مالیات بر ارزش افزوده، کارگران خوداشتغال، صنعتگران، مغازه داران، تاجران خرد و مشاغل آزاد که با سفارش یا صندوق ثبت نام کرده اند، ترک کرده اند. آنها دنیای کار مستقل را تشکیل می دهند، مقوله حرفه ای که بیشتر تحت تأثیر کووید قرار گرفته است. در دو سال گذشته این جمعیت از کارآفرینان خرد به طور قابل توجهی کاهش یافته است: در واقع، 321 کارگر مفقود شده اند. اگر در فوریه 2020 (ماه قبل از همه گیری) کل موجودی به 5.194.000 رسید، در دسامبر گذشته (آخرین اطلاعات موجود) به 4.873.000 واحد (-6,2 درصد) کاهش یافت. این را دفتر مطالعات CGIA که داده های اشتغال ارائه شده در روزهای اخیر توسط Istat را پردازش کرده است، گفته است.
با این حال، در این دوره همه‌گیری، روند تعداد کارمندان بهبود یافته است. همچنان در همین مدت تعداد مخاطبان 34 هزار واحد (0,2+ درصد) افزایش یافته است، البته لازم به ذکر است که افراد دارای قرارداد دائم 98 هزار واحد (0,6- درصد) کاهش داشته اند در حالی که افراد دارای استخدام مدت معین این رابطه 133 (+4,5 درصد) افزایش یافت.
با این حال، لازم به ذکر است که انقباض در تعداد کارگران خوداشتغال خیلی قبل از ظهور کووید شروع شد. در واقع، از سال 2015، حداکثر در ژوئن 2016 به دست آمد، زمانی که این کارآفرینان خرد به 5.428.000 میلیون و 4.873.000 هزار نفر رسیده بودند. متعاقباً تمایل به کاهش داشت تا اینکه به پایین ترین سطح تاریخی که در دسامبر گذشته رسیده بود: 2020 واحد رسید. همچنین لازم به ذکر است که با ظهور کووید، تعداد کارگران و کارمندان خوداشتغال در شش ماه اول سال 2021 کاهش یافت. متعاقباً، کارمندان بهبود یافتند، تا اینکه به همان سطح قبل از شروع همه‌گیری رسیدند، در حالی که از طرف دیگر، خوداشتغالی‌ها از تابستان بهبود یافتند و سپس تا پایان سال به میزان بسیار نگران‌کننده‌ای افت کردند. سال بنابراین، اگر در نیمه اول سال XNUMX بهبودی جزئی وجود داشت، پس یک روند سینوسی وجود داشت که در ماه دسامبر، تعداد افراد خوداشتغال را به پایین‌ترین سطحی که تا به حال رسیده بود، رساند.
(نمودار 1 را ببینید).
بحران همه گیر و محدودیت های متعاقب آن برای تحرک، کاهش مصرف، مالیات و افزایش هزینه اجاره بها دلایل اصلی هستند که بسیاری از شماره های مالیات بر ارزش افزوده را مجبور به تعطیلی دائمی کسب و کار کرده است. علاوه بر این، انرژی عزیز نیز در ماه های اخیر احساس شده است. قبوض برق و گاز در واقع افزایش وحشتناکی را متحمل شده است. علاوه بر این، اگر در نظر بگیریم که در 10 سال گذشته سیاست های تجاری توزیع در مقیاس بزرگ و رونق فروش آنلاین به طور فزاینده ای هدفمند و تهاجمی شده است، برای بسیاری از صنعتگران و به همان اندازه تاجران خرد راه گریزی نبوده است. تنها راه حل این بود که به طور قطعی دست به کار شوید.
برای تغییر روند، علاوه بر کاهش مالیات، راه‌اندازی مجدد مصرف و سبک‌کردن بوروکراسی، به ویژه در صنایع دستی، ارزیابی مجدد کار دستی ضروری است زیرا در 40 سال گذشته کاهش ارزش فرهنگی وحشتناکی رخ داده است. . . با اصلاحات مدرسه ای که در سال های اخیر صورت گرفته، گام های مهمی برداشته شده است، اما کافی نیست. ما باید یک انقلاب واقعی برای بازگرداندن کرامت، ارزش اجتماعی و یک شناخت عادلانه اقتصادی به همه مشاغلی انجام دهیم که دانستن اینکه چگونه آن را با دستان خود انجام دهیم یک فضیلت اضافی است که ما در معرض خطر از دست دادن آن هستیم. همانطور که گفتیم، بحران وجود دارد، نیش می‌زند و می‌ترساند، اما با وجود این، جنبه منفی نیز دارد. در واقع، بخش‌های کمی وجود ندارد که مشاغل در آنها بدون پوشش باقی بماند، زیرا جوانان تمایلی به فعالیت حرفه‌ای ندارند. رانندگان وسایل نقلیه سنگین که به ماشین‌های کنترل عددی، تراش‌کارها، آسیاب‌ها، نقاشان و کارگران ورق فلزی اختصاص داده شده‌اند تقریباً غیرممکن است. ناگفته نماند که بدون کارگران خارجی، در بخش ساخت و ساز، یافتن صاحبان ماشین آلات خاکبرداری، نجار، روپوش، نصاب و قلع ساز به طور فزاینده ای دشوار است.
تقریباً یک سال است که CGIA هم از نخست وزیر دراگی و هم از فرمانداران می خواهد که میز بحران دائمی را در سطح ملی و محلی باز کنند. در واقع، مانند هرگز قبل از این، باید به جهانی، خود مختاری، که وضعیت حساسی را تجربه می کند، پاسخ داد. توجه داشته باشید، هیچ اقدام معجزه آسایی وجود ندارد. و نباید فراموش کنیم که در دو سال گذشته، علاوه بر نوشیدنی ها (البته کاملاً ناکافی)، مدیران اجرایی متوالی، از جمله موارد دیگر، ISCRO، کمک هزینه جهانی برای فرزندان تحت تکفل و درآمد اضطراری را برای کسانی که هنوز در آنجا هستند، ایجاد کرده اند. کسب و کار. همه اقدامات مهم، اما برای رویارویی با مشکلات ناشی از این بحران همه گیر کافی نیست.
همچنین لازم است وزارت آموزش و پرورش را درگیر کند تا در اسرع وقت یک اقدام مهم آموزنده/آموزشی را برای دانش‌آموزان دبیرستانی فعال کند که آنها را به یک نکته خاص آگاه کند. پس از اتمام مدرسه، فرد می تواند خود را به عنوان کارگران خوداشتغال در بازار کار نیز تثبیت کند. این دیدگاه اخیر در میان جوانان کمتر شناخته شده است. همچنین مطلوب است در جاهایی که این تجربیات وجود ندارد، لحظات تقابل بین شرکای اجتماعی (انجمن‌های کارفرمایی و اتحادیه‌های کارگری)، نهادهای محلی (شهرداری‌ها، استان‌ها، اتاق بازرگانی و غیره) و دنیای مدرسه باز شود. با هدف افزایش تقاضا برای پیشنهاد شغلی تا حد امکان. مشکلی، عدم تطابق شغلی است که به طور متناقض بر مناطقی با سطوح بسیار بالای بیکاری جوانان نیز تأثیر می گذارد.