(توسط Rosangela Cesareo) لوسیا آزولینا، وزیر آموزش، اظهار داشت که آموزش از راه دور، در این بیماری همه گیر، موفقیت آمیز بوده است.
من به یک شوخی، به طنز، به تقلید کروزا از آن فکر می کنم. من اشتباه میکنم منظورش این بود او جدی است.
پس از دو ماه تعطیلی مدارس، وزیر به این نتیجه رسید که به اصطلاح DAD خیلی خوب کار می کند.
این نوع خود بزرگداشتی از یک سرویس بداهه بدون هیچ گونه آمادگی از جانب کسی، شرایط دشوار و پیچیده ای را ایجاد کرده است که مانع زندگی روزمره خانواده های ایتالیایی در قرنطینه شده است، در زندگی والدینی که مجبورند بیش از گذشته کار کنند. در کار هوشمند با بحران اقتصادی نگرانکنندهای از خانه روبرو میشوند، اما آنها همچنین باید از خانه، آشپزی، مراقبت از کودکان در هر سنی، مدیریت رایانههای شخصی و اتصالات اینترنت و پهنای باند کندی که نمیتوانند از عهده انبوه اتصالات برآیند، رسیدگی کنند.
وزیر آزولینا فرزندی ندارد، او یک وزارتخانه را اداره می کند، اما مدیریت یک خانواده در بحران چیز دیگری است. مدیریت همه چیز و هر کس در این لحظه وحشتناک شامل تعادل های بسیار ظریف و شکننده ای است که می تواند در یک لحظه شکسته شود و عواقب آن بسیار بسیار زیاد است و اصلاح آنها اصلاً ساده نیست.
یک خانه 50 متر مربعی را تصور کنید، خانواده ای با دو فرزند، اغلب سه فرزند، تنها یک کامپیوتر با اتصالات دشوار در آنجا زندگی می کنند.
بچههای دبستانی که نمیفهمند در اطرافشان چه میگذرد، که معتقدند «مدرسه تعطیل» به معنای تعطیلات است و در عوض توسط والدینشان به زور روی صندلیهایشان مینشینند و در حالی که سعی میکنند کار کنند، چشمهایشان را متمرکز میکنند. آنها به هر حرکتی ضربه می زنند و آنها را مجبور به مطالعه می کنند، مطالعه ای که زیبایی دانش را از دست می دهد. در حالی که پسر حتی کوچکتر می خواهد بازی کند، غذا بخورد، عصبانی می شود زیرا می خواهد روی تاب به پارک برود، روی سرسره و این امکان پذیر نیست.
من از وزیر می خواهم که یک روز "عادی" بابا را به صورت زنده تماشا کند. کل درس های: "می شنوی استاد؟"; "من خط ندارم!" "من اشتراک صفحه نمایش را نمی بینم!"؛ "دیگر نمی شنوم!"؛ "دوربین من مسدود شده است!" و من می توانستم پنجاه دقیقه ادامه دهم، که طول یک درس است.
متأسفانه، مدارسی هستند که در وضعیت بدتری قرار دارند، مدارسی که هرگز شروع به استفاده از وب برای آموزش دانش آموزان خود نکرده اند. این وضعیت امروز بعد از دو ماه است.
و بعد از آن چه خواهد شد؟
من این را شنیدم: سه روز نیمی از دانش آموزان به صورت فیزیکی در کلاس درس خواهند بود و نیمی دیگر به صورت آنلاین متصل می شوند، سه روز دیگر آنها با هم تعویض خواهند کرد.
Ergo: هرج و مرج در هرج و مرج. مجموع بیشتر خانواده ها به طور فزاینده ای در آشفتگی
من هنوز می خوانم که این از سلامت شما محافظت می کند. با این روش؟ و چه کسی آن را می گوید؟ کووید به کسی نگفته است که در سپتامبر چگونه رفتار خواهد کرد.
در این میان، شش ماه می گذرد، مدت زمان زیادی برای مداخله قاطع و مؤثر در سیستم ICT مدارس ایتالیا، در آماده سازی ساختمان ها، کلاس های درس، باغ ها، در مورد آموزش فناوری، برنامه ریزی باند فوق العاده برای همه، اما مهمتر از همه در مورد تحویل رایانه شخصی به همه خانواده هایی که به آن نیاز دارند.
زیرا همه بچه ها باید حق داشته باشند که مانند دیگران بدون هیچ تفاوتی درس بخوانند.
و دوباره، مدرسه باید با بچه ها صحبت کند، به آنها توضیح دهد که چه اتفاقی در حال رخ دادن است و چه اتفاقی خواهد افتاد یا می تواند رخ دهد. ما باید آنها را برای همه متغیرهای ممکن آماده کنیم و این باید توسط مدرسه انجام شود، تنها مرجعی که کودکان در این موضوع به رسمیت می شناسند.
ما باید از آینده فرزندانمان محافظت کنیم و بدون فرهنگ امکان پذیر نیست.
تا به امروز هیچ دستورالعملی وجود ندارد، مدارس همچنان در تاریکی در همراهی خانوادههای ایتالیایی به کاوش کردن ادامه میدهند.