب شده است. دلیل دیگر تردید در اینکه ما قادر خواهیم بود رشد تولید ناخالص داخلی 3,6 درصدی را بدست آوریم و در نتیجه ، ضریب 1,2 داشته باشیم.
• انتظار می رود 750 کارمند جدید ، اما در یک سال ما 900 نفر از دست داده ایم
حتی در جبهه اشتغال ، اثرات PNRR به خصوص مهیج نخواهد بود. به لطف 235,6 میلیارد سرمایه گذاری ، در سال 2024-2026 اشتغال در ایتالیا 3,2 واحد درصد افزایش می یابد که به طور مطلق معادل 750 هزار کارمند است. مطمئناً یک رقم مهم ، حتی اگر باید در نظر گرفته شود که فقط در سال اول همه گیری ، 900 شغل از دست دادیم ، با وجود این واقعیت که بلوک اضافه کاری توسط قانون اعمال شده است. ما جرات نداریم فکر کنیم که چه اتفاقی خواهد افتاد ، وقتی این اقدام تقریباً قطعاً حذف شود.
• خطاهای پیش بینی تولید ناخالص داخلی: ایتالیا در اتحادیه اروپا عقب است
ایتالیا علاوه بر داشتن مخارج عمومی غالباً پر از زباله و هدر رفت ، سابقه غم انگیزی در اروپا دارد: تهیه پیش بینی های قابل اعتماد رشد اقتصادی برای ما بسیار دشوار است. در آخرین گزارش سالانه هیئت مالی اروپا ، منتشر شده در اکتبر 2020 (چهارمین گزارش سالانه) ، تحلیلی در مورد تفاوت بین رشد واقعی تولید ناخالص داخلی و پیش بینی های ارائه شده در برنامه های ثبات و همگرایی طی دوره 2013 تا 2019 ارائه شده است.
در مقایسه با کشورهای منطقه یورو ، ایتالیا مهمترین نتیجه را ارائه می دهد: در هر 7 سال مورد بررسی (2013-2019) پیش بینی رشد بالا بود. بعد از ایتالیا ، 5 کشور وجود دارد که بالاترین میزان پیش بینی در 5 سال از 7 سال را تخمین زده اند. آنها عبارتند از: بلژیک ، اسپانیا ، فرانسه ، لتونی و اسلواکی.
نتیجه ایتالیا از نظر میانگین خطای پیش بینی نیز بسیار مهم است. در این رتبه منفی ، ما بعد از اسلوونی دوم هستیم ، با میانگین تخمین سالانه خطا برابر با 1,3 درصد تولید ناخالص داخلی اسمی. این اختلاف به تاثیری در بودجه دولتهای دولتی بیش از 0,5 درصد تولید ناخالص داخلی در سال (در 7 سال حدود 60 میلیارد یورو از بودجه PA) منجر می شود.