(توسط جیووانی کالسرانو) سازمان غذا و دارو ، نهاد دولتی ایالات متحده که با تنظیم محصولات غذایی و دارویی سروکار دارد ، به تازگی استفاده از اولین قرص دیجیتال را تأیید کرده است که ثبت می کند بیماران داروهای خود را مصرف کرده اند یا نه. این قرص که Abilify MyCite نام دارد ، دارای یک سنسور کوچک قابل خوردن است که با یک وصله پوشیده شده توسط بیمار ارتباط برقرار می کند. وصله ، به نوبه خود ، اطلاعات دارو را به یک برنامه تلفن هوشمند منتقل می کند و از این طریق ، بیمار می تواند تصمیم بگیرد که آیا این اطلاعات را برای پزشک و سایر اشخاص مجاز قابل مشاهده می کند.
قرص حاوی حسگر نسخه اصلاح شده داروی Abilify است که برای درمان افسردگی ، اختلال دو قطبی و اسکیزوفرنی استفاده می شود. بنابراین این یک داروی واقعی است ، اما همانطور که گفته شد ، چیزی بیشتر از قرص کلاسیک دارد: با ردیابی استفاده واقعی از این ماده ، این نیاز را برای شما فراهم می کند تا همیشه دوزهای خود را مصرف کنید و مشکلات مربوط به آن را کاهش دهید. مصرف نادرست دارو این قرص توسط سالها تحقیق توسط شرکت داروسازی ژاپنی Otsuka و سرویس پزشکی دیجیتال Proteus Digital Health تولید کننده این سنسور ساخته شده است.
این سنسور چیزی بیش از یک دستگاه کوچک سازی شده ، به اندازه یک دانه شن و ماسه ، متشکل از سیلیکون ، مس و منیزیم (عناصر ایمنی نیز در غذا وجود دارد و از طریق روده از بین می رود) است. وقتی سنسور با اسید معده تماس پیدا می کند ، سیگنال الکتریکی تولید می کند که توسط پچ گرفته می شود و به نوبه خود از طریق بلوتوث با برنامه ارتباط برقرار می کند. دسترسی به اطلاعات به پزشک معالج و حداکثر چهار نفر دیگر توسط کاربر مجاز است. در هر صورت ، بیمار می تواند در هر زمان این دسترسی را لغو کند. پچ باید هر هفت روز تعویض شود
قرص دیجیتال در سال 2018 وارد بازار می شود اما هنوز قیمت آن قطعی نشده است. مزایای آن برای جامعه می تواند چشمگیر باشد: براساس داده های گزارش شده توسط آژانس آنسا ، اصطلاحاً "عدم پایبندی" به درمان های تجویز شده توسط پزشکان سالانه 100 میلیون دلار برای ایالات متحده هزینه دارد. با این حال کارشناسان نگرانی های خود را در مورد تأثیر این قرص دیجیتال در زمینه حفظ حریم خصوصی ابراز داشته اند. در واقع ، این نگرانی وجود دارد که کنترل بلع ابزاری باشد که می تواند منجر به تحریم بیمارانی شود که این موارد را رعایت نکنند. دکتر جفری لیبرمن ، روانپزشک دانشگاه کلمبیا ، در مصاحبه ای با نیویورک تایمز این اثر را "برادر بزرگ" خواند و سوالات اخلاقی را در این زمینه مطرح کرد. در واقع ، این واقعیت که توسط افراد خارجی می تواند وضعیت سلامت بیمار را کنترل کند ، نشان می دهد که حتی شرکت ها یا شرکت های بیمه می توانند به این نوع اطلاعات دسترسی پیدا کنند. دکتر آمیت سارپاتواری ، استاد پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد ، به نیویورک تایمز گفت که این قرص دیجیتال "توانایی بهبود سلامت عمومی را دارد ، اما در صورت استفاده نادرست از آن ، می تواند باعث ایجاد بی اعتمادی به جای اعتماد شود." در هر صورت ، طبق گفته سازندگان ، یک سیستم مشابه همچنین می تواند به بیماران مسن مبتلا به بیماری های تخریب عصبی ، که اغلب مصرف داروهای خود را فراموش می کنند ، کمک کند.
عکس: aboutpharma.com