(توسط فیلیپو مورسچی ، وکیل و رئیس رصدخانه AIDR "Digital Agrifood") چند سالی است که جامعه بین المللی و دولتهای ملی جداگانه مقررات و مشخصات فنی را برای جمع آوری به اصطلاح "داده های باز" دیکته و به روز کرده اند. یعنی داده های باز ، قابل دسترسی برای همه ، توسط دولت های دولتی یا شرکت های خصوصی در دسترس قرار گرفته است ، که می تواند برای اهداف مختلف مورد استفاده مجدد قرار گیرد.

با توجه به کد مدیریت دیجیتال ، داده های باز یا داده های باز با سه شرط همزمان مشخص می شوند: مجوز یا مقررات قانونی که اجازه می دهد از آن برای هر کسی استفاده شود. دسترسی از طریق فناوری اطلاعات و ارتباطات ، از جمله شبکه های تله ماتیک ؛ پاداش؛ امکان استفاده از برنامه های رایانه ای ، زیرا دارای فراداده نسبی هستند (ماده 1 ، پاراگراف 1 ، نامه 1-تر ، فرمان قانونی 82/2005 و روش بعدی)

آژانس دیجیتال ایتالیا همچنین ، در میان دیگران ، داده های سرزمینی ، یک عنصر دانش اساسی برای همه سیاست های مدیریت سرزمین را مدیریت می کند.

سایت AGID ، از طریق پورتال geodati.gov ، مجموعه ای از داده ها و فراداده های سرزمینی ، از نظرسنجی های ماهواره ای را ارائه می دهد. آنها بخشی از زیرساخت های ملی برای اطلاعات سرزمینی و نظارت بر محیط زیست هستند که در ایتالیا با فرمان قانونی 32/2010 ، استاندارد انتقال دستورالعمل 2007/2/EC (به اصطلاح INSPIRE) ایجاد شده است.

در مورد تولیدات کشاورزی ، علاوه بر این ، بسیاری از مناطق (از جمله ، به عنوان مثال ، منطقه لومباردی) لیست قطعات کشاورزی استان های جداگانه را در حالت "باز" ​​ارائه می دهند ، جایی که استفاده از خاک ، محصول ، سطح و وجود احتمالی قرارداد اجاره کشاورزی یا خیر.

همانطور که می بینیم ، اینها داده هایی هستند که منشاء متفاوتی دارند اما به یک پایگاه داده مشترک کمک می کنند که به دانش مویرگی قلمرو کمک می کند.

در واقع ، هرچه قلمرو بیشتری شناخته شده باشد ، اطلاعات بیشتری در مورد آن برای عموم قابل دسترس و دسترسی به هر کسی باشد ، بیشتر می توان از قلمرو دفاع و حفاظت کرد.

با این حال ، در مقیاس ملی ، ثروت عظیمی از داده ها با تقسیم بندی مشخص و تفاوت های کمی و کیفی مشخص می شود ، که تأثیر قابل توجهی بر روی روش های اداری استفاده از داده ها و ارزیابی هایی که باید به آنها داده شود ، دارد. بر. ، مقام قضایی

در فوریه گذشته ، دادگاه اداری منطقه ای کامپانیا (ناپل) با امتناع از مشارکت در ارزیابی اثرات محیطی (EIA) پروژه کارخانه کمپوست برای بخش آلی زباله های جامد شهری در شهرداری Chianche (AV) ، لغو کرد. شهرداری چیانچه در منطقه شراب Greco di Tufo DOCG واقع شده است.

دیوان ، در میان دلایل مختلفی که مبنای تصمیم خود قرار گرفت ، عدم انگیزه مقررات مورد اعتراض را تشخیص داد ، زیرا رواج حرفه کشاورزی-طبیعت گرایی منطقه ، واقع در شراب را در نظر نمی گرفت. رشد DOCG

در واقع ، این قانون محیط زیست است که در مرحله مشمول ارزیابی اثرات زیست محیطی یک اثر یا پروژه (به اصطلاح "غربالگری") ، حفاظت از سرزمین هایی با تولیدات کشاورزی با کیفیت و ویژگی خاص ، از جمله با نام منبع کنترل شده یا محافظت شده (DOC / PDO) ، با نشان جغرافیایی (IGT یا IGP) و ، به ویژه ، افرادی که دارای منبع کنترل شده و تضمین شده (DOCG) هستند. ضمیمه V قسمت دوم کد محیط زیست ، با تعیین معیارهای تأیید زیرمجموعه بودن EIA ، به صراحت از هنر یاد می کند. فرمان قانونی 228/2001 ، تحت عنوان "قوانین برای حفاظت از سرزمینهای با تولید کشاورزی با کیفیت".

دیوان یادآوری می کند که ، حتی اگر به صورت مقدماتی و خلاصه ، "غربالگری" یک تأیید است که باید از نظر فنی قابل درک باشد ، زیرا تأثیر احتمالی کار را بدون نیاز به انجام ارزیابی های اداری اختیاری که در عوض مربوط می شود ، بررسی می کند. تعادل خود کار با منافع متضاد

به طور دقیق تر ، دادگاه مشاهده می کند که تاکستان های DOCG هنوز در مجاورت مکانی که باید کارخانه در آن احداث می شد ، وجود دارد ، همانطور که "در اسناد عکاسی ثبت شده" در گزارشات فنی دولتهای مخالف قضاوت آمده است.

ارجاع به "اسناد عکاسی" به طور طبیعی بازتابی در مورد کیفیت اقدامات قضایی و قبل از اقدام اداری دارد ، اگر اساس آن به طور سیستماتیک قرار داده شده است ، به جای تولیدات مستند جزئی و به طور مرگبار ناقص ، باز داده ها به صورت عمیق و سیستماتیک جمع آوری می شوند و داده های مربوط به ویژگی (زیست محیطی ، زراعی ، منظر) مناطق دارای نام و نشان جغرافیایی را جمع آوری می کنند ، جایی که محصولاتی وجود دارد که واجد شرایط پیوند نزدیک بین محصول و سرزمین هستند.

یک وظیفه مهم و خاص از این نظر را می توان با "منطقه بندی" مکرر مناطق معتبر شراب سازی انجام داد ، با شروع کار خصوصی و عمومی که در سال 2008 توسط ARPA Veneto و کنسرسیوم ها برای حفاظت از منطقه انجام شد. فرقه های اصلی منشاء منطقه ، مثالی که بعداً توسط بسیاری دیگر دنبال شد (اخیراً ، در Valcamonica ، به ابتکار Consorzio Vini IGT della Valcamonica).

همانطور که از لحظه اول مشخص بود ، منطقه بندی ، که به عنوان مطالعه تعاملات بین انگورهایی که در یک منطقه مشخص رشد کرده اند و محدوده نسبی به منظور بهبود کیفیت تولید ، متولد شد ، دارای پیامدهای مهم زیست محیطی و چشم انداز است ، شکل آگاهی و حفاظت از مشخصات و ترکیب خاک ، منابع آب ، آب و هوا ، با هدف جلوگیری از حفاری ، تسطیح و استفاده از زمین از مناطق دیگر. گفته شده است که "نه تنها برای تولید شراب بهتر ، بلکه برای آگاهی از حکمرانی خوب در قلمرو نیز توسعه داده می شود".

به طور خلاصه ، این مسئله اختصاص زمان و منابع به مطالعه عمیق قلمرو و محیط زیست در مواردی است که کیفیت و برتری تولید محصولات کشاورزی را تعیین می کند.

ناگفته نماند که حتی نتیجه گرانبهای این فعالیت را می توان "باز" ​​کرد به این معنا و طبق روشهای پیش بینی شده در کد مدیریت دیجیتال ، به منظور کمک بهینه در حفاظت از قلمرو مناسب ، برای بازی نقش مهمی در سیستم های مدیریت زیست محیطی هر یک از واقعیت های محلی ، پایبندی به روح اصول توسعه پایدار و یک فقه است که به طور فزاینده ای پیوندهای بین حفاظت از محیط زیست و چشم انداز و دفاع از بهترین سنت های فرهنگ غذا و شراب را درک می کند. به

باز کردن داده ها و حفاظت از سرزمین با مشاغل کشاورزی